Hrant Dink in olumu bir trajediydi. Ancak simdi Turk toplumunun onunde bu trajediyi daha parlak bir gelecek icin bir donusum noktasi olarak kullanma firsati bulunuyor Hrant ile son olarak ekimin ilk haftasinda gorustum. Ozel bir isle kisa bir sure icin Amerika dan Istanbul a gelmistim. Hrant i da bazi konularda goruslerini almak icin ziyaret etmek istiyordum. Fransa da Ermeni soykirimi inkâr kanununun gorusulme gunleri idi. Hrant i AGOS ta yazihanesinde ziyaret ettim. Cok yorgun ve endiseli gorunuyordu. O her zamanki enerjisi ve iyimserligi yoktu. Nedenini sordum. Soykirim inkâr kanununun onaylanmasinin hemen hemen kesin oldugunu ve buna cok uzuldugunu soyledi. Kanunu destekleyen biri olarak neden uzuldugunu sordum. Kanuna karsi Turkiye de olusacak tepkiden ve bunun Turkiye demokrasisine verecegi zarardan endise ettigini soyledi. Kanuna fikir ozgurlugu bakimindan da karsi oldugunu aktardi. Ben bazi goruslerini paylasmadigimi soyledim Turkiye demokrasisiyle ilgili endiselerinin de yersiz oldugunu anlattim. Tam o sirada dunyalar kadar sevdigi esi Rakel aradi. Ayni endiseleri onunla da paylasti. Anladigim kadariyla Rakel de endise etmemesini her seyin daha iyi olacagini soyledi. O gun Hrant sadece birkac aylik torunu hakkinda konustugumuzda gulumsedi. O gun AGOS tan ayrilip ciseliyen yagmurda caddede yurumege basladigimda Hrant in Turkiye yi ne kadar icten sevdigini dusundum. Bana bir diaspora Ermenisi olarak en buyuk endisesinin Turkiye demokrasisi oldugunu soyluyordu. O gun Hrant in gazetelerde yayin organlarinda yazdiklarinin soylediklerinin ne kadar samimi ve icten oldugunun farkina vardim. 19 Ocak sabahinin Bati Amerika daki erken saatlerinde korkunc haberi duydugumda birkac ay once Hrant ile yaptigim gorusmeyi hatirladim. Ayni zamanda aklima ABD nin efsanevi insan haklari oncusu Martin Luther King in 1963 te yaptigi unlu I have a dream konusmasi geldi. Aynen King gibi Hrant in da Turkiye icin bir ruyasi bir ozlemi vardi. Turkiye de herkesin Turk veya Kurt Musluman veya Hiristiyan Sunni veya Alevi herkesin kardesce ve insanca huzur ve esitlik icinde yasamasini istiyordu. King 1964 te Nobel Baris Odulu nu kazandi ama 1968 de hain ve mantiksiz bir suikasta kurban gitti. Ruyalari gerceklesti ama kendisi bunlari goremedi. Zamansiz olumu ailesine ve cemaatine buyuk acilar yasatti ama ayni zamanda Amerikan toplumunun buyuk cogunlugunu sarsarak dogru yolu secmesine ivme verdi. Simdi Hrant in ugradigi akildisi suikasttan da cikarilabilecek tek umut da bu. Eger bu cinayet Turk toplumunu sarsarak onu demokrasi ve esitlik yolunda daha hizli ilerlemeye sevk ederse bundan seneler sonra Turkiye Avrupa dunya Ermeni camiasi ve tum dunya Hrant Dink bosuna olmedi diyebilirler. Nobel bile kazanabilirdi Hrant halen gencti daha yapacagi cok is vardi. Yasatilsaydi Nobel Baris Odulu nu kazanmaya buyuk sansi vardi. Yerinin doldurulmasi zor essiz bir insandi. Olumu; ailesi cemaati ve arkadaslari icin cok buyuk bir trajedi oldu. Ancak simdi Turk toplumunun onunde bu trajediyi daha parlak bir gelecek icin bir donusum noktasi olarak kullanma firsati bulunuyor. Turkiye; Hrant in ruyalarinin gerceklesmesi yolunda daha hizli yol alip Hrant in hayatinin ve olumunun bosa gitmesine musaade etmemelidir. Elveda Hrant kiymetli arkadasim. Sen gittin ama ruyalarin bizimle hâlâ yasiyor. Ara Arabyan: Arizona Universitesi ogretim uyesi