Telefon caliyor. Ote yanda cocuk Kisa konusacagim anne diyor Iyiyim. Yakinda eve donuyorum. Kadinin yuzu sevincten parcalaniyor. Kadin yuzu sevincten paramparca olmasin diye elleriyle yuzunu ortuyor tutuyor. Donakalmis cocuklar televizyonun karsisina oturup ekrandaki babalarinin abilerinin yuzlerine bakiyor. O yuzlerin kapidan iceriye girmesini bekliyor. Kacirilan askerler diyor televizyon Yakinda evlerine donuyor. Butun cocuklar eve donse keske. Mezarlarindan kalkip cocuklar tozu topragi silkip gunese bakip yildizlardan yon alarak evlerini bulsa. Daglarda govdeleri parcalanmis cocuklar toplayip kollarini bacaklarini annelerine geri donseler anneleri dikse onlari birlestirse yeniden oksayarak. Dink in oglu Arat Bir daha gonderir miydi cocuklarini o anneler? Yoksa tutup kucaklayip bir daha hic birakmamak uzere kime neye direnilecekse direnirler miydi? Daglardaki butun cocuklar donse evlerine kac dilde sevinc sarkilari soylenirdi bu ulkede? Kac dilde aglanirdi sevincten Oglum diye? Kac dilde Anne! diye sayiklanarak olunmusse bu ulkede o kadar dilde... Hrant Dink in oglu Arat birkac gun once bir sureligine ulkeyi terk etti. Esini ve cocugunu alip Belcika ya gitti. Babasiyla ayni sekilde hukum giyen ve bu ulkeyi suphesiz babasi kadar sevmis olan ama sirf bu ulkeyi sevdigi icin olum tehditleri alan Arat olan bitene daha fazla katlanamadi. Muhtemelen biraz nefes almak icin evini terk etmek zorunda kaldi. Butun cocuklar donse diye dusundum o yuzden butun cocuklar evine donebilse. Bu ulkeyi gencecik yasta birakip gitmek zorunda kalmis siyasi suclular Avrupa nin sokaklarinda koksuz oksuz hayaletler gibi dolasmayi birakip evine donebilse. Butun oldurulmus cocuklar... Butun katledilmis cocuklar... Ermeni oldugu icin Kurt oldugu icin Turk oldugu icin oldurulmus butun cocuklar... Donebilse. Dilsiz kaliyor ulke Bu ulke butun cocuklarini sevmeyi becerebilse... Butun cocuklar bir evin kardesleri olduklarini... Mehmet in Baran kadar Zozan in Ayse kadar Arat in Ali kadar Ali nin Muhammed kadar Rojbin in Ece kadar Ece nin Advina kadar Advina nin Armen kadar Armen in Ozgur kadar Abdullah in Devrim kadar kiymetli oldugunu bir bilsek. Bilseler. Bu toprak bunu icinin en derininde bir bilebilse... Cocuklar eve donun dese Turkiye. Acilarimizin buyuklugunu birbiriyle yaristirmadan acilarimizin hepimize ait oldugunu kabul edebilsek... Oglum! dese bir anne ve butun cocuklarin kulaginda kendi dilinde cinlasa bu sozcuk. Bir cocuk oldugunde butun dillerde olur cunku. Bir anne bir cocugu butun dillerde birden kaybeder. Lal olur. Eve donun cocuklar. Eve donun... Siz gittikce dilsiz kaliyor bu ulke. Siz gittikce lal!