Քրիստոսի Երեք Գալուստները
Ծնունդի պատրաստութեան այս ժամանակաշրջանին, եկէք նախ մեր աչքերը Յիսուսի դարձնենք, խոստովանանքով նորոգենք մեր կեանքերը, փնտռենք Աստուծոյ արքայութիւնն ու արդարութիւն, եւ բոլոր մնացած բաները պիտի աւելնան մեզի: Եւ Յիսուսի երրորդ գալուստը պիտի իրականանայ մեր մէջ:
Ըստ եկեղեցւոյ ծիսական օրացոյցին, մեր Տիրոջ եւ Փրկչին ծնունդին առաջնորդող ժամանակաշրջանը Գալստեան Յիսնակ (L'Avent) կը կոչուի: «Գալուստ» արտայայտութիւնը բնականաբար ակնարկ է Յիսուսի աշխարհ գալուն: Աւետարանները մեզի բարի լուրը կը փոխանցեն, թէ ժամանակներու լրումին Յիսուս ծնաւ Ս. Կոյս Մարիամէն, «որպէսզի ով որ անոր հաւատայ ՝ չկորսուի, հապա յաւիտենական կեանքը ունենայ» (Յովհ.3:15): Նոր Կտակարանը յոյսի այլ աւետիս մը եւս ունի մարդկութեան, այդ ալ Քրիստոսի երկրորդ գալուստն է: Ամէն Կիրակի եւ իւրաքանչիւր պատարագին կ'արտասանենք եկեղեցւոյ հաւատամքը ըսելով՝ «Գալոց է նովին մարմնովն եւ փառօք Հօր ի դատել զկենդանիս եւ զմեռեալս, Որոյ թագաւորութեանն ոչ գոյ վախճան»։ Այս երկրորդ գալուստն է, որ հաւատացեալներուն յոյսն ու աղօթքն է, ինչպէս կը կարդանք Յայտնութիւն Յովհաննու 20:22-ի մէջ՝ «Ամէ՛ն, եկո՛ւր, Տէր Յիսուս»։ Եկեղեցին ծնունդի ժամանակահատուածին իր ծիսական աղօթքներու մէջ առաջին գալուստին կողքին կը յիշէ նաեւ այս երկրորդ գալուստը, որ պիտի պատահի ժամանակներու կատարումին:
Կարգ մը եկեղեցւոյ հայրեր սակայն կը խօսին երրորդ գալուստի մը մասին, որ կը պատահի հաւատացեալին կեանքին մէջ այսօր: Որպէս քրիստոնեաներ մենք բոլորս մկրտուած ենք, դառնալով Աստուծոյ ընտանիքի անդամներ, որով Աստուծոյ որդիներ ըլլալու իշխանութիւնը կ'ունենանք: Այս Յիսուսի երրորդ գալուստն է հաւատացեալին կեանքին մէջ: Սակայն կը պատահի, որ զանազան պատճառներով, մենք կը հեռանանք Աստուծմէ եւ կը մոռնանք մկրտութեան ուխտն ու խոստումները: Ամբողջական գիտակցութեամբ վերադարձը Աստուծոյ, նորոգելով մկրտութեան մեր ուխտն ու խոստումները, կարգ մը վարդապեէտներու կողմէ կը կոչուի «վերստին մկրտութիւն»: Հարկ է յիշեցնել, որ կրկին անգամ մկրտութեան աւազանին մէջ թաթխուելու կարիքին մասին չէ խօսքը հոս: Այլ ամբողջական գիտակցութեամբ վերադառնալ Աստուծոյ խոստովանանքի խորհուրդի միջոցով. որով Քրիստոս մեր կեանքերէն ներս վերստին ծնած կ'ըլլայ:
Սակայն անցանկալի իրականութիւն մը կ'ապրինք ներկայիս, այդ ալ՝ թէ մարդիկ Քրիստոս կը փնտռեն ոչ ճշգրիտ նպատակներու համար: Ծնունդի առիթով յայտագիր մը սփռուեցաւ, որու խորագիրն էր՝ «Փնտռել Յիսուսը»: Հարցին հեգնութիւնը այն էր, որ յայտագիրը դիտողը կը կորսնցնէր Յիսուս եւ չէր գտնէր զայն, ինչպէս խորագիրը կը յաւակնէր:
Քրիստոս եկաւ աշխարհ մարդկութիւնը փրկելու համար: Սակայն մարդիկ զինք կը փնտռեն, եկեղեցի կու գան եւ կամ եկեղեցականին կը դիմեն, ոչ իրենց հոգիներու փրկութիւնը խնդրելու, այլ իրենց զանազան կարիքներու պատասխան գտնելու համար: Եկեղեցին հետեւելով իր Տիրոջ պատուէրին, կը կերակրէ անօթին, կը բժշկէ հիւանդը, կ'այցելէ բանտարկեալնն ու անտեսուածը, սակայն իր գլխաւոր առաքելութիւնը ասոնք չեն, այլ հոգիներու փրկութիւնն է: Յիսուս ըսաւ՝ «խնդրեցէք նախ Աստուծոյ թագաւորութիւնը եւ անոր արդարութիւնը ու այդ բոլոր բաներ պիտի տրուին ձեզի» ( Մտթ. 6:33)։ Ինչ իմաստ ունի եթէ մի ոմն աշխարհի ամբողջ մարդկութեան ճաշի բեկոր մը բաժնէ, գիտնալով որ երկու ժամեր ետք անոնք բոլորը կրկին պիտի անօթենան: Սակայն կենդանի Աստուծոյ Որդին՝ «կենաց հացը» եթէ ճաշակենք, յաւիտենական կեանք պիտի ունենանք:
Հետեւաբար սիրելիներ, ծնունդի պատրաստութեան այս ժամանակաշրջանին, եկէք նախ մեր աչքերը Յիսուսի դարձնենք, խոստովանանքով նորոգենք մեր կեանքերը, փնտռենք Աստուծոյ արքայութիւնն ու արդարութիւն, եւ բոլոր մնացած բաները պիտի աւելնան մեզի: Եւ Յիսուսի երրորդ գալուստը պիտի իրականանայ մեր մէջ: