Gazete yazari okursuz var olamaz ve okurlardan gelen tepkilere kayitsiz kalamaz. Ancak okurun tepkisi karsisinda kendi fikrini savunamayan ve populist politikaci refleksiyle bu tepkiye teslim olan yazar da kimligini koruyamaz. Okurla yazarin farkli konumda olmalarinin yarattigi sorunlar ayri bir yazi konusu olacak kadar onemli ama ben bu yazida bu konuya fazla girmeden Orhan Pamuk un Nobel Edebiyat Odulu nu almasini tepkiyle karsilayanlarin tavrini neden onemsedigimi ve bir kez daha anlatmaya calisacagim. Benim bu tepkileri onemsememin baslica nedeni Turkleri ve Turkiye yi savunma iddiasinda olan tepki sahiplerinin aslinda Turklerin ve Turkiye nin dunyada yalnizlasmasina hizmet edecek bir anlayisin sozculugunu yaptiklarini dusunmem. Buna karsilik Orhan Pamuk un Nobel Odulu ile taclanan uluslar arasi basarisinin Turklerin ve Turkiye nin kuresel boyutta taninmasina ve itibar kazanmasina onemli bir katki yapmasi mumkun gorunuyor bana Ezberi asabilirsek Simdi bunlari okurken tepki oklarini yeniden sivriltmeye baslayan okurlar acaba bir an icin kendilerini ofkeye surukleyen ezberin etkisinden kurtarip bu satirlari yazan kisinin de en az kendileri kadar Turkiye yi sevdigini ve ulkesinin dunyada yukselmesini istedigini dusunemezler mi? Ya da su sorulari soramazlar mi kendilerine: Bugune kadar Ermeni soykirimi suclamalarini reddettik de ne oldu? Soykirim yapmadigimiz konusunda dunyayi ikna edebildik mi? Edemedikse neden edemedik? Bugunun dunyasinda bir ulkenin dunyaya rest cekip kendi kabuguna kapanarak kalkinma ve basarili olma sansi var mi? Turk un Turk ten baska dostu yok onlar bize dusmanca yaklasiyor biz de onlari ve onlara yakin olanlari dislariz deyip isin icinden cikabilir miyiz? Dunyaya kapanarak bir yere gelemeyecegimizi kabul ediyorsak meramimizi dunyaya anlatmak ve bizi daha iyi anlamalarini saglamak icin ne yapmaliyiz? Onlarin dusunce frekansina girip onlarin sorunlarini ve ruh hallerini anlamaya calissak onlarla diyalog kurmada ve kendi tezlerimizi anlatmakta cok daha iyi sonuc almaz miyiz? Kendi gecmisimizde karanlik noktalar bulunmadigina eminsek bu noktalarin aydinlatilmasina aktif katkida bulunarak gercekten ulusal ozguvene sahip oldugumuzu gostermis olmaz miyiz? Bizi kim dinler? Bu sorulari sorarken Bati nin Turkiye ye karsi onyargili davrandigini bu ortamda Turkiye nin kendisini Avrupa ya ve dunyaya anlatmasinin hic de kolay olmadigini gayet iyi biliyorum. Avrupa ve genel olarak Bati kendi kimlik krizini yasiyor su anda. Bati dunyaya diledigi gibi hukmetme ayricaligini kaybetmekte olmanin travmalarini yasarken kendisi gibi olmayani kendi dusunce frekansina girmeyeni dislama refleksini gosteriyor. Bu ortamda Nobel Edebiyat Odulu nun Turk olmasina karsin Bati nin ruh halini de anlayabilen ve dunyali okuru etkileyebilen bir yazara verilmesi bize kendimizi dunyaya anlatma yolunda bir pencere actigi icin onemli.