Bugun 24 Nisan 2006 butun dunyada Ermeni Soykirimi ni simgeleyen tarih olarak kabul ediliyor. Ancak 24 Nisan Turkiye’de bir tabunun tarihi. Devletin butun olanaklari bugunun anlamini inkâr etmeye seferber edilmis durumda. Diplomatik platformlarda resmi agizlar ve yandaslari yasananlarin buyuk bir trajedi oldugunu kabul ettiklerini yalnizca soykirim sozcugune karsi ciktiklarini iddia ederler. Bu dogru degildir. Her yerde her vesileyle soylenen yalnizca soykirimin degil yasanan buyuk acinin da inkâridir soykirima gerekceler ileri surmektir yapilani hakli cikarmaktir. Daha gecen ay Istanbul Universitesi’nde duzenlenen konferansta devletin resmi tezleri bir kez daha resmi gecit yapti. Her biri bu memleketin Ermeni yurttaslarini rencide edecek aile buyuklerinin anilarina saygisizlik olusturan cumleler kursuden yuksek sesle ifade edildi. Bilim adina yalanlar soylendi. Ermeniler efendilerini satmislardir tehcir bir kriz yonetimi seklidir tehcirden olenler gripten olenler kadardir Turkler kadar asil millet dunyada yoktur; boyle bir milletin soykirim yapmasi mumkun degildir denildi. Ermenilerin hep efendileri olmustur. Ermeniler tarihte efendilerini hep satmislardir” diye bilimde sanatta edebiyatta caginin en ileri halklarindan biri olan butun bir halk asagilandi. Soykirimin inkâri soykirimin surekli kilinmasidir soykirimin parcasidir. Soykirimin inkâri bir insan haklari ihlalidir. Cunku politik tercihine bakmadan her meslekten her yastan her siniftan kadin erkek genc yasli cocuk kundaktaki bebek demeden salt Ermeni olduklari icin etnik temizlige tabi tutulan bir halkin ozgurce yas tutmasini engellemektir olulere saygisizliktir. Ama belki de en onemlisi bir daha asla” taahhudunde bulunmamaktir. Nitekim Ittihat Terakki’den bu yana Turkiye bir arada yasama demokrasi insan haklari sivillesme alaninda bugun bir arpa yol bile gidememis durumdadir. Sorunlarin cozumu o zaman da imha ve inkârdi bugun de imha ve inkâr. Sorularin cevabi o zaman da namlunun ucundaydi simdi de. Yakilan bosaltilan koyler buyuk nufus hareketleri zorla yer degistirmeler ayni toplum muhendisligi anlayisinin sonuclari. Ermenilerin anayurdunda 1915’ten sonra da hep kan akti. Faili mechuller gozaltinda kayiplar tecavuz edilen kadinlar toplu gozaltilar toplu kayiplar soykirimdan pismanlik duyma kulturune sahip olmayan bir devlet geleneginin dogal refleksleriydi. Askere soru sormaya kalkan savcinin meslekten men edilmesi orduya dil uzatanin dili koparilir el uzatanan eli kirilir” tehdidinin hayata gecirilmesidir. Cumhuriyet oncesinden bu yana yasanmakta olan ve buyuk kayiplara mal olan Kurt sorununda bugun hâlâ careyi 250 bin kisilik orduyla yiginak yapmada bulan zihniyet silahtan baska cozum yolu bilmeyen yonetim anlayisinin devamidir. Turkiye Ittihat ve Terakki’den gunumuze kadar gelen devlet anlayisinin sureklilige bir son vermeden demokrasi yolunda bir adim ilerleyemeyecektir. Soykirim kurbanlarinin anisi onunde saygiyla egilindigi cocuklarinin torunlarinin acilarinin paylasildigi sucun kabul edildigi bir ortam yaratilmadan insan haklari ihlalleri son bulmayacaktir. Kurtleri isyan ettiren isyani kanla bastiran kisir dongu kirilmayacaktir. Insan haklari savunuculari olarak bizler soykirimin 91. yilinda Turkiye’deki ve dunyanin her yerindeki Ermenilere buradan sesleniyor ve diyoruz ki acinizi paylasiyor kayiplarinizin anisi onunde saygiyla egiliyoruz cunku onlar bizim de kayiplarimiz. Burada verdigimiz insan haklari mucadelesi ayni zamanda ortak kayiplarimizin icin tuttugumuz yas anilari onunde saygi durusumuzdur.