Hepimiz hala Hrant hala Ermeni oldugumuz icin... Nazim in siirindeki Bakkal Karabet nasil affetmediyse Kurt Daglarinda babasinin kesilmesini Kendimizi ve birbirimizi hala sevebilmeyi mumkun kilmanin baska yolu olmadigi icin bugun mahkemdeyiz. Dunun resimleriniDunden sonra yarindan once yazmak lazim. Dun cenazede hepimiz orada Ermeniydik Hrant tik. O kadar cokken cenazede Azinlik olmayi secmistik Hrant in katledilisinin uzerinden bes aydan uzun sure gecti. Bugun Hrant Dink cinayetinin ilk durusmasi gerceklestiriliyor. Cenazede cogunlugu azinligi parmak hesabina vurmanin aliskanligiyla elimizde olmadan kendimizi sayiyorduk biz bile. Durup geriye ileriye bakip kac kisiyiz acaba? diye birbirimize sora sora hesap cikardik. Yol uzundu hesaplamak zorlasiyordu bazen. Yine de saymaya tahmin etmeye calistik beraberce. Kimimiz ileriye kimimiz geriye bakarak saydik. Coktuk evet... Turkiye deki 55 bin Ermeni den daha coktuk. 73 milyonluk Turkiye deki 55 bin Ermeni den fazlaydik Hrant in cenazesinde. Azinliktan daha coktuk. Orada bulunamayan ama bizimle beraber olduklarini soyleyen arkadaslarimizi da sayinca hatta cogunluktuk bile. 1927 deki ilk sayimda 14 milyona yakinmis Turkiye nin nufusu. Azinlikla cogunlugun toplam nufusu bu kadarmis. 14 milyonun icindeki Ermeni azinligin nufusu da 300 binmis. Demek ki 80 yil once azinlik bugunkunden daha cokmus. Azinlik cogunlukca azaltilmis demek ki... Dunku cogunluk halimiz bile 80 yil oncenin azinligindan azmis demek ki! Seksen yilda 300 binden 55 bine indigine gore Ermeni nufus azinligin daha da azalmasi istenmis demek ki. Varlik Vergisi... 6-7 Eylul olaylari... Darbeler... Darbelerle Turk milliyetciliginin Turk-Islam sentezinin devletin resmi ideolojisi olarak usul usul her santimine kazindigi cogalirken azalan bir ulke... Hrant in cenazesinde yururken yol uzundu dusunecek cok zaman oldu. Turkiye icin dusunecek zaman oldu. Cogunluk hali nasil bir hasinlikle beraber islenir zihinlere? Azinliktan olmak nasildir guvercinin kanadinda nasil yasanilir diye cok dusunuldu cenazede. Sisli den basladi Kumkapi da bitti cenaze yuruyusu. Yurunecek yol uzundu. Dusunenlerin azinlikta oldugu bilerek azaltildigi bir ulkede yasadigimizi dusunecek kadar uzundu yol. Uzun yolumuzda AGOS un onunden gecerken bir arkadasimin yola cikarken bana verdigi gulu Hrant in dustugu yere birakmistim. Baska gullerin karanfillerin yanina. Aklimda Necatigil in dizeleriyle: Kimi de gun ortasi yanima sokuluyor En cok guz aylari ve yagmur yaginca Alcalir ya bir bulut o huzun bulutunda Uzanip aliyorum kimse olmuyor Solgun bir gul oluyor dokununca Ellerde dudaklarda issiz yazilarda. Dokunuldugunda solgun bir gul oluveren zamanin aniya donusturdugu her seyi dusunmeye yetecek kadar zaman vardi cenazesinde Hrant in. Her seye dokunduk biz de. En cabuk solan gul disinda her dusunceye dokunduk yururken. Bir tek Hrant tan alinan candan kalan son soluga dokunmadim ben. Oraya solmayacagini umarak bilerek bir gul biraktim. Yol uzun guzergah zorluydu... Yol bittiginde arkadaslarla oturduk dinlenmek icin. Cocuklarimiz da yuruyusteydi. Bazilarina olen arkadaslarimizin adlari verilmis olan artik bizimle olmayan babalarina annelerine benzerliklerini buldugumuz savrulan yapraklar gibi gidenlerin ardindan yuruyen cocuklarimiz da bizimleydi Hrant in cenazesinde. O cocuklara cocuklarimiza bakinca Hrant in hepimizin ellerindeki resimlerine bakinca sanki gecen yillarda bizi azaltmaya calisan herseye inat inadina azalmamisiz da cogalmisiz gibi geldi bana. Cogunluk olmanin hoyratligindan uzak... ama coktuk. Olmak gerektigi gibiydik. Demek resme iyi bakacak kadar uzun yurumek butun solgun gulleri oksayarak diriltmek gerek diye dusunerek... Geriye bakip olen arkadaslarimi saydim cenaze torenlerinde ugurladiklarimizi saydim. Ileriye baktigimda da cocuklarimizi saydim elimizden birakamadigimiz resimlerinde artan cogalan Hrant lari saydim. Cenazeden kalan resimler bunlar oldu bende. Cokken azaliyoruz diye dusunerek basladigim yolu azalirken cogaliyoruz da ama diye dusunerek bitirdim Hrant in cenazesinde. Hrant i ugurladigimiz yolun dusen arkadaslarimizdan geriye kalan yollarla kesisen izi hepimizde derin oldugu icin... Gidenlerin ardindan yasamanin agirligini omrumuze yukleyenleri affetmeyecegimiz icin... Hepimiz hala Hrant hala Ermeni oldugumuz icin... Bugun Hrant Dink davasinda olacagiz. Nazim in siirindeki (*) Bakkal Karabet nasil affetmediyse Kurt Daglarinda babasinin kesilmesini Kendimizi ve birbirimizi hala sevebilmeyi mumkun kilmanin baska yolu olmadigi icin; Turk halkinin alnina bu karayi surenleri biz de affetmedigimiz icin; Bugun mahkemedeyiz...(FC/EU) (*) Nazim Hikmet in Aksam Gezintisi siirinden