Bu hukumetin iki bakani olan Adalet ve Icisleri Bakanlarinin olay sonrasinda istifa etme basireti gostermemeleri hayret vericidir. Bu bakanlarin gorevlerinde tutuluyor olmalari demokrasi kulturunden ve etik degerlerden ne kadar uzak oldugumuzu gosteriyor Hrant Dink ruh halini son yazisinda urkek guvercin benzetmesiyle anlatiyordu. Bu ruh halini anlamaya calisirken bile yuregim acidi. Vicdanim yara aldi. Sadece uzlasmanin farkliliklarimizla birlikte baris icinde yasamanin gercek bir demokrasinin yollarini arayan bu konularda dusunen yazan konusan vicdan sahibi insaniyet degerlerine bagli topluma isik tutan degerli bir aydini hedef tahtasi haline getirmeye kimin ne hakki vardi? Orhan Pamuk Elif Safak Perihan Magden gibi degerli yazarlarin durusmalarinda yapildigi gibi Hrant Dink in durusmalarinda da ayni fasist saldirilar yapildi. Amaclari cok acik belli olan bu saldirganlarin hakaretleri tehditleri fiili tecavuzleri savci ve hakimleri tehdit edip baski altina almalari seyredildi. Hatta bu grup medyada sivil toplum orgutu olarak tanitildi ve gorusleri onemsendi. Sanki suc duyurulari ve mudahil olma talepleriyle hukuk yoluyla hareket ediyorlarmis gibi bir izlenim yaratip mahkeme salonlarini bir arenaya cevirip demokrasinin ifade ozgurlugunun ve hukukun canina okuyarak suc islemeleri sorgulanmadi. Medya olayi cikari dogrultusunda kullanirken baro sessiz kaldi. Hukumet ozellikle Adalet ve Icisleri Bakanlari bu saldirilarin ve gerisindeki olusum ve zihniyetlerin uzerine gitmedi. TCK 301. maddenin psikolojik linc ve saldirilarin araci olarak kullanilmasi kaldirilarak bu madde derhal engellenmedi. Gostere gostere gelen tasarlanmis bir cinayete siyasi iktidar burokrasi medya tarafindan goz yumuldu ve cinayet cok kolay ve basitce islendi. Suclu ayaga kalk dendiginde herkesin hepimizin ayaga kalkmasi gerekiyor. Bu cinayet Turkiye nin kaldirabilecegi bir cinayet degildir. Cok onemli bir kirilma noktasidir. Hukumet cinayete giden sureci degerlendirmeyerek buyuk bir aymazlikla izleyip tavizkâr bir tutum takindi. Turklugu cumhuriyeti asagilamak gibi soyut ifade ozgurlugunu yok eden fasist uygulamalarin araci durumuna gelmis daha once de 159. madde olarak ayni anlayisla kullanilan bir maddeyi hele bir uygulamayi gorelim sivil toplum orgutleri anlasamiyor gibi samimiyetsiz gerekcelerle kaldirmayan hukumet ayrica acik hedef haline gelmis surekli yogun tehditler alan Hrant Dink i koruyamayarak agir bir hizmet kusuru isledi. Bu gerekcelerle hukumetin hem hukuki hem siyasi sorumlulugu dogdu. Istifa etmeliler Ayrica bu hukumetin iki bakani olan Adalet ve Icisleri Bakanlarinin olay sonrasinda istifa etme basireti gostermemeleri hayret vericidir. Bu bakanlarin toplumun icine cikabilecek durumda olmamalari gerekirken gorevlerinde tutuluyor olmalari demokrasi kulturunden ve etik degerlerden ne kadar uzak oldugumuzu gosteriyor. Yine Hrant Dink in Valilige cagrilip bir vali muavininin yaninda iki istihbarat gorevlisi tarafindan tehdit edilmis olmasi tam bir skandaldir. Bu isin icinde olanlarin tamami suc islediler. Vali soz konusu vali muavini istihbarat gorevlileri gorevlerinden alinmali ve yargi onune getirilmelidirler. Bu burokratlarin herhangi bir yurttasi boyle bir sorgulama icin cagirma yetkileri yoktur. Bu yetkiyi kotuye kullanmak sucunu olusturur. Hukumetin bu skandallar zinciri uzerinde oturmasi muhalefetin bu skandallar uzerine gitmemesi rejimin curudugunun en onemli gostergesidir. Hrant Dink kimligini buyuk harflerle yasamayan bir insandi. Evet bir Ermeni olarak kendi toplumunun yasadigi acilari icinde duyumsuyor ugranilan insani hukuki haksizliklari dile getiriyordu. Ama demokrasiyi ozgurlugu bir etnik temel uzerinden degil insani bir eksen uzerinden savunuyordu. Kimligine ve toplumuna da elestirel bakabilen bir anlayisi sergiliyordu. Onemli olan insandi. Kuskusuz her kimlik kendi olumsalligi icinde kok salmistir. Genetik ve ailevi etkenler tarihsel gelenekler yasanan savaslar yitirilen aileler kulturel deger ve yasantilar kimligin unsurlari olup insanin icine kazinmislardir. Tum bunlar insanin dogasi icindedir ve insan bu kimliginden kopamaz. Ancak kimligi sekillendiren bu unsurlarin hepsi olumlu olmayabilir. Bir kimlik diger bir kimligin unsurlariyla catisabilir. Bir kimlik kendini kusursuz guzel ve ilkeli gorse bile eger kendi kimliginin hakikate dayandigi konusunda israrci olursa bu karsi tarafa saldirgan ve yikici gelir. Baskin kimlik fethetmeye ve donusturmeye egilimlidir. Diger kimlikler de kuskusuz bu kimligin daha alcakgonullu olmasi icin israrci olacaklardir. Her kimlik kendisine yonelik ironiyi ortaya koymali ve bu ironiler olumlanmalidir. Kimlikler hep birlikte kendilerine gulmelidirler. Demokratik kimlik siyaseti askin gercege sahip oldugunu iddia eden bir komuta etigine karsidir. Kendisinin ve dunyanin belirsizliginin farkinda olan tartismaya acik bu yuzden de kendisine belli bir mesafe ve ironiyle bakan otekine ozen gosteren ve yasamin zenginligine saygi duyan bir etige dayanir. (William E. Connoly- Kimlik ve Farklilik ) Iste Hrant Dink boyle bir demokratik kimlik siyasetinin bilincinde olan ve bunu yasaminda da gosteren bir gazeteciydi. Sevgili Hrant! Iki sey yuregime oturdu. Birincisi o son yazindaki aslinda ruh halini anlattigin urkek guvercin benzetmesi. Bu ruh halini anlamaya calisirken bile icim burkuluyor. Bu senin ne kadar hassas ve duyarli bir insan oldugunu ve nasil insafsizca bir baski altinda tutuldugunu gosteriyor. Seni anlamamis olmak ve yalniz birakmak nasil bir vicdani yuktur?.. Yuregimi cizen ikinci sey boylu boyunca uzandigin yerde gorunen ayakkabinin altindaki yirtikti. O yirtik toplumun vicdaninda derin bir yara acti. O yirtik ozverinin durustlugun ve vicdanin bir simgesiydi. Seni vurduranlara bir sey soyleyemiyorum. Cunku onlar icin soylenebilecek bir sozun henuz soylenmemis oldugunu biliyorum.