2005 yilinin Ocak ayinda kitabinin tanitimi icin Istanbul da bulunan Suriyeli gazeteci yazar Salpi Kasbaryan’in Patrik Hazretleriyle yapmis oldugu mulakat bir yil sonra Beyrut ve Suriye Ermeni basininda yayinlanmistir. Mulakatin icerigi hakkinda baslatilan tartismalar bir sure sonra baska mecralara cekilerek cemaatimizin yapisina ve kurumlarimizin yonetim usulune iliskin luzumsuz bir tartisma haline getirilmis zihinlerde yok yere bir kavram karmasasina yol acmistir. Her toplumda oldugu gibi cemaatimizde de farkli dusunen bireylerin bulunmasi gerekli ve sevindirici bir goruntudur. Ancak farkli dusunceler toplumu bireysel arzulara gore sekillendirme amacina yonelmemelidir. Ornegin bazi kisiler Ermeni okullarinin yonetiminin yuzyillardan beri bu isi yapan mahalli vakiflardan alinarak sivil yoneticilere aktarmayi onerebilmekte bu suretle toplumun sivillesecegini iddia etmektedirler. Ancak bu kisiler degisimin yontemini ortaya koyamadiklari gibi soz konusu okullarin zaten azinlik vakiflarinin halk tarafindan secilmis sivil temsilciler tarafindan yonetildigini ve bu okullardaki tedrisatin laik Milli Egitim Bakanligi mufredati dogrultusunda yurutuldugunu gozlerden kacirmaktadirlar. Kaldi ki azinlik okullarini azinlik vakiflarindan ayirmak butceleri vakif akarlari ve sevgi yemekleriyle denklestirilen bu okullarin cok gecmeden kapanmasi kararina imza atmak demektir. Altinin onemle cizilmesi gereken bir diger gercek de Patrik Hazretleri disinda hicbir sahsin Turkiye Ermenilerini temsilen konusma hakkina sahip olmadigidir. 545 yillik bir makamin sahibi olan Patrik Hazretleri Turkiye’deki Ermeni Kilisesi uyesi tum T.C. vatandaslarinin tek temsilcisidir. Kendileri Ermeni kokenli vatandaslari ayirim gozetmeksizin kucaklamakta ve sorumluluklarini olanaklarin yasalarin ve genel konjonkturun izin verdigi nispette yogun bir caba sarf ederek yerine getirmeye calismaktadirlar.