Gecen haftaki yazim icerdigi kardeslik temasi nedeniyle olumlu elestirilere mazhar olurken kimi hassas okurlarimiz tarafindan fazla sogukkanli olmakla anlasilamamakla itham edildi. Sizin bir yakininiz oldurulmus sehit dusmus olsaydi yine de bunlari yazar miydiniz? diyenler oldu. El cevap: Ruhsuz bir yazi yazdigimi dusunmuyorum; Gabar ve Daglica da olen gencecik insanlarin yuregimi burdugunu soylememisim soylesem neyse yazmamisim gibi davranilmasi ilginc. Bu gidisin haydi beyler savasa cagrilarinin sonu daha cok sehit daha cok acidir farkinda miyiz? dedim ve bunun sogukkanlilikla bir ilgisi varsa bile bunun olumlu bir ilgi oldugunu varsaymaktan yanayim. O kiskirtici ve provokatif soruya gelirsek... Bir yakinim vurulmus olsaydi ne yapardim? mevzuuna. Elbette aci ceker ve bu nedenle biraz daha yukseltirdim citayi. Ben ona sehit diyebilirim onun sehit olduguna inanabilirim ama neye inandigimla hic ilgilenmeyen hatta neye inandigima surekli ayar vermeye calisan ismi lazim degil-giller simdi biraz sussunlar diyebilirdim mesela. Ve once anlatir sonra sorardim: Ben ben benim sehidimin sehit olduguna inanmak istiyorum. Cunku kalplerdekini ancak Allah bilir. Vatanini savunmak icin mi savasiyordu yoksa ne guzel savasti desinler diye mi bilemeyiz. Hem sehit olmak icin cihat cihad icin de Allah in adina ve hukmune mevzi ve mertebe kazandirmak gayesi gerekir diyebiliriz; ama sehit dedigim evlat az once uzerine ayaklarini koydugu cesetle fotograf cektirmisse isin icine Nefs girmisse intikam hirsi girmisse durumu nice olur bilemeyiz. Ve bilmedigimizi Allah a havale eder hukmen sehittir der en iyisi neyse ona inanmaya devam ederiz. Ama siz oyle misiniz? Su ulkede yasayan ve Musluman kalmaya calisan insanlari tahkir etmediginiz varliklarini tehdit kapsaminda murteci lakabiyla asagilamadiginiz tek bir acilis ve de kapanis konusmasi yok... Sizin ona sehit demeniz beni biraz endiselendiriyor sectiginiz rotanin akli ile de bilimi ile de aciklanabilir bir yani yok sehitligin. Laiklige aykiri degil mi bu emin misiniz? Bir yerel kanalin kiskirtmasiyla gazeteyi arayarak soyleyin o Ermeni kadina... gibi sozlerle aba altindan sopa gosterenlere de deginmek isterim. Zira su Ermeni kadin tanimlamasi ulusal reflekslerin aci ve ofke ile orgutlendigi donemlerde gozlerin nasil manasizca belerdiginin bir nereden bulsak da bir kulp taksak psikolojisinin nasil suursuz bir yol takip ettiginin en mukemmel kanitidir. Yazimin sol ust kosesinde yer alan fotograf bile yetmemistir. Zihinleri asagidaki turden sorularla bas etmeye ayarlidir: Ben ve Ermeni olmak nasil yani? Basini ortmus Musluman kimligini seddelemissin ama yine de Ermeni kokenli olabilirsin. Ermeni olmak ile en nihayetinde Irak la savasmaya kadar gidebilecek bir sureci sorgulamak arasinda nasil bir alaka var? En nihayetinde hep kanin dedigi olur . Ihanet etmeye programli olan genlerinin pesine dusmus olabilirsin askeri yipratmaya tenezzul etmek ihanetle ozdestir. Bir Ermeni mutlak surette ihanet potansiyeli tasir diyorsun? Savasci milletimizin itibar ettigi istikamete laf ettigi an tasir Musluman kimligimin beni bir Turkluktur bir Anadoluluktur bir milli-manevi degerlerdir ile ayni baglamda tutma ihtimali de yok? Ona bakarsan Mustafa Sabri Efendi seyhulislamdi ama dusmanla isbirligi yapti. Dindar sagcidir sagci vatani satar. Gulunc ama gercek. Ne zaman ulus ve vatan kavramlari uzerinde bir hassasiyet olussa; irkci yaklasimlarla kol kola ilerleyen bir faraziye paterni kendi kendine yazdigi hikâyelerle gaza bogmakta Turkiye yi. Verdigi en buyuk zarar da irkci olmayan anti-emperyalizmin milliyetci olmayan vatanseverligin onunu kesmesi. Vatan icin bugun yarin sahiden ihtiyac duyulacak seyi koreltmesi.