Dogu Perincek in Isvicre deki bir panelde Ermeni soykirimi iddialari yalandir dedigi icin gozaltina alinmasi uzerine neler yazip cizilecegini gozlemledim epey bir sure. Umudum belki bu vesileyle Bati demokrasilerinde gittikce daha sik uygulanan soykirimi inkâr sucu uzerinde birilerinin daha ciddi dusunmeye baslanmasiydi. Ama nerede... Bir tek Allah in kulu cikip da bunun dort dortluk bir fikir sucu oldugunu ve boyle bir suc ihdas edilmesinin medeniyetinin temelinde fikir ozgurlugu yatan bir kitaya hic yakismadigini soylemedi. Savunular genellikle usul acisindan yapilan zayif savunulardi. Ermeni olaylarinin soykirim olup olmadigina ancak yetkili mahkeme ya da bu amacla kurulan bir uluslararasi ceza mahkemesi karar verebilirdi. Oysa boyle bir yargi karari yoktu. Isvicre mahkemeleri dolayisiyla savcilari soykirim konusunda sanki bir yargi karari varmis gibi hareket edemezlerdi ve hic kimse hakkinda soykirimi inkârdan dolayi dava acamazlardi. Acip da kazansalar bile AIHM de kaybederler ve Isvicre nin tazminata mahkûm olmasina yol acarlardi. Kabaca bu arguman tekrarlandi bol bol... Peki dunyanin herhangi bir yerinde herhangi bir yetkili mahkemenin kurulup herhangi bir tarihi olayin soykirim olmasina karar vermesi halinde hicbirimizin bunun aksini savunma hakkinin olmamasi dogru mantikli ve demokrasiye uygun muydu? Bu nasil bir mahkemeydi ki butun insanligin aklina ipotek koyma hakkini kendinde buluyordu? Tarihi hep galipler yazacak ve biz de sorgusuz sualsiz iman mi edecektik? Bunu soran kimse yoktu... Hâlâ da yok... Dogu Perincek in kendisini boyle bir noktadan savunmasi zaten beklenemezdi. Cunku o zaten kendisine yanlis gelen fikirler savunmayi suclarin en buyugu olarak gordugunu saklamiyor dergisinde de hain ajan gibi suclamalardan savcilik ihbarlarindan gecilmiyor. Hepimiz biliyoruz ki kendisi savci olsaydi Isvicre nin yaptiginin bin beterini yapar Turkler 1 milyon Ermeni oldurduler diyen Orhan Pamuk un ifadesini almakla kalmaz hemen tutuklar ve vatana ihanetten asmak icin de elinden geleni ardina koymazdi. Ama baskalari? Kimse 21. yuzyilin basinda Aydinlanma nin en buyuk kazaniminin gume gitmesinden tedirgin degil. En katiksiz Aydinlanmacilar bile koskoca bir Ronesansi yasamis olan Avrupa yi Ortacag bagnazligina gomen bu gidisat uzerine bir cift laf etmiyor. Ne Ataturkculer fikri hur vicdani hur bir millet idealini hatirliyorlar ne ilericiler ve demokratlar dusunce ozgurlugunun butun ozgurluklerin anasi olan temel bir ozgurluk oldugunu ozgur dusuncenin istisnalarla birlikte yasamayi kaldiramayacagini... Benim konu uzerinde bu kadar durusumun sebebine gelince... Dogrusu olayin beni asil ilgilendiren yani bundan 90 yil once yasanmis olaylari didikleyerek farkli tarihleri birbirine tokusturarak gercegi kesfetmek degil. Ben daha cok bugunle ilgiliyim ve birtakim otoritelerin birtakim tabular yaratarak insan aklina ipotek koymasina karsiyim. Cok iyi biliyorum ki bugun 2. Dunya Savasi tarihini dokunulmaz kilan yasaga evet der ve soykirimi inkâr gibi bir suc olusturulmasini kabul edersek yarin bizim cocuklarimiz da bugunu sadece galiplerin agzindan dinlemeye mahkûm olacaklar.