Turkiye-Ermenistan macinda bu goruntuler vardi.?Umariz rovansta Turkiyeliler benzer pankartlar acar! 6 Eylul de futbol sayesinde biraraya gelindigi gibi belki baska vesilelerle de misafir olacagiz birbirimize. Birbirimizin ulkesine evine kalbine... Futbol topluluklari birlestiren bir bucuk saatligine ayni cati altinda bulusturan bir spor. Erivan’daki tarihi mac da Ermeni ve Turk halklarini 90 dakika boyunca ayni sahada ayni ekranda biraraya getirdi. Bu tarihi adimi mac oncesi baltalamak isteyenler kadar mac sonrasinda da elestirenler oldu. Hatta ilginc ve dusundurucu sorular soranlar bile... Bu sonuc karsisinda Ermeniler ne yapacakti acaba? Bize karsi dusmanliklari artacak miydi? Keske abilik yapip yenilseydik garibanlar sevinirdi o zaman diyenlere bile sahit oldum. Bazi Ermeniler soykirimi kabul etmeyen bir Turk ile arkadas olmayi cemaatine tarihine ihanet sayar. Cunku yakinlasmak risk tasir. Ermeni biri aldatilacagini dusunur Turk ise ihanete ugrayacagini. Cunku Ermeni zulum gormus ve kovulmustur Turk ise kendisine ihanet edenin cezasini vermis ama kotu bir sey yapmamistir. Ermeni toprak veya mulk istemez yalnizca ozur bekler. Ozur dilemeyi zayiflik gostergesi boyunduruk altina girmenin ilk sinyali kabul eden Turk ise bolunmez vataninin tehlike altinda oldugunu dusunup inkâri vazgecilmez kalesi yapar. Bu boyle surup gittikce sagir bagirgan sekter taraftarlarla dolu bir guruhta yalnizlasiriz. Kavramlar uzerinden rant elde edenlerden ziyade bu inkâr psikolojisinin altinda yatan neden Turklerin jenositi kabul ettikleri zaman dunya sahnesinde kotu adam rolunde olduklarini ilan edeceklerini sanmalaridir. Sonucta tarihe bakisimiz kim oldugumuzu belirler. Ama biz nereye gidersek gidelim bize ait olanlari beraberimize tasiriz. Her iki taraf da biraraya geldiginde oz kimliginden kopmayacagini otekilesmeyecegini anlayabilmis midir acaba 6 Eylul 2008 sonrasi? Gecmisin yukunu tasimaktansa gelecegi korkmadan sirtlanmamiz gerektigini fark edebilmis midir bu diyaloga set koyanlar? Guzellikleri gormek Tarihi bir gune denk gelen bu futbol musabakasinda ben taraf tutmadim. Ne Turkiye ne Ermenistan... Kazanmak veya kaybetmekten ziyade ayni cim saha uzerinde top kosturan 22 kisiyi izlemek baska hulyalara goturdu beni. Belki 6 Eylul 2008 yeni bir dostlugun baslangici olur guzel hatiralar tazelenir ortak bir gelecek icin iki halk yeni bir iliski kurar. Oyle ya bu gecmisi salt kotu anilar katliamlar surgunlerle hatirlamak iki kulturun birbirini olumlu etkiledigi iki halkin dostca gecindigi guzel zamanlari yok saymak dogru olmaz. Yasananlarin adi ne olursa olsun sadece bir merhaba ile baslayacak yeni bir diyalog ile cok guzel gunleri cagiracagiz hep birlikte. 6 Eylul’de futbol sayesinde biraraya gelindigi gibi belki baska vesilelerle de misafir olacagiz birbirimize... Birbirimizin ulkesine evine kalbine...