Sana yazmak istedim. Nereden nasil baslamam gerektigini bilmiyorum. Ama bildigim bir-iki Ermenice kelimeyle beni sana biraz daha yaklastirabilecek o iki kelimeyle kardes oldugumuzu soylemek kardesligimizi bir kere daha ilan etmek istedim ilk once... Hrant sen ve ben ve de bircogumuz biliyoruz; biz kardesiz. Bu memlekette cok aci cekmis insanlarin kardesligi bu; aci cekmis ve acilarini paylasan insanlarin kardesligi... Birbirimizin cektigi acilarin farkinda oldugumuz icin biz cogumuz bu memleketi cok seviyoruz. Sonra biz bu topraklari bu kadar cok sevdigimiz icin uzerinde yasayan insanlarin komsularimizin kardeslerimizin dertlerini de o kadar cok hissediyoruz iliklerimizde. Sen kalbinde bu kardeslik duygulariyla hep yazilar yazdin… Sana yillarca pasaport vermediler; verdiklerinde ise gittigin baska ulkelerde Turkiye den bahsederken hep buradan memleketinden” bahsettin… Oralarda dertlerinden Ermenilerin dertlerinden bahsettin ama bunu hicbir zaman sikayet” olarak yapmadin… Iste bunu burada” birileri hic anlamadilar… Kalemin gucun yettigince hep kardesligi anlattin. O malum davaya konu olan yazilarini da bunun icin yazdin. Bizim bu ortak kardeslik duygularimizi orada” anlamayanlarin dayatmalarina karsi yazdin. Soykirimi dunyaya kabul ettirme takintisinin Ermeni kimliginin neredeyse tek unsuru haline geldigini; bunun her seyden Ermeni kimligine zarar verdigini Ermeniligi hastalikli travmatik bir ruh haline donusturdugunu soyledin. Diaspora Ermenilerine seslendin atin icinizden su Turk takintisini” dedin. Bunu soylerken tum Ermenileri Turklere karsi ellerini uzatmaya cagirdin... Ama sen bunlari yazarken senin kullandigin kelimelere taktilar kafayi; seni mahkum ettiler. Seni mahkum ettikleri yazilarda bir kere daha Turklerle Ermenileri kardeslige cagirdigin halde bunu gormediler... Ustelik senin bu cagrilarin nedeniyle Turkiye ve Ermenistan disinda yasayan Ermenilerin en radikal milliyetci kesimleri seni kac kere en iyi ihtimalle Turklerin satin aldigi adam” ilan ettiler... Sende suc kasti” bulamadiklari halde hakkinda dava actilar; bilirkisiler suc unsuru bulamadigi halde mahkum ettiler. Senin kardeslik cagrini gormezlikten gelip Turkluge hakaretten suclu” bulurken aslinda kendileri bu topraklarin hafizasini kardesligini baris arzularini asagiladilar. Sevgili Hrant Aci ama zaten cok iyi farkindayiz ki senin kisiliginde baska bir sey yapilmak isteniyor. Senin yazdiklarinin pesine dusenler bu memlekette kardeslik”ten cok korkuyorlar. Onlarin sahip olduklari korku aysberginin gorunen yuzu sadece bu. Aysbergin dibi dopdolu. Orasi travma dolu… Merak etme sadece Ermeniler degil sagaltilma ihtiyacinda olan; hepimiz ayni durumdayiz. O kadar cok ust uste bindi ki yasadigimiz acilar; birisini iyilestirsek baska biri cikiyor altindan. Kor bir yumak gibi her sey… Iste bu yumagin acilmasi bu memlekette birilerinin hic isine gelmiyor. Bu yuzden buralarda bakmamak gormemek bir kismimizin isine geliyor kisa vadede… Gunu kurtarabilirsek kendi neslimizi kurtarabilirsek ruhumuzu da kurtarabilecegimizi zannediyoruz. Bu kor olmus yumagin acilmasindan o kadar cok korkuyoruz ki eger acilirsa bir anda her seyin yokolacagini ayaklarimizin altindan topragin kayacagini zannediyoruz. Bircogumuz biliyoruz ki sen bu memleketi sana dunyayi dar etmek isteyenlerden daha cok seviyorsun. Sen bu memleketi oyle bir seviyorsun ki; bir takim sozde dusman” arayanlarin butun kanli hesaplarindan ( bu vatan icin oluruz de oldururuz de” diyenlerden) farkli olarak kimseyi oldurmeden ben bu topraklarin dibine girip olecek kadar seviyorum” diyorsun. Sen ve onlar arasindaki fark bu.. Onlarin bunu anlamlari bir muddet daha imkansiz gorunuyor… Ama gene de bir gun bu imkani dogurmak icin anlatmak lazim; kor yumagi ne kadar acarsak hep beraber o kadar iyilesebilecegimizi ve ayagimizin altindan topragin cekilmeyecegini anlatmak lazim.. Anlatabilmek icin gerekli olan dil her yerde tomurcuklarini veriyor... Meshur Ermeni Konferansi”ndan hatirlasana hukukta diplomaside bile bu turden bir dil serpilip gelisiyor. Insanlar ve devletler sadece dusman olarak sadece kazanmak veya kaybetmek uzerine kurulu dilin cikmazlarindan kurtulmaya calisiyorlar. Oteki” karsisinda hep hakli olan otekinde” hep suc arayan otekine” hep ceza vermeyi amaclayan dil artik gecmis zamanlarin dili haline geliyor. Savaslardan zaferlerden ve intikamlardan dunya insanlari biktilar artik… Hukukcular da bikti; diplomatlar da bikti… Westphalia artigi devletler bile bikti artik… Sana hepimize sabirlar diliyorum Hrant. Bu topraklarda guzel gunler gormek istiyorsak sabirla konusmaya devam etmemiz gerekiyor. Yumak acilirsa iyilesecegimizi anlatmamiz gerekiyor. Cunku ben kendi hesabima hep beraber konusmayi becerebildigimizde sevinc gozyaslariyla birbirimize sarildigimiz gunleri gozumde canlandirmaya basladim artik…