Bizim Ermeni cemaatinin solcularina ozgu saniyordum ama haksizlik etmisim; bu ulkede sanata yan gozle bakmak ya da ona uvey evlat muamelesi yapmak Turkiye solcularinin genel tutumuymus. (Sagcilari yazmiyorum bile) Demek ki bu topraklarin havasinda suyunda varmis sanattan uzak durma hastaligi ve olayin aslinda etnik bir boyutu da yokmus nasil da dusunemedim(!) Ayni topraklarin cocuklari oldugumuzu kanitlayan bir ornek iste size. Bu kez kotu bir ornek ama... Simdi bu ilk paragraftan sonra cikisacaklar bana biliyorum. Butun turkuleri Nâzim in butun siirlerini ezbere biliyorum bes bin tane kitap okudum senin haberin var mi diyecekler diyecekler de diyecekler. Ben de ama mevzu onlarla bitmiyor diyecegim; sonra yine adimiz libos’a cikacak sanatin toplumsal sanat’tan ibaret olmadigini soyledigim icin. Bu mevzu bir kenarda dursun solcularla sanat iliskisine ve bununla direkt ilgili olarak BirGun’de kultur sanat servisinde calismanin zorluklarina ileride mutlaka deginiriz. Ben simdi gazete calisanlarinin kultur sanat sayfalarina olan ilgisine deginmek istiyorum. En yakinimdaki ornek onlar cunku. Sabah gazeteye geldiginizde mutfagindan yaziislerine kadar gazetenin cesitli yerlerinde yeni gunun BirGun’unu acik bulursunuz. Mutlaka birileri okuyup birakmistir ya da hâlâ gazeteyi okuyan birileri vardir basinda. Ilk once guncel-siyasi sayfalar ve yazarlari okunur ardindan calisma yasami ekonomi yasam dis haber spor televizyon ve arka sayfayla biter. (Guncel sayfalardan sonrasinin sirasi degisir okuyan kisiye gore) Dikkat ettiniz saniyorum okunmayan tek sayfa kultur sanattir. Sabahlari geldigimde ya da gunun herhangi bir saatinde bir kisinin bile ulan su kultur sanat sayfalarinda ne yaziyor” ya da bugun de Ugur Kutay ne yazmis acaba” deyip de kultur sanat okudugunu gormedim duymadim. Isin kotusu sayfanin editorunun bile obur gun yaptigi sayfaya baktigina sahit olmadim simdiye kadar. Iddia ediyorum kultur sanat sayfalarinin yazarlarindan en fazla 3 tane sayacak isimler de bir elin parmaklarini gecmez gazetede. (Su satirlari okuduktan sonra icinizden kultur sanat yazarlarini sayarak kendinizi test edip karsima cikmayin) Bu kosenin adini entel-dantel’ koymamin nedenlerinden biri biraz da sundandir aslinda: - Ara nereye? - Abi sergiye gidiyorum. - Yaa birak bu entel dantel isleri. - ... Suskun kalmisimdir genelde bu arkadaslara karsi. Kapital’i Kur’an gibi ezbere okumakla ovunen bu hafiz’ arkadaslara ben daha ne diyeyim ki? Kim olduklarini bilmesem de BirGun’den bazi arkadaslar birkac haftadir yuzumu gulduruyor ama. Biliyorsunuz gazete okumasi en zevkli yerlerden biri tuvaletlerdir. Pazar gunleri kahvalti sonrasi elde gazeteyle bircogumuzun evin tuvalet kapisinda sira kavgasi yaptigi bir gercek inkâr etmeyin. Sirasini kaptim diye tuvaletten cikinca basimdan asagi cay doktugunu bilirim ben kardesimin. Gerci o da abartip 2 ciltlik Guven romaniyla (Vedat Turkali) girmeye kalkismisti tuvalete ya neyse. Gazetenin tuvaletine de ne zaman girseniz mutlaka BirGun bulursunuz. Ben de son zamanlarda siklikla gazetenin kultur sanat sayfasini acik bulur oldum tuvalette. Hatta birkac kere Milliyet Sanat ve Evrensel Kultur de bulmadim degil. Entel’ damgasi yemek istemeyen arkadaslar sadece tuvalette okusalar da sanatsal haber yazi ve makaleleri bu guzel bir sey aslinda. Sanati okumanin da sanat yapmak gibi kotu bir sey olmadigini anladikca otobuste vapurda cay bahcesinde de okumaktan cekinmeyeceklerine eminim zamanla. Hatta belki bir sergiye gider de uzerine tartisiriz saatlerce kimbilir... Umarim devrime giden sanli yol’un Kapital’ kadar sanattan da gectigini fark ettiklerinde her sey icin cok gec kaldik” demeyecek bu arkadaslar. Ve inaniyorum ki sanatin sadece toplum icin degil birey icin de ya da hicbir sey icin de yapilabildigini sanat eserinin sadece bir propoganda amaci olarak degil oylesine’ de yapilabildigini anlayacagiz gunun birinde hep birlikte... Son bir soz de TRT’ye. Kubat’a Âsik Mahsuni turkusu Funda Arar’a da Ahmet Arif siirinden bestelenen bir sarkiyi okuttugunuz program sirasinda bir donemin yasakli ve sakincali’ ilan edilen yuzlerce sanatcisinin ahini aldiniz bir kez daha. Prime time’da Grup Yorum’u cikarsaniz ve Ari Studyolari’ndan canli konser yaptirsaniz da sizin demokrat’liginiz bu ulkenin basbakaninki kadardir o da bize gelmez. Cunku biz biliyoruz ki 1 Mayis’ta iscilerle Taksim’e yurumeye calisan sanatcilara jopla giren polis de bu hukumetin bakanligina baglidir Sri Lanka hukumetininkine degil. Ruhi Su ve butun sakincali kahramanlarimiza ozlemle... Ara Nubaryan