Ozellikle ABD deki Ermeni Lobisi Sozde Soykirimi Nispeden Sivil Gayriresmi Yollardan Duygu Faktorunu Kullanarak Etkili Bir Bicimde Savunmaya Devam Ettigi Icin Isimiz Zorlasiyor. Ozellikle ABD deki Ermeni lobisi sozde soykirimi nispeden sivil gayriresmi yollardan duygu faktorunu kullanarak etkili bir bicimde savunmaya devam ettigi icin isimiz zorlasiyor. Gecen hafta ABD’nin Florida eyaletinde yayinlanan Herald Tribune Gazetesi’nde Amerikali bir muhabir tarafindan kaleme alinmis bir makale cikti. (Ingilizce orijinali suradan okunabilir: http://www.heraldtribune.com/article/20080106/FEATURES/801060730/-1/newssitemap ) Muhabir bolgemize ve tarihimine Amasya yazmayi bilmeyecek kadar uzak olmakla birlikte konu aldigi kisinin hayatini alenen duygu somurusu yaparak ama yine de profesyonelce anlatiyor. Konu alinan bu kisi Margaret Ajemian Ahnert adli Ermeni asilli bir Amerikali. Gazetede cikan makale de Ahnert’in sozde soykirimdan kacan annesinin hatiralarini anlattigi bir kitabin tanitimi niteliginde. Gazetenin sanat” bolumunde yer alan bu kitap tanitimi bile olaylarin verilerle aciklandigi gazeteciligin tarafsizlik ilkesinin cignenmedigi bir makale olmak yerine tam bir duygu somurusu araci haline getirilmis. Ustelik muhabir muhtemelen Ermeni asilli biri de degil. Muhabir makale boyunca soykirim iddialarina dair gazeteciligin geregi olan sogukkanli bir bakis kullanmak bir yana kendisi gibi dusunmeyenleri de Ermeni soykirimini inkar etmekle” sucluyor. Mesela muhabir Ahnert’in gecen mayista New York’taki Barnes & Noble kitapevinde yeni eserini okudugu sirada dukkana giren bes Turk’un Ermeni soykirimini inkar eden kitaplar” dagittigini ve dukkandan cikmayi reddettiklerini yazarken okuyucuya bu eylemi demokratik olmak bir yana utanilmasi gereken bir sucmus gibi sunuyor. Ermeni propagandasinin bu denli yayginlastigi ve sadece ABD’de degil ornegin Cek Cumhuriyeti’den Guney Afrika’ya kadar genis bir cografyada yerel gazetelerin sayfalarina bile girdigi okuyucunun bilincaltina bu kadar nufuz ettigi boyle bir donemde biz ne yapabiliriz? Yurtdisindaki Turklerin cogu cesaretle ve fislenme pahasina birbiri ardina cikan bu tur kitaplarla ilgili bireysel tepkilerini ortaya koyuyor zaman zaman organize olup eylemler yapiyor bu ulkelerdeki kamuoyuna bizim de sesimizi duyurmaya calisiyor. Ancak bir tarafin ucuz bir duygu somurusuyle de olsa insan duygularina hitap ederek surekli etken durumda oldugu oteki tarafin ise surekli savunma pozisyonunda ve ustelik yuzu asik kizgin gorundugu bu arenada yeni bir bakis acisi kazanmamiz gerekiyor. Sozde soykirim meselesi konusunda geriye donup baktigimizda hakli oldugumuz halde yillardir haksiz durumda gosterildigimiz; siyasi diplomatik kulturel ve ozellikle de toplumsal anlamda surekli dayak yedigimiz bir gercek. Ancak tipki Ermeni lobisinin yaptigi gibi veri merkezli bir savunma uygulamak yerine duygulara hitap edecek yeni bir anlayisi benimsersek 12 raunt boyunca hirpalanip son saniyede topladigi enerjisi ve savurdugu yumruguyla rakibini deviren bir boksor gibi hakikatin galip gelmesini saglayabiliriz. Bunun icin de oz elestiri yapip entelektuel olmanin sorumlulugunu yerine getirecegim diye gercekdisi bir propagandaya alet olan aydinlar yerine tipki Ermeni sanatcilar gibi ugradigimiz haksizliklari yasadigimiz mezalimleri insan duzeyinde duygulara hitap ederek anlatacak yazarlara ihtiyacimiz var. Cunku siyaset meydaninda coktan kaybettik ama kultur arenasinda bu savasi kazanabiliriz