Mahallemizin iki ilkokulundan biri olan okulun adi ne sizce? Talat Pasa Ilkogretim Okulu. Diger okul ne dersiniz? Ermeni Katolik Ilkokulu o da bizim sokagin diger ucunda; hemen ekleyelim duvarina da kocaman bir Ne Mutlu Turkum diyene cakilmis... O ugursuz 19 Ocak gununden beri yuregimin bir parcasini uzlasma ve barisma gudulerimin buyukce bir bolumunu Halaskargazi Caddesinde yerlerde biraktigim andan beri bir satir yazamiyorum. Her gun bunu yazmak lazimla baslayip ne yazacagimi bilemeyerek bitten anlar yasiyorum. Sokaklarda gittikce yukselen irkciligi fasizmi taksicilerin manavlarin sokaktaki Ayse ve Ali nin Turk lugunu gordukce kendimi daha yalniz ve caresiz hissetmekten otesi gelmiyor elimden… Saga cek! Artik ne gorsem daha dikkatli bakiyorum insanlarla arama bizden mi degil mi” perdeleri cekiyorum. Uzlasma duygumu yitirdim eskiden mesela her seyi bilirgillerden taksicilerle bana uymayan seyler soyleseler de konusmaya devam ederdim ikna etmeye calisirdim kendimce milliyetcilik iyi bir sey dedikce onlar ama” diye baslayan ikna cumlelerine sarilirdim. Artik bitti artik sadece saga cek” diyorum inecegim”… Hrant Dink’in cenazesinde Istanbul’da degildim ne yazik ki icimdeki aciyi cigerimin taa dibine yerlesen o yumruyu kimseye paylasamadan bilmedigim dillerde yayin yapan televizyonlardan izledim cenazeyi bir otel odasinda kendi kendime sikisarak… Yeni komsularimiz Gecen sene Ermeni Konferansi sirasinda Etyen Mahcupyan’in konusmasini cagri addetmis kendi Ermenilerimi dusunmustum. Yeni tasindigimiz mahalledeki komsularimizi… 19 Ocak’tan sonra komsularimizla baska turlu bir iliski gelisti aramizda. Birbirimize biliyoruz” dercesine bakiyoruz konusmasak da anliyoruz halimizi ama zaman zaman dile gelmek de gerekiyor. Kurtulus’ta oturuyoruz Istanbul’da az kalan mahallelerden birinde. Bakkalinda Agos’un Salom’un Marmara’nin en cok satan gazetelerle ayni raflarda durdugu herkesin hala birbirine gunaydin deme aliskanligi olan mahallerinden birinde. Hrant’in Halaskargazi’de yere dustugu gunun ardindan pencerelerine Hrant’in fotograflarinin asildigi mahallelerden birinde Agos’un onunde nobet tutan genclerin oturdugu mahallerden birinde… Azala azala Kurtulus’u ozellikle vurgulamam bosuna degil Kurtulus cumhuriyet oncesi sayisi simdilerden kat be kat daha fazla olan Istanbullu burali Rumlarin Ermenilerin Yahudilerin tercih ettikleri bir mahalle. Once mubadele vurmus mahalleyi sonra varlik vergisi 6-7 Eylul 1963 1974 derken bir avuc kalmislar. Kalanlarin da buyuk bir bolumu Ermeni. Iki yildir oturuyoruz Kurtulus’ta. Her sabah evimizin hemen arkasindaki okulun cocuklarinin 07.30’da Turkum dogruyum caliskanim” diye andimizi” okumalariyla basliyoruz gune. Once sesi sonra kendisi Zaman zaman dehset verici ogretmen konusmalarina sahit oluyoruz hic hesapta yokken sehitlerimiz icin bir dakikalik saygi durusu” yapiliyor mesela ya da bir milli mac oncesinde milli takima Turkler” olarak basarilar dileniyor. Gectigimiz gunlerde nedense ilk kez iki yildir oturdugumuz mahallede arka yolu kullandik. Her sabah ogrencilerinin sesini duydugumuz okulun on kapisina ilk kez dikkat ettik. Okulun adini da ilk kez gorduk boylece… Mahallemizin iki ilkokulundan biri olan okulun adi ne sizce? Talat Pasa Ilkogretim Okulu… Diger okul ne dersiniz? Ermeni Katolik Ilkokulu o da bizim sokagin diger ucunda; hemen ekleyelim duvarina da kocaman bir ne mutlu Turkum diyene” cakilmis. Anneannem yanilmis Dedim ya algida seciciligim artti ofkemle birlikte okulun adini gordugum andan itibaren bu topraklarin hinc kulturunu test etmeye basladim. Anneannem beni ayip denen bir sey var” diyerek buyuttu anlasilan o ki memlekette kalmamis ayip falan… Okulun adi kafamda uc gundur aklimda da Ermeni komsumuza Hrant’in 40. Gun helvasini goturdugumde bana sorulan soru var; Biz bu ulkede nasil yasayacagiz???”… Cevabini bilmiyorum gercekten biz bu ulkede nasil yasayacagiz