Holokost inkârina karsi cikan Israil Turkiye yle Ermeni soykirimini inkâr etme politikasinda isbirligi yapamaz. Ermeni soykirimini kinamak Turkiye yi kinamak anlamina gelmese de Ankara nin bazi sorumluluklari var Tarihciler birkac yuz bin ila 1 5 milyon arasi Ermeni nin 1915-1923 arasinda Musluman Osmanli Turkleri tarafindan olduruldugunu tahmin ediyor; bu olay yaygin bir bicimde sistematik soykirimin ilk modern orneklerinden biri olarak goruluyor. Fakat olu sayisinin fazlasiyla abartildigini ve olumlerin ic savas ve karmasa ortaminda gerceklestigini savunan Turkiye bu olayin soykirim olarak gorulmesi gerektigini inkâr ediyor. Bu anlasmazlik kismen Iftirayla Mucadele Birligi nde (Anti-Defamation League/ADL) konunun nasil ele alinacagina dair cikan tartisma nedeniyle son gunlerde yeniden gundeme geldi. ADL kisa sure once bu katliamlari soykirimla esdeger olarak tanidi ve kurulusun boyle bir aciklama yapmak yonundeki isteksizligine karsi koydugu icin kovulan bir bolge sorumlusunu yeniden ise aldi. Israil kilit bir muttefik olan mevcut Turkiye hukumetiyle iliskileri konusunda anlasilir bicimde son derece hassas davransa da Holokost inkârina dunyanin her yerinde hakli olarak karsi cikan Yahudi devleti baska yerlerde yapilmis soykirimlarin inkâriyla isbirligi yapamaz. Bu amacla Israil in resmi Holokost u anma kurulusu Yad Vashem diger soykirim etnik temizlik ve katliam ornekleriyle ilgili duzenledigi egitim faaliyetlerinde her zaman Ermeni katliamlarina da deginmistir. Simon Wiesenthal Merkezi gibi Holokost egitimine egilen diger kuruluslar da gecmiste benzer tavirlar almistir. Bunun tersi beklenebilir mi ki? Nazi Holokostu nun kurbani olan Yahudi halki kendisini Holokost un derslerini duyurmaya insanlarin birbirlerine karsi zalimce davranma kapasitesini vurgulamaya bu kapasiteyi frenlemeye calismaya ve soykirimin tekrarlanmasini engellemek icin tehlikelere dikkat cekmeye adamistir. Inanilamayacak bir bicimde soykirim tekrarlandi ve tekrarlanmaya devam ediyor; cunku bu dersler yeteri kadar ozumsenmedi. Bir daha asla son olarak Ruanda ve Darfur da bos bir mantraya donustu. Ilgili uluslarin tarihlerinin karanlik donemlerini acikca ve iyi niyetle incelemesi bu korkunc gercegi degistirmeye calismanin kilit bir unsuru. Israil Turkiye yi karanlik donemiyle yuzlesmeye zorlayacak bir pozisyonda olmasa da Ankara nin bunu gozardi etmesine de riza gosteremez. Ermeni soykirimini kinamak Turkiye yi ve mevcut hukumetini kinamak anlamina gelmiyor; soz konusu cinayetleri bu hukumet gerceklestirmedi. Fakat bir vâris olarak sorumluluklari var ve bunlardan kacilmamali. Hicbir ulusun yasananlardan haberdar olmadigini soyleme imkâninin bulunmadigi kuresel iletisim caginda kuresel trajedimiz su ki Darfur da su an bir soykirim gerceklestiriliyor. Bir sonraki potansiyel trajedi de yine gozlerimizin onunde uluslararasi toplum tarafindan engellenmeden gelisiyor. Mahmud Ahmedinecad ve Iran rejimi acikca Israil in yok edilmesi cagrisi yapiyor ve BM nin 2. Dunya Savasi sonrasi Bir daha asla kararini acikca ihlal ederek bunu gerceklestirecek araclari elde etmeye calisiyor. Yine de tam da bu tur ihlallere karsi koymasi icin kurulan kurum Iran cumhurbaskanini cezalandirmak yerine ona bir platform sagliyor ve Iran in bir baska uyenin varligini tehdit ettigi sirada bile uyeligini korumasina izin veriliyor. Soykirim yapabilecek devletlere karsi koymak icin gereken sey pek tabii ki butun aydinlanmis uluslarin olusturdugu bir ittifakin bu tur hirslari hayata gecirilmelerinden cok once engellemeleri. Daha iyi bir gelecek icin cabalamak ayrica gecmisin suclarini teslim etmeyi ve ozumsemeyi gerektiriyor