Hrant in Dogdugu Gun Hrant a Hakaret...Neden hala Hrant a hakaret ediyorsunuz? Neden hala tum ofkenizi ve irkciliginizi Hrant’in artik olmayan bedeni uzerinden kusuyorsunuz? Onu artik goremeyecegimiz konusamayacagimiz o kocaman kahkahasini artik duyamayacagimiz gercegine kendimizi guc bela alistirmaya calisirken her gun karsimiza cikan “menfur” olaylar bizi bir kez daha o yalnizlik batagina itiyor. Yasimizi geregince tutamiyoruz. Neredeyse her gun Hrant’imiza yonelik bir saldiriya karsi ses cikarmaya mucadele etmeye calisirken yaramiz bir daha bir daha kaniyor. 15 Eylul Hrant’in dogum gunuydu. Istiyordum ki evimde sakin sakin oturup iyi ki dogdugunu dusunerek anilarimi tekrar onume serip Hrant’in dogum gununu kutlayayim. Istiyordum ki bir gunlugune de olsa hic gitmemis oldugunu varsayabileyim. Cok gorduler... Ama olmadi yine cok gorduler. Ozan Arif’in yazdigi Ismail Turut’un okudugu korkunc bir sarki; yetmezmis gibi Karadenizli oldugunu klip goruntulerinden tahmin ettigim bir gencin sarkiya yaptigi klip dogum gunu planlarimi alt ust etti. Onun yerine Hrant’a edilen bu kufru nasil susturabiliriz diye ugrasmak zorunda biraktilar beni. Sarkinin sozleri zaten dehset verici ama goruntulerle birlesince alenen sucu ve sucluyu oven halki kin ve dusmanliga tahrik eden bir resim cikiyor ortaya. Ozan Arif de Ismail Turut de “sarkinin sozlerinin* sonuna kadar arkasindayiz biz onu kast etmedik” demis. Desinler dogrudur. Dogrudur da ayni dortlukte o-gun yasin kelimelerinin gecmesi ne ilginc bir tesaduf olmus. Hele de albumun Ogun Plak’tan cikmis olmasi... Vicdanlarina degil adalete birakiyorum... Turut ve Ozan Arif’i kendi vicdanlarina ve adalete birakiyorum. Yok yok birakmiyorum adaletin calismasi icin ugrasiyorum. Bu ulkede sadece hukumetin degil her bir yurttasin Hrant’a Hrant’in ailesine ve dostlarina buyuk borcu var. Vicdan borcumuzu adalet borcumuzu nasil odeyebilecegimizi dusunmek dusunmekle de yetinmeyip harekete gecmek yerine bir cinayet uzerinden populist politikalar uretmek bu borcu buyutuyor. Neyi kasimaya calisiyorsunuz? Birakin Hrant’i hicbir olumle bu kadar alay edilmez dalga gecilmez. Bu ne insan olma erdemine ne de vicdana sigar. Ama oldurulmesinin uzerinden iki gun bile gecmeden baslayan sevinc cigliklari hala suruyor. “Hala neden bu kadar cok sozu ediliyor bu adamin ne kasinmak isteniyor” diye soran irkcilara ben de ayni soruyu sormak istiyorum. Neden hâlâ Hrant’a hakaret ediyorsunuz? Neden hâlâ tum ofkenizi ilkelliginizi cehalet ve irkciliginizi Hrant’in artik olmayan bedeni uzerinden kusuyorsunuz? Neyi kasimaya calisiyorsunuz? Adlarina turkuler duzulecek ellerine bayraklar verilerek fotograflari cekilecek yeni katiller yaratmaya mi calisiyorsunuz? Sizin ofkeniz Hrant’a degil bize. Bu ulkede esit ozgur ve birlikte yasamak isteyenlere catismalarin dusmanliklarin yerine insanca tartisarak birbirini dinleyerek ilerlemek isteyenlere birbirinden ogrenen ve birbiriyle dayanisanlara. Hepimiz hala Hrant iz... Iste bu yuzden hepimiz hâlâ Hrant’iz! Iste bu yuzden Hrant gibi biz de inandiklarimizdan vazgecmeyecegiz. Hem sevmeye devam edecegiz hem de terk etmeyecegiz.