Bir-iki yil oluyor Buyuk Millet Meclisi CHP li milletvekili ve emekli Buyukelci Sukru Elekdag in onculuguyle unlu Mavi Kitap a karsi Birlesik Krallik Parlamentosu nezdinde bir girisim baslatti. Zamaninda Birlesik Krallik Parlamentosu nun tasarrufu ile basilmis bu kitabin gercekleri dile getirmediginin Parlamento tarafindan kabulu talep ediliyordu. TBMM uyeleri bu yolda resmen basvurdular BK Parlamentosu na. Bunun olmasinin nedeni Mavi Kitap in iki yazarindan biri (ve cok daha taninmisi) olan Arnold Toynbee nin bu kitabin propaganda icin kullanilmis olmasindan duydugu uzuntuyu belirttigi bir yazinin Sukru Elekdag in eline gecmis olmasiydi. Propaganda olduguna gore yalan olmaliydi. Bu durumda TBMM Birlesik Krallik Parlamentosu na bir mektup yazip bu yalan in resmen yalanlanmasini talep etmeliydi. Sukru Elekdag TBMM yi cogunlugu olusturan AKP yi ikna etti ve bu is yapildi. Sonra ne oldu? Araya sunu sikistirayim: Britanya Turkiye yi Ermeni kiyimi konusuyla sikistirma politikasi guden ulkelerden biri degil. Bu cercevede Elekdag in basini cektigi girisim diplomatik bakimdan cok yanlisti durup dururken bir muttefike provokasyon yapmak anlamina geliyordu. Ama Elekdag ve muhtemelen baska birileri Mavi Kitap i curuteceklerini sagina soluna bakmadan gozlerine kestirmis ve harekete gecmislerdi. Evet. Sonra ne oldu? Birlesik Krallik isi buyutmeme kararini verdi. Bu yakinda buradan ayrilan Britanya Buyukelcisi Sir Peter Westmacott 8 Temmuz 2005 tarihli bir mektupta TBMM Baskani Bulent Arinc a mektubun Avam Kamarasi Kitapligi na kondugunu ve butun uyelere acik oldugunu bildirdi. Iki noktayi vurguluyordu: yazarlar Lord Bryce ile Arnold Toynbee nin bu kitapta propaganda amaciyla gercekleri carpittigina dair ciddiye alinabilecek bir elestiri bir tespit yapilmamisti ve savas kosullarinda boyle bir kitabin yayimlanmasi propaganda anlaminda bir islev gormus olsa da boyle olmasi kitapta anlatilan seylerin dogru olmadigi anlamina gelmezdi. Toynbee nin anilarini okuyunca bu kitapta Ermeni kiyimi ustune soylediklerinin arkasinda durdugunu goruyorsunuz. Yazdigi seyin son analizde propagandist denecek bir kitapta degerlendirilmesinden hoslanmamis (pek cogumuz hoslanmazdik) ama bunlar dogru degil anlamina cekilecek tek bir cumlesi yok. Westmacott eliyle gelen cevaptan beri bir yili askin bir zaman gecti. Mektup demin de degindigim gibi provokatif degil yatistirici bir uslupla yazilmis; Sizin actiginiz yola simdilik girmiyoruz ama israr ederseniz girebiliriz en iyisi siz bir daha oturup dusunun uyarisini iceren bir mektup. Ve galiba TBMM uyariyi anlamis ve hak vermis olmali ki epeydir bu konuda bizim cenahta ses seda yok. Peki nicin yaptik bu isleri? Bunlar olurken de yazmis ve gulunc duruma dusecegimizi soylemistim. Ama Elekdag i da otekileri de durdurmanin yolu yoktu. Yuruduler ve boyle oldu. O patirti belki Turkiye de birilerine zaten dusunmek istedikleri bir seyi dusundurdu. Yani Bak su meshur Mavi Kitap da propagandaymis yalanmis dedirtti. Ama dunyada kimi etkiledi bu kampanya olumlu anlamda kimi kiyimin oldugu bilgisi veya kanisindan vazgecirdi? Nedir bu sorunun cozumu? Butun Turklerin ayni seyi soylemesi mi? Bir ic sorun mu bu?