Fatma M. Gocek in 2 Aralik gunu Zoryan Enstitusu ndeki konferansta yaptigi konusmanin ozeti HYE-TERT sitesinde yayimlandi. Bu sunusun ana unsurlarina bakalim: BM sozlesmesine gore olaylar kesinlikle soykirim olmakla birlikte soykirim sozcugunu kullanmayacagini soyluyor. Daha sonra defalarca soykirim diyor ve Turkiye nin soykirimi sonunda mutlaka kabul edecegini vurguluyor. Soykirimi inkâr eden resmi tezi devlete hasrediyor toplumun geriye kalaninin buna katilmadigini ima ediyor. Demokrasiye karsi baskici ve inkârci Turk devleti soykirimi tanimadikca Turkiye nin ne demokrasi ne de AB uyesi olabilecegini ve halkin Turk devletinin siddetine maruz kalmaya devam edecegini belirtiyor. Boylece Turkiye nin demokrasi olmasinin karinesi soykirimi tanimak oluyor. AKP nin siddetli askeri ve burokratik devlet muhalefetine ragmen iktidara geldigini ve statukoyu degistirmek isteyen egitilmis liberal gucler ile isbirligine girdigini; din temelli bu partinin laik Turkiye de yasayabilmek icin AB ye girmek istedigini; milliyetci gucler zayiflamazsa demokrasinin gelisemeyecegini; Turkiye nin AB uyesi olamayacagini ve gecmisiyle yuzlesemeyecegini bildiriyor. Bu surecte Orhan Pamuk Hrant Dink ve Ragip Zarakolu na karsi hukuk yoluyla yapilan baskiya ve Massachusetts teki mahkemeye karsi cikilmasini savunuyor. Ermeni soykirimini yapan bircok kisinin daha sonra kurtulus mucadelesi icin Mustafa Kemal e katildiklarina; ilk TBMM nin yuzde 25-30 unun bunlardan olustuguna; iclerinden Ismet Inonu ve Celal Bayar in basbakan ve cumhurbaskani olduklarina dikkat cekiyor. Nihai amacin Anadolu da atilan tum Ermenilerin geriye donusunu saglamak oldugu mujdesini veriyor. Soz alan mustesar Yonet Tezel e verilen birkac dakikalik surede yaptigi mudahalenin karikatur bir ozeti metinde yer aliyor. Enstitu baskani Greg Sarkissian ise Pamuk un tabuyu yikma amacli sozleriyle Halil Berktay Murat Belge ve Taner Akcam in bilim adami elestirilerine atif yapiyor; devletin onayladigi goruslere ve devlet baskisina karsi cikanlar oldugunu soyluyor. Kisaca antidemokratik baskici ve halkina siddet kullanan Turk devletinin ve onu destekleyen milliyetcilerin disinda kalan toplumun tumunun Ermeni soykirimini kabul ettigi; milliyetcilerin gucunu kirip devleti demokratiklestirince soykirimin taninacagi ve Ermenilerin Anadolu ya donecegi anlatiliyor. Oysa devletin resmi tezi Ermeni olaylarinin trajedi oldugu ama soykirim olmadigindan ibaret (Tabii resmi teze karsi olanlar da dolayli yoldan soykirimi kabul etmis oluyorlar). Benim cozum icin yargi veya tahkime gitme onerimin resmi tezle henuz bir iliskisi yok. Turkiye de birkac liberal aydin dan baska soykirimi kimse kabul etmiyor. Binlerle akademisyen tarihci sosyal bilimci gazeteci politikaci ve halkin hemen tamami soykirim iftirasini reddediyor. Yani resmi tezin ardinda tam bir toplumsal mutabakat var. Soykirimi tanimayan Guenter Lewy Samuel Weems Justin McCarthy Bernard Lewis Shimon Peres Stanford Show ve daha bircoklari ile Ingiliz hukumetleri herhalde demokratik zihniyetten yoksun Turk milliyetcileri degiller. Ermenistan soykirimi savundugu halde neden meclis baskani basbakani ve milletvekilleri katledilen demokrasiden nasibini almamis bir ulke olmaya devam ediyor? Amerika da 22 eyaletin okullarinda Ermeni soykirimina karsi gorusun ogrenilmesine izin verilmemesi; kendilerini sansurleyen tum yayimevlerince karsi tezi savunan kitaplarin basilmamasi; bazi AB ulkelerinde karsi gorusu cezalandiran yasalar ve parlamento kararlari ifade ozgurlugu mu sayiliyor? Ermeniler tezlerine guveniyorlarsa neden Basbakan in komisyon onerisine ve Massachusetts mahkemesine karsi cikiyorlar? Soykirimin yapildigina inanan bizim iyi kalpli (?) iyi yetismis (?) liberal aydinlarimiz sorunun halli icin neden hukuk yolunu gormezden geliyorlar? Bu konuda bol parali ama ilkel bir psikolojik harekât yurutuluyor. Soykirim olmadiginin en onemli kaniti da bu. Mutlaka yenilecekler.