Aydini yazari sanatcisi basta olmak uzere toplu utanctan geciyoruz. Orhan Pamuk skandali ustune mesrebine gore ahkâm kesen gazete yazarlari disinda edebiyat-sanat dusunce dunyasindan ses yok. Demek ki burada boyle bir cevre boyle bir kesim yok! TV kanallarindan birinde ekran ikiye bolunmus bir tarafta Pamuk un goruntusu obur tarafta Bulent Ersoy unki. Ersoy sekiz yil yasakli oldugundan ama hainlik yapmadigindan dem vuruyor. Gelinen noktaya bakar misiniz: Bulent Ersoy dan gorus aliyoruz dusunce sucu vatan hainligi uzerine. O da sanatci oteki de. Dogal. Internette dolasan bir metni gazetedeki kosesinde yayimlayarak Pamuk un seceresi ni cikaranlar da oldu. Komplo teorilerini de dusunce ozgurlugu kapsaminda degerlendirmek gerekirmis. Dusunce ozgurlugu mu dediniz iste bu da bir dusunce! Derdim onlarla degil; bu ulkede yazar sanatci gibi sifatlari tasiyanlarla. Pamuk un kim oldugunu seceresini ne yaptigini ne dedigini birakalim. Bu insan soylediklerinden dolayi yargilaniyor. Yarin ayni akibete ugrayabiliriz ama biz bu duruma itiraz etme geregini duymuyoruz. Oyleyse kimilerinin acikca yazdigi gibi su AB meselesi dis dunyadaki imajimiz gibi sikintilar olmasa bir insanin Turkluge hakaret ten yargilanmasi hatta cezalandirilmasi hic dert degil. Yarin sizin yaptiklariniz yazdiklariniz da Turkluge uygun degil yargisiyla karsilasabilir farkinda misiniz? Bkz: Iran da pop muzigi yasaklandi. Devrim gunlerini ruhunu seslendiren sarkilar yapacaksiniz! Bitti. Kayitsizca seyrettigimiz dava Kurt Ermeni Pamuk AB Turkiye yle sinirli degildir. Bir eylem ve onun ideolojik boyutta yarattigi tepkinin iktidar yargi uzerinde karsilik bulmasidir mesele. Eger bu gorulemiyorsa bu ulkedeki yazarlarin sanatcilarin ve orgutlerinin ustlenip tasidiklari sifatlardan suphe etmek gerekir. Meselenin farkindalar ama Pamuk a kil olduklari icin ya da taraf olmaktan kacindiklari icin kimse kilini kipirdatmiyorsa yine ayni suphe gecerli. Yazar sanatci gibi mesleki sifatlarin yani sira kimligi de kapsar bu suphe. Demokratliktan ve demokrasiden ne anladigimizi sormak sorgulamak gerekir. Cunku bu olayda birileri o dusuncenin iddianin sozun cezaladirilmasini istedigi icin yargi harekete geciyor. Siyasiler ona eslik ediyor. Bir grup sivil coktan mahkûm etmis zaten. Fiilen cezalandirmaya da azmetmis. Dagitacaksin agzini burnunu ibreti âlem icin. Sallandiracaksin ucunu besini bak bir daha yapiyorlar mi zihniyeti fiilen yururlukte. Peki yarin bir baska sozun yazinin resmin sarkinin ve de sahsin birilerinin kanina dokunmayacagini kim soyluyor? Mutlaka hakli gerekceleri de vardir hassas ruhlarin cogunlugun... Butun bu verilerle baktigimizda Pamuk davasi Turkiye de edebiyat sanat cevresinin yoklugunu varsa bile gucsuzlugunu kendi basina bir degerinin toplumsal dusunsel bir karsiliginin olmadigini ortaya koymasi yonunden onemli. Pamuk un hukukunu savunmak TUSIAD a dustugune gore buradaki sanatci-yazar orgutlerinin de hicbir islevi yok... Iktidarin gadrine ugramis Bulent Ersoy en buyuk sanatcimiz ve yurtseverimiz! Pamuk un Turkiye toplumuna edebiyat cevresine karsi var olan disarlikli tutumu sessizligin kayitsizligin gerekcesi olamaz. Onun yazarligini da siyasal dusunsel kimligini de tartisma yargilama hakkimiz vardir. Ama linc karsisinda sessizlik suctur. Konuya iliskin en tutarli yazi bir ekonomistten Ugur Civelek ten geldi: Cogunluk Haklidir yazisini (19 Aralik Radikal) herkesin okuyup bir daha dusunmesi gerekir