Յունիս 2-ին Գերմանիոյ խորհրդարանը ձայներու ճնշող մեծամասնութեամբ ընդունեց Հայոց Ցեղասպանութիւնը ճանչցող բանաձեւ: Գերմանիոյ կողմէն ցեղասպանութեան ճանաչումէն ետք՝ Թուրքիոյ նախագահ Ռեճեփ Թայիփ Էրտողանը կրկին անդրադարձած էր Թուրքիա անօրինական բնակող հայաստանցիներուն, որոնց սպառնացած էր արտաքսել երկրէն: Պոլսոյ «Ակօս» շաբաթաթերթը փորձած է թեմային վերաբերեալ մեկնաբանութիւններ ստանալ Թուրքիա բնակող հայաստանցիներէ:

Կարին Ա.-ն 1 տարի է, որ ամուսինին հետ կ՝ապրի Սթամպուլ՝ յաղթահարելով վախերը նշած է, թէ երբ լսած է Էրտողանի յայտարարութիւնը հայաստանցիներուն վերաբերեալ, առաջին միտքը եղած է Թուրքիայէն հեռանալը: «Երբ մի քիչ մտածեցի, հասկացայ` բայց ինչո՞ւ պիտի գնամ: Ես էլ իրաւունք ունեմ այստեղ ապրելու: Իմ ընտանիքը 100 տարի առաջ այս հողերից բռնութեամբ արտաքսուել է: Հօրս ընտանիքը ստիպուած գաղթել է Վանից, իսկ մօրս ընտանիքը` Սասունից: Ամուսնուս հօրական կողմը Մուշից է գաղթել: Մենք էլ այսքան տարի յետոյ սկսել ենք այստեղ ապրել: Այս անգամ էլ մեզ են սպառնում արտաքսել»:

Կարինը անդրադարձած է նաեւ Պոլսոյ Հայոց պատրիարքի փոխանորդ Արամ արքեպիսկոպոս Աթեշեանի Էրտողանին ուղղած նամակին, որուն մէջ արքեպիսկոպոսը ափսոսանք կը յայտնէր Պունտեսթակի կողմէ Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչման համար: Կարինը, պատրիարքի փոխանորդի նամակը ամօթալի համարելով, վստահեցուցած է, որ այդ նամակին բովանդակութեան հետ ոչ մէկ հայ համամիտ է:

�