Oteden beri sahip oldugum bir kanaati ifade ettim. Genclere yol gostermesi gereken aslinda psikolojik danismanlik denmesi gerekirken bizde rehberlik olarak nitelenen hizmetlerin yeterli olmadigini ve rehber ogretmenlerin ustlendikleri sorumlulugu yerine getiremediklerini soyledim. Herkes bilir ogretmenlerin okullarda ogretmenler odasi denilen ortak mekanlari vardir. Rehber ogretmenlere ise ogrencilerle ozel gorusmeler yapabilmeleri icin tek kisilik odalar verilir. Bu odalarin da bir ise yaramadigini vurguladim. Bu sozlerim uzerine okullarda rehber ve psikolojik danisman olarak gorev yapan ogretmenlerden cok sayida protesto maili aldim. Eger sozlerimde bu meslek mensuplarinin kisiligini rencide edici bir anlam hissettiler ise hepsinden ozur dilerim. Ama elestirilerimde israrliyim. Gelisme ancak elestiri ile olur. Acikca soyluyorum: Bugun ozellikle devlet okullarinda rehberlik ve psikolojik danismanlik hizmetleri tamamiyla iptal edilse bu kadrolar ve gorevler kaldirilsa bir eksiklik hissedilir mi? Amacim bir meslek grubunu tohmet altinda birakmak degil; cok hayati ve toplum icin kritik olan bir hizmetin yapilis bicimini sorgulayarak onunde duran sorunlara isaret etmek. Yillardir populasyonu temsil edici nitelige sahip uc farkli bolumde birinci sinif ogrencilerine derse giriyorum. Ozellikle universiteye giris sinavi yuzunden buyuk kismi ruhsal olarak cokmus durumda geliyorlar universiteye. Gencler sicak dostluklar kurarak sorunlarini paylasarak birbirlerini tedavi etmeye calisiyorlar. Cok genel nitelikli bu vahim tablo karsisinda ben de herhangi bir psikolojik danismanlik hizmeti alip almadiklarini soruyorum. Egitim sistemimizi bastan ayaga sorgulamayi gerektirecek su sonuc var elimde: Bugune kadar psikolojik danismanlik hizmetinden ve desteginden yararlandigini soyleyen bir ogrenciye rastlamadim. Psikolojik Danisman Hasan Kul cok aydinlatici ustelik sorgulayici bilgiler iceren bir metin gondermis. Problem cok onemli ve bu problemin cok farkli boyutlari var. Her seyden once sorun bir sistem sorunu. Millî Egitim Bakanligi nin bu hayatî konuyu onemsemedigi rehber ogretmen kadrolarini sinif ogretmenleriyle doldurmaya kalkmasindan anlasiliyor. Dunyanin hicbir yerinde rehber ogretmenlik diye bir kurum yok. Bu hizmetin ogretmenlik formasyonu disinda psikolojiyi merkeze alan okul psikologu gibi bir unvan altinda verilmesi lazim. Psikolojik danismanlik hizmetlerinin degisen ihtiyaclara uygun standartlara kavusturulmasi genel planlama ve projelere konu edilmesi sart. Illerde Rehberlik Arastirma Merkezi adiyla var olan ne ise yaradigini kimsenin bilmedigi ve anlamadigi merkezleri kurulus amacina uygun hale getirmek gerekir. Butun ogretmenlerin almak zorunda oldugu pedagojik formasyonun yeterli oldugunu ve bu formasyonun kullanildigini dusunen var mi? Bir meslek grubunun meslekî taassup ile kendini savunmaya kalkmasi dogal ama dogru degil. Meslek mensuplari meslekî formasyonlarindan baslayarak kendilerini sorgulayabilmeli. Universitede aldigi meslekî formasyonunun yapmasi gereken is icin yeterli oldugunu dusunen rehber ogretmen var mi? Universiteyi bitirip meslege basladiktan sonra kim kendini ne kadar gelistiriyor? Insanî bir caba ile ogrencilerinin yardimina kosan ogretmenleri degil profesyonel cabayi yani uzmanligi kastediyorum. Universitelerimizde verilen programlardan baslayarak egitim sistemi icin bu hayatî uzmanlik alaninin yeniden duzenlenmesi gerekmiyor mu?