Fotograf cekimlerinde estetik gorkemli ve farkli tarzlari olan dini yapitlari on planda tutan Ahmet Yilmaz ilk kisisel sergisi Istanbul da Din ve Dini Mekanlar’ ile Istanbul’un yillardir ic ice gecmis farkli kulturlerini yansitiyor. Beyoglu Fotografevi’nde 15 Temmuz’a kadar surecek olan serginin amaci oteki’ olarak adlandirilan kavrama din baglaminda bir saygi durusunda bulunmak. Ahmet Yilmaz bunu soyle acikliyor: Bu proje ile bir nebze de olsa otekinin taninmasina yardimci olmak dini yasamlari ve mekanlari belgelemek izleyicinin dunyayi algiladiklari pencereleri cogaltmak ve onyargilari kirmak istiyorum. Asil isi ozel bir sigorta firmasinda Analiz Yazilim Uzmani olan 37 yasindaki Ahmet Yilmaz fotograf cekmeye 1998 yilinda baslamis. 1999 yilinda ise belgesel mimari ve reklam fotograflari cekmis. 2 kez karma sergiye katilan ve 6 kez de dia gosterisi yapan Ahmet Yilmaz’in Istanbul’da Din ve Dini Mekanlar’ sergisi ise ilk projesi. 7 yillik bir calismanin ardindan acilan bu serginin hikayesini Yilmaz’la konustuk. Projenin temeline bakarsak oteki’ diye adlandirilan kavramdan bir rahatsizlik var. Neydi sizi rahatsiz eden? Insanlar gittikce birbirine yabancilasmaya basliyor. Sosyal hayattan kaynaklanan bir durum bu. Herkes bir yere kosturuyor. Bir de artik cogumuz dinle ilgilenemez hale geldik. Hatta bazen bunu yadirgiyoruz bile. Mesela Halic’e Hac atiyorlar. Bir grup buna tepki gosteriyor. Atilsa ne olur atilmasa ne olur. Insanlarin baktigi bir pencere var. Bu serginin amaci insanlari baska pencerelere de yoneltmek. Burada gayri muslimlere oteki’ muamelesi yapiliyorsa Bati da Muslumanlari oyle goruyor. Dinlere merakiniz var mi? Dine hosgoruyle bakiyorum. Ve bir kategori yapacaksak ben inananlar tarafindanim. 2000 yilindan beri devam ettiginiz bir proje bu. Istanbul butun kulturleri dinleri icinde barindiriyor. Bu sebeple malzeme sikintisi olmaz diye dusunuyorum. Neden bu kadar uzun surdu proje? Istanbul’la ilgili bircok kitap okudum ilk basta. Sonra bazi yerlere 7-8 kere gitmek zorunda kaldim. Bazi yerlerde acilari yakalamak icin cok fazla fotograf cekmeniz gerekiyor. Birkac defasinda isik uygun degildi. Bir de sadece fotografla ugrasmiyorum. Ozel bir sigorta sirketinde calisiyorum. Bu sebeple genellikle hafta sonu fotograf cekmeye gidiyordum. Meslegimi birakirsam para kazanamam. Oyle olunca da bu isi yapamam. SERGININ BIR MISYONU VAR Son zamanlarda bu tur projelerin artisini neye bagliyorsunuz? Turkiye’de fotografciliga bakis degisiyor. 8-10 yil once bir gezi ile dia gosterisi 2-3 sergi aciliyordu. Artik belgesel fotografcilik ragbet goruyor. Benim sergimin de bir belgesel fotografcilik ornegi ve belli bir misyonu var. Insanlari onyargilardan ve oteki’ kavramindan mumkun oldugunca uzaklastirmak insanlari din konusunda bilgilendirmeyi amacliyor. Ayrica dine pozitif bakilmasini saglamak istiyorum. Mesela benimle ayni donemde Ebru’ adinda belgesel fotograf sergisi acildi. Basindan takip ettigim kadariyla mesaji biz bir mozaik degiliz ebrunun renkleriyiz’. Mozaikler parca parcadir. Ebrudaki renkler ise ic ice gecmistir ve kaynasmistir. Faydasi oluyor mu peki? Kesinlikle evet. Bilgilenmek ve bilgi dahilinde konusmak fikir sahibi olmak bizleri bircok hatadan ve onyargidan koruyor. Ulkemizde televizyonlarda goruyoruz ki bircok insan bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmus. O insanlar hem kendileri fikirsel olarak yanlis yoldalar hem de konuyu iyi bilmeyen insanlardan bir kismini yanlis yola sevk ediyorlar. Burada fotografcilarin bunlara karsi durusudur bu.