Kendi halklarindan gayri tum dunya halklarina; ozellikle de Ermeni halkina karsi vicdanlari pek hassas olan kendilerine aydin sifatini yakistiran birtakim okumuslarimizin gozleri aydin olsun nihai amaclarinin ulkemizden toprak talebi olan Ermenilerin soykirim iddialarini gundeme getirmeyi basardilar Obama dan once . Osmanli ilk toprak kaybini 300 yil once ( 1699 ) Karlofca anlasmasi ile tanimis. Turkler Rumeli’den suruldukten sonra Sevr dayatmasiyla Anadolu’dan da surulmelerine karar verilmis. Gerisi malum; Ataturk Istiklal savasi Cumhuriyet. Bugun Fransa gibi bir ulke; rahmetli Hasan Esat Isik’in muhtesem direnisine sebep olan ilk Ermeni soykirim anitini diktikten yaklasik 40 yil sonra parlamentosundan cikardigi bir yasa ile ulkesinde Ermeni Soykirimi yoktur demeyi yasakliyor ve Polonya’sindan Arjantin’inine kadar onlarca ulke ayni yasayi parlamentolarindan geciriyorlar. Ayni veya sondan bir onceki adim ile ilgili yasa her yil ABD senatosundan kil payi donuyor. Son baskan adayligi yarisinda Barack Obama ve Hillary Clinton secmenlerinden oy isterken Ermeni soykirimini kabul edecegini mustuluyordu onlara. Eksigimiz nedir ki bizim; kazandigimiz her savastan sonra toprak yitiriyoruz? Simdi sira Dogu Anadolu’da mi? Biz ne zaman ogrenecegiz hakli olmanin yetmedigini guclu olmak gerektigini? Ne zaman ogrenecegiz cephede kazanmanin yetmedigini ilgili kamuoylarini kazanmanin gerekli oldugunu? Ne zaman ogrenecegiz Ermeni sorununu cozmenin yolunun Erivan hukumetinden gecmeyip ilgili hukumetler ve kamuoylarindan gectigini? Bu buyuk belayi defedebilme konusundaki onerimizden once konunun tarihi gecmisini animsatmayi dogru buluyorum. Yil; 1820 (1) Izmir’e gemiden iki Amerikan misyoneri iniyor. Karaya ayak bastiktan sonra bunlardan Levi Parson isimlisi: Bu gunah imparatorlugunu tamamen yikmak ahdim olsun diye yemin ediyor fakat Osmanli’yi yikmaya omru yetmiyor. Ama onu gonderen karar alicilar kararlarini vermisler bir kere. Anadolu’ya Amerikan misyonerleri akin etmeye ve misyoner okullari acmaya basliyorlar Izmir ve Istanbul’dan baslayarak. Sonuc: 1850 den sonra 80′i highschool 8′i yuksek kolej 16’si kiz okulu olmak uzere acilmis okul sayisi 104′e ulasiyor. Ayni donemde Ingiltere ve Amerika’ninkiler basta olmak uzere Ankara Adana Diyarbakir Erzincan Erzurum Halep Izmir Mus Sivas Trabzon Van da yabanci konsolosluklar faaliyettedirler. Bu okullarin ogrencileri; agirlikli olarak Ermeni olmak uzere bolgedeki Rum ve diger gayrimuslim Osmanli vatandasi cocuklaridir. Dikkatinizi cekerim bu tarihte Turkler Ermeniler Kurtler Rumlar; iyi-kotu dikkat cekici bir sorun yasamaksizin gul gibi gecinip gitmektedirler. Fakat su uyur dusman uyumaz demisler.. Amerikan okullari sectikleri Ermeni cocuklarini belli bir yastan sonra Amerika’daki okullara gondererek egitimlerini tamamlatir. Ogrenim sonrasinda bu cocuklarin bir bolumu Amerika’da kalip Turkiye den ermeni kizlari ile evlenerek Amerika’da yavas-yavas bir ermeni kolonisi olusturmaya baslarlar. Bu arada is icin Ermenistan’dan ABD ve Fransa’ya gocler basladigi icin bu ulkelerdeki Ermeni gocmen sayisi da hizla artar. Amerika’da kalmayip yurda donenlerin bir kismi buyuk sermayedar ve tuccar olurlar diger bir bolum gence ise Anadolu’daki Amerikan okullari kiliseler ve konsolosluklar sahip cikar. Bunlari ileride Ermeni -Turk ve Ermeni-Kurt catismalarinda yonetici olarak kullanmak uzere papaz Levi Parson’un yemini dogrultusunda zehirlemeye baslarlar. Osmanli iyice zayiflamistir. Abdulhamit ulkeyi yabanci elciliklerin istekleri dogrultusunda -guya- yonetmektedir. Azinliklar uzerinde otoritesi kalmamistir. Artik azinliklar Turk veya Kurt hemserisi ile arasindaki problemleri Anadolu’daki en yakin Amerikan konsoloslugu kanali ile cozme yolunu tercih eder hale gelmistir