Onlardan biriydi mesela elcilerin Barnaba yani Cesaret Verici diye adlandirdiklari Yusuf... (Elc. Is. 4:36) Degerli Cemaatim Rabb imiz ve Kurtaricimiz Isa Mesih’in 2006’nci lutuf yili birkac saat sonra sona eriyor. Yilbasi arefesinde bulundugumuz su anlarda bazi degerlendirmeler yapmak ayrica da sizlere Rabb’in bereketleriyle dolu yeni bir yil dilemek istiyorum. Yasadigimiz cagin en buyuk sorunlarindan biri de iyi ve imanli bir kisi” olmanin artik neredeyse alay konusu teskil etmesinden kaynaklaniyor. Sanki hayatinin temel prensiplerini gaddarlik ve acimasizlik uzerine kuran insanlarin dusuncesi iyilik ve inanc uzerine kuranlardan daha buyuk itibar goruyor. Ancak Yeni Ahit’e gore her bir Hristiyan alcakgonullu ve mulayim sabirli ve sevecen baskalarina karsi tatli merhametli ve anlayisli olmak (Efesliler 4:2 4:32) her seyi sevgiyle yapmak zorundadir (I Korintoslular 16:14). Maalesef 2006 yilinin son aylarinda cemaatimizin bazi hayirseverleri ve yoneticileri birbirleri hakkinda karalayici bir tutum icine girdiklerinde cok farkli bir tablo olustu genclerimizin ve cocuklarimizin gozleri onunde cok kotu ornekler sergilendi. Son derece olumsuz ve luzumsuz gelismeler karsisinda cok utandik ve uzulduk. Eger dogrusunu soylemek gerekirse bazilari kendileriyle ayni konumda bulunan yoneticiler ve hayirseverler hakkinda son derece saygisiz onyargili bencil ve acimasiz bir tavir sergilediler. Ama hamdolsun ki bazi gazetelerin tum cabalarina karsin bu cirkinlikler sadece kisitli bir cerceve icersinde kaldi. Cemaatimizin saglikli dusunen cogunlugu ise gelismeleri sikinti ve uzuntu icersinde takip etti. Cemaat uyelerimiz durmaksizin kotu tohum ekenlerin cemaat hayatina zerk etmeye calistiklari zehirlerden etkilenmediler. Aksine kutsal ve benzersiz olan dini-kulturel degerlerine sadik kaldilar ve kalmaya devam ediyorlar. Bu onurdan mahrum kalanlara gercekten cok yazik... Yeni Yil’a girerken Kutsal Kitap’tan Yusuf adindaki iyi bir kisinin ornek yasamini sizlerin dikkatine sunmak istiyorum. O resuller arasinda cesaretlendirici” anlamina gelen Barnabas lakabiyla aniliyordu. 17 Ekim 2006 tarihinde kutladigimiz Aziz Barnabas Kutsal Ruh’la dolu bir kisiydi. Topragini satarak ederini resullerin emrine sunan bir hayirsever olmanin yani sira (Elcilerin Isleri 4:37) cevresindekileri devamli cesaretlendiren ve teselli eden imanli bir kisiydi. Baskalarinin basarilarindan mutluluk duyuyordu. Ozellikle baskalarinin basarilarini ve aldiklari odulleri cekemeyen bizler icin Aziz Barnabas essiz bir ornektir. Sevgili ve degerli cemaatim Gelin Yeni Yil vesilesiyle biraz bu dusunce uzerinde duralim. Nasil baskalarini cesaretlendiren yureklendiren destekleyen kisiler olabiliriz? Tarsuslu Saul muhtesem tovbesinden ve Pavlus adini almasindan sonra (Elcilerin Isleri 9:1-19) Kudus’te bulunan havarilere katilmak istedi. Ancak onlar biraz korkudan biraz da on yargi sonucu ona engel olmak istediler. Tam bu noktada Aziz Barnabas mudahale ederek Pavlus’a destek oldu onu cesaretlendirdi. Onu resullerle tanistirdi onlara Sam yolunda Rabb’in Pavlus’a gorundugunu ve onunla konustugunu anlatti. Onun Sam’da Rabb’i nasil buyuk bir cesaretle vaaz ettigine dair taniklik etti. Aziz Barnabas’in mudahalesinden sonra Aziz Pavlus resuller arasina katildi Kudus’te dolasip korkusuzca Rab Isa Mesih adiyla vaaz etti (Elcilerin Isleri 9:26-29). Kilise Rab Isa Mesih’ten sonra sanki ikinci bir kurucuya sahip oldu. Pavlus’un mektuplari Yeni Ahit’e bile girdiler ve bu gune kadar tum dunya kiliselerinde okunuyorlar. Iste bizim de baskalarinin on yargilari sonucu bazen yalnizliga itilen kisilere karsi boyle davranmamiz gerekiyor. Cemaatimizin her bir uyesi Kilise’de kendisini yuvasinda gibi hissetmelidir. Kilise bizim Sevgi ve Iman Ailemiz’dir. Resuller donemindeki ilk Kilise’den bir baska ornek vermek istiyorum: Kudus’teki Kilise Antakya’da yeni bir inananlar toplulugu olusmaya basladiginda Aziz Barnabas derhal yeni inananlara yardim etmesi icin gonderilir. Aziz Barnabas Antakya’ya ulastiginda Allah’in lutfunu gorur ve sevinir. O herkesi tam bir adanmislikla Rabb’e bagli kalmaya tesvik eder. Kutsal Ruh’la dolu iyi bir adam oldugu icin bircoklari Rabb’e iman etti. Daha sonra ise Tarsus’a giderek Aziz Pavlus’u buldu. Onunla birlikte Antakya’ya donerek yaklasik bir yil oradaki kiliseyle kaldilar ve kalabalik topluluklara Incil vaaz ettiler. Ilk olarak buradaki inananlar Isa Mesih’in takipcileri yani Hristiyan” olarak anilmaya basladilar (Elcilerin Isleri 11:22-26). Burada da Aziz Barnabas’in Resul Pavlus’la guclerini birlestirerek Rabb’in yollarinda yurumeleri icin imanlilari nasil yureklendirdigini gormekteyiz. Rab Isa Mesih icin calisan kardesler gordugumuzde onlari cesaretlendirmemiz gerekiyor. Yoldan sapanlar ise uyarilmalidir (Luka 17:3). Hangi mezhebe veya millete ait olursa olsun her kilisede iki cesit insan vardir. Ilk gruba ait olanlar sorunlari ve hatalari hep baskalarina ve yoneticilerin calisma tarzina yukler ve onlari kucuk dusurmek icin ellerinden geleni yaparlar. Ikinci gruba ait olanlar ise Kilise’nin ve imanlilarin guclenmesi ve onlarin Rabb’in yolunda daha saglam yuruyebilmesi icin ellerinden geleni yaparlar. Her birimiz simdi kendimize sormaliyiz: Acaba ben hangi grupta bulunuyorum?” Aziz Markos da Aziz Barnabas’in yureklendirdigi kisilerden birisidir. Aziz Markos defalarca Aziz Barnabas’la Aziz Pavlus ve Aziz Petrus’la birlikte yolculuk etmisti. Aziz Pavlus ve arkadaslari bugunku Akdeniz bolgemizin Perge kentine geldiklerinde bilinmeyen bir nedenden dolayi Aziz Markos zayif dustu ve Kudus’e geri dondu (Elcilerin Isleri 13:13). Daha sonra Aziz Pavlus Aziz Barnabas’a tum vaaz edilen bolgeleri dolasarak imanlilari ziyaret ederek durumlarini gozden gecirmeyi onerdi. Aziz Barnabas Aziz Markos’u da yanlarinda goturmek istediyse de Aziz Pavlus bunu reddetti. Aziz Pavlus Perge’de umitsizlige kapilarak kendilerini yari yolda birakan birisini beraberinde goturmek istemiyordu. Anlasmazlik dogdu. Birbirlerinden ayrildilar. Aziz Barnabas Aziz Markos’u da yanina alarak yoluna devam etti (Elcilerin Isleri 15:36-39). Aziz Markos’un Perge’de neden umitsizlige dustugunu bilmiyoruz. Ancak Barnabas’in sabirla onu yureklendirmesi sonucunda onun Havarilerin arasina geri dondugunu kesin olarak biliyoruz. Gelecekte Aziz Pavlus ve Aziz Markos barismakla ve guclerini bilestirmekle kalmadilar. Aziz Markos ayni zamanda Kutsal Ruh’un esiniyle Rab Isa Mesih’in hayatini kaleme alan ilk yazarlardan biri oldu. Aziz Barnabas’in yureklendirdigi Aziz Markos dort Incil yazari arasindaki onurlu yeri boylece almis oldu. Bu olaydan da ruhani dersler cikarabiliriz. Insanlar siklikla umitsizlige kapilabilirler. Ancak cogunlukla bu gibi kisilere yardim ve destek eli uzatmak yerine bir darbe de biz vururuz. Ama Allah’in bizlerden beklentisi cok farklidir. Bir kardes basarisizliga ugramissa Rab ona sevgi ve alcakgonullulukle el uzatmamizi ve onu kardes ve Kilise cemaatine hizmet eden biri olarak geri kazanmamizi bekliyor. Bir an once sagligina kavusmasi icin Iyi Samiriyeli gibi durup onun yaralarini sarmali ve ona yardim etmeliyiz (Luka 10:30-37). Ama iste gorevlerinde basarisizliga ugrayanlari cesaretlendirerek kazanmaya calismak bir yana hatasizca ve sadakatle hizmet edenler hakkinda bile yalan-yanlis soylentiler yayma gunahina dusmekteyiz. Bu konuda bize hic benzemeyen Allah’a hamd olsun. Cunku O her zaman musfiktir. Aziz Barnabas’in yasamindan alinacak ornekler cok ve cesitlidir. O sahip olduklarini satarak Kilise’ye verdi. Bizler de zamanimizi ondaligimizi ve Allah vergisi olan yeteneklerimizi Kilisemiz’i guclendirmek icin kullanmaliyiz. Boylece asil bir yurekle yaptigimiz bagislar ve sundugumuz hizmetler araciligiyla cemaatteki diger kardeslerimizi de yureklendirmis oluruz. Yaptigimiz bagislari ve sundugumuz hizmetleri sakin silah” olarak kullanma gafletine kapilacak kadar alcalmayalim. Cunku bunlari insanlar icin degil Rabb’in isleri devam etsin diye yapmaliyiz. Gecenlerde yine bir hayirseverimiz arkadaslarini tehdit ederek soyle demis: Ben bundan sonra artik bagista bulunmayacagim cunku...”. Cunku” sozunden sonrasi hic onemli degil benim icin onemli olan Hristiyanlik’tan son derece uzak kibirli ruh halidir. Kilise’nin kibirle verilen bagislara ihtiyac duymamasi gerekir. Cunku Allah’in isine hizmet etmek onurdur ve kendi ruhumuzun kurtulusu icindir. Dunyada ne durumda ve nerede olursak olalim Allah’in kullari oldugumuzu unutmamaliyiz. Evde iste sehirde veya tatilde nerede olursak olalim Allah’in hizmetkârlari oldugumuzu ve buna uygun sekilde yasayip davranmamiz gerektigini unutmamaliyiz. Eger basarirsak diger kardeslerimizi de cesaretlendirmis oluruz. Eger calismalarimiza heyecan ve sevk katarsak Aziz Barnabas gibi cevremizdekileri yureklendiren kisiler oluruz cevremize mutluluk sacariz. Aziz Barnabas kardeslerini cesaretlendirebildi cunku inanci ve duasiyla ruhen guclu bir insandi. Insanin yuregini Allah’tan baska kimse bilemez ama kisinin yureginin meyveleri mutlaka cevresindekiler tarafindan gorunur ve onun sundugu ornekle baskalari da yureklenirler. Sevgili ve degerli cemaatim Yilbasi arefesinde Vaftiz Andimizda yenilenmemiz Surp Dzinunt (Noel) orucunda bulundugumuz bu gunlerde tovbe etmemiz ve topluca isledigimiz gunahlar icin Rab’den af dilememiz icin yurekten dua ediyorum. Birbirini imanda tesvik eden inananlar olalim. Patrikligimiz Kutsal Kilisemiz mabetlerimiz Surp Pirgic Hastanemiz cemaat kurumlarimiz yazimiz ve edebiyatimiz atalarimiz tarafindan bizlere miras olarak birakilan essiz ve kutsal degerlerdir. Sevgi tevazu ve sebatla bu kutsal degerlere hizmet edelim. Bizim degerlerimize kardes cemaatlerin sahip cikamayacaklarini unutmayalim. Rabb’imizin 2007’nci Lutuf Yili cemaatimiz icin ilahi ve semavi bereketlerle dolu semereli Kutsal Ruh’la donatilmis bir yil olsun. Cemaatimin tum uyelerine sevgi dolu Mutlu Yillar diliyorum. Pederane sevgi selam ve esenlik dualarimla MESROB II Turkiye Ermenileri Patrigi