Ermenistan hukumetinin Isvicre Buyukelciligi teklifini kabul eden unlu sarkici Charles Aznavour Turkiye dogumlu bir Ermeni ailenin cocugu. Aznavour Aras Yayinlari tarafindan yayimlanan ’Gecmis Zaman Olur ki’ adli anilarinda 1915’teki tehcirde canlarini zor kurtaran anne ve babasinin hicbir zaman intikam ve dusmanlik hisleri beslemedigini belirterek sunlari soyluyor: "Annemle babamin modern Turkiye’yi kucumseyip kotuledigine hic tanik olmadim; bize hicbir zaman Turk halkina karsi kin asilamadilar. Tam tersine Turkiye’nin guzel bir ulke kadinlarinin cok alimli mutfaginin Ortadogu’nun en iyi mutfagi oldugunu ve temelde bu halkla aramizda bircok benzerlik bulundugunu soylediklerini isitmisimdir hep. " Aznavour kendisi hakkinda cikartilan Karabag’daki Ermeni-Azeri savasina para yardimi yaptigi iddialarini da kesin bir dille reddederek hicbir 24 Nisan torenine katilmadigini da vurguluyor: "Bazi Turk ve Azeri gazeteciler gecmisle ilgili ne soylemis ya da yazmis olursa olsun ben asla -bakin ’asla’ diyorum- 24 Nisan’da katliami anmak uzere Paris’te ya da baska bir yerde yapilan bir yuruyuse katilmadim. Karabag’a silah da gondermedim. Azerilerle Karabag Ermenileri arasindaki catismalar sirasinda silah alimi icin para da toplamadim. Kadinlarin ve cocuklarin yaralanmasini ya da oldurulmesini amaclayan bir eyleme girismeyecek kadar saygim var insanogluna." Aznavour Adapazarli annesini ve Ahiskali babasini ise su sozlerle tanitiyor: "Ben nasil Fransiz’sam annem de Turkiye’de dogdugu icin Turk’tu; Adapazari’nda tutun eksperi bir babadan dogmustu. Iki erkek bir kiz kardesi vardi; hepsi kirimda olmustu. Tanri bilir nasil."