Kemaliye de sordum Yok oyle yol dediler. Ya varsa” ihtimali daha cazip geldi. Haritada var gorunuyor: Munzur Dagi’nin guney omuzundan Dersim’e gizli arka kapi! Amundsen’in Kuzeybati Gecidi kadar heyecan verici! Ilk 20-25 kilometre berbat belli ki gecen yazdan beri gecen olmamis. Insan da yok. Birinci dagi astiktan sonra is zorlasti sonunda saplanip kaldim. Geri yurumek delilik; ileride Basbaglar diye bir koy gorunuyor arabayi birakip oraya yurudum. Garip bir yer metruk evlerde bir suru kursun deligi; bir de hayvani anit dikmisler vatan-millet. Ustelik yol burada pat diye bitiyor. Derenin ustunde Ermenilerden kalma bir tas kopru varmis ucurmuslar. Bir patika buldum duse kalka bir sonraki koye yurudum. Orada neyse uc-bes ihtiyar vardi. Uzaydan gelmis gibi karsiladilar. Keske dun gelseydin” dediler. Minibus haftada bir gelirmis. Baspinar’dan minibuscu Esat arandi. Binbir naz niyaz gelmeyi kabul etti. Yol 45 dakikaymis arabasi olan baska meskûn yer yokmus. Yolda sohbet ettik. Cesaretime saskindi. Yol tabii ki yokmus. Arabam da soyledigim yerde olamazmis cunku oraya araba cikmazmis. Bu daglarin arkasi komple terorist yatagiymis. Basbaglar koyunu nasil bilmezmisim 92’de teroristlerin 33 kisiyi oldurdugu yermis. Dusundum: Anadolu’nun en derin fay hatlarindan birindeyiz. Obur taraf Alevi Kurt. Bu taraf Turk Sunni hem de cok. Savas ruhu biyiklarina yansimis. Sevan dikkat! Baspinar eski Vartenik vaktiyle mamur bir yermis belli. Simdi 250 nufus kalmis. Tabii yilin olayi oldum. Ordudan emekli antika bir Unimog bulundu; mazot tanki tamir edildi. Daglardan 100 kusur kilometre dolanip araba kurtarildi. Aksama dogru Baspinar’a donuldu. O saatten sonra gitmem soz konusu bile degilmis. Misafir edeceklermis. Hem komple mecnun degilsem bu daglarda ne isim var hele bir anlatmaliymisim. Sirince’de oturdugumu soyledim. Orada Ermeniler varmis diye duymuslar televizyonda gorulmus. Benden baskasi yok dedim. Gerilim artti. Vartenik’in anlamini merak ederlermis. Soyledim. Pek inanmadilar. Kipcak Turkcesi olmasi gerekiyormus kaymakam bey demis. Ama benim aciklamam da daha mantikli gibi geldi. Kacinilmaz konu acildi. Denenmis gambitten girdim: Sadece bir kisi bile haksiz yere zulme ugramissa Turklerin ozur dilemesi gerekmez mi? Biraz kem kum sonra hak verdiler. Demek buralarda insanlik daha olmemis” dedim. Zannederim donum noktasi buydu guvensizlik bulutu yavasca dagildi. Mevzu derinlesti. Hiristiyanlik mi iyidir Muslumanlik mi konusu acildi. Baktilar takim acik veriyor cami hocasi da evinden cagrildi. Normalde kahve dokuzda kapanirmis. Yattigimizda bire gelmisti. Sabah muazzam bir kahvalti hazirlamislar: ballar kaymaklar kuflu peynirler borekler corekler. Arabayi da cocuklar yikamis. Opustuk ayrildik. Birkac gun sonra Ahmet Hakan’in televizyon programinda konuktum. Baspinar’in insanlarina bir selam ilettim. Izlemislerdir umarim.