Gectigimiz hafta icinde Turkiye ile AB arasinda resmi muzakerelerin baslamis olmasi AB icin oldukca karmasik ve sancili bir karar sureci oldu. AB icin oldukca keskin bir viraj donulurken AB nin ustlendigi misyon icin de kritik bir noktadan gecildi. AB kolaylikla Turkiye’yi oyalamayi secerek ya da Avusturya’nin son ana kadar uzerinde direttigi Imtiyazli ortaklik onerisi hayata gecirerek Turkiye’yi AB disinda tutabilirdi. Ancak Avusturya’nin cekincelerini paylastigi dusunulen ulkeler ve de Avusturya tartismalarin sonunda bu alternatiflerde direnmekten vazgectiler. Aslinda yukaridaki alternatifler Avusturya’nin direncini yuksek sesle dile getirmesinden once AB icinde acik/kapali tartisilmis ve yanitlarini bulmustu. Aslinda Turkiye’nin tam uyelik talebinin reddedilmesi mevcut tabloda Avrupa’nin genelinin tercihi olarak gorunuyordu. Ancak bunun anlami birkac yil once Medeniyetler Catismasi senaryosunu ortaya atan Harvard’li Profesor Samuel Huntington’un kacinilmaz olarak niteledigi Dogu-Bati catismasinin gercekliginin bir ifadesi olacakti. Yani Turkiye’nin dislanmasiyla bir anlamda Bati Dogu’yla kopruleri atacak ve bir tarafta bir kulup havasinda kendini niteleyecek ve kutuplasmanin onemli adimlarindan birini atacakti. Yine bu dislama Medeniyetler Catismasi kavramindan nemalanan ve Dogu/Bati savasini ayni zamanda Hristiyanlik/Muslumanlik savasi olarak niteleyen Osama Bin Laden basta olmak uzere benzer tum teror orgutlerini guclendiren bir karar olacakti. Oysa Turkiye sadece cografi konumuyla degil yonetim sekli ve sosyal yapisiyla Bati ile Dogu arasindaki bir kopru ve Bin Laden’in dusunce yapisinin hakim olmaya calistigi Islam dunyasi icin onemli bir sans. Turkiye’nin sadece Avrupali bir dost gorulmesinden ote Avrupa’nin bir parcasi olarak somut bir adres gosterilmesi kutuplasmanin da onune gecilebilecek bir adim olarak nitelendiriliyor. Ozetle bu karar Islami teror icin agir bir darbe vururken Dogu ile Bati’nin birlikte yasayabileceginin isbirligi icinde olabileceginin de guclu bir sinyali oldu. Osmanli Imaratorlugunun cokusuyle birlikte Batililasma surecini baslatan Cumhuriyet doneminde diger Islam ulkelerinden ayrisan Turkiye bu kararla birlikte Batili olma yolunda cok daha hizli ilerleyecek ve muhaliflere karsi da guclenecek. Her ne kadar Turkiye’de yasayan Hristiyan ve Musevi cemaatlerinin azinliklarin haklarinda eksiklikler olsa da son donemde gerceklestirilen reformlara ragmen hala insan haklari demokratiklesme gibi konularda onemli eksiklikler olsa da Turkiye bunlari asma yolunda artik daha somut adimlar atmak zorunda kalacaktir. Turkiye’nin ve temsil ettigi degerlerin Avrupa’nin ve Hristiyanligin disinda uzaginda gorulmesi ancak tarihin yanlis yorumlanmasi olarak aciklanabilir. Musluman yardimseverler Avrupa’nin en karanlik donemlerinde yardimlarda bulunmus Iber yarimadasinda Emeviler doneminde Islam medeniyetinin en parlak donemi yasanmistir. Cografi olarak bakildiginda Turkiye erken Hristiyanlik tarihindeki bircok onemli merkeze evsahipligi yapmaktadir. Istanbul St. Paul’un dogdugu Tarsus sadece bir iki ornek olarak gosterilebilir. Turkiyenin global oneminin altinda sadece bir kopru olmasi degil bir model olmasi yatmaktadir. AB’nin kurulus mantigina baktigimizda boyle bir birliginin olusturulmasinin temelinde eski politikalarin ve askeri rekabetin yerine ekonomileri guclendirmek ve sosyal bir isbirligi butunlesme yaratmak arayisini goruruz. Ancak Turkiye’nin uyeliginin Fransa ve Almanya’dan farkli bir mantikla degerlendirilmesi bu temel prensiple tezat olusturmaktadir.