Turk-Kurt catismasini durdurmak icin ozenle kacinilmasi gereken seyler var. Bunlarin basinda kendilerine saldirtmak isteyen Kurt gruplarin tahriklerine kapilmamak geliyor. Bu baglamda sakin ve sagduyulu olma cagrilarinin Kurtler disindaki herkese donuk oldugu anlasiliyor. Etnonasyonalist Kurtlerin tahrikkâr hareketlerden vazgecmeyecekleri varsayiliyor. Ote yandan herkesin sorumlulugunu yuklenmesi yolundaki cagrilar sanki vuku bulan olaylardan herkes sorumluymus gibi bir izlenim yaratiyor. Oysa bu cagrinin sadece sorumsuz hareket edenlere yani olaylari baslatan Kurt etnonasyonalistlere yoneltilmesi gerekir. Aslinda tum soyut cagrilar gibi bunlarin ne fazla bir anlami var ne de olaylarin durmasina ciddi bir katkisi. Bu cagrilarin belki de tek yarari bunlari yapanlarin akli basinda insanlar olduklarini gostermekten ibaret. Bazilari daha da ileri gidip cagrilarina uyari niteligi veriyor. Bunlar Kurt ve Turk milliyetciligini esit bicimde kiniyor ve ulkenin basini belaya soktuklarini soyluyor. Tahmin edilecegi gibi bu uyarilar cogu liberal aydinlarin agzindan cikiyor. Kendileri ilkel gordukleri milliyetciligi asmis olduklarindan tarafsiz hakem mevkiine yerlesip buyurmak hakkina sahipler. Bunlar gecmisin karanlik sayfalarini acip gecmisten ders almayan milliyetcilere ders veriyor. Sanki gecmisin belalarinin basinda kendilerinin hastalikli devrimci siddet ideolojisi yatmiyor. Sanki bugun liberal dedikleri ideoloji cercevesinde yine dis dunya araciligiyla ulkeyi degistirmeye calisan onlar degil. Sanki gecmiste devrimle yikmak istedikleri devletle bugun nefret ettikleri ve AB araciligiyla ehlilestirmek istedikleri devlet farkli. Sanki sol ideolojileri gibi liberal ideolojileri de ulusal kimlik millet milli cikar kavramlarini kucumsemiyor. Sanki distan gelen her talebi kolayca kabullenmeleri yuzunden Kibris Ermeni soykirim iddialari ve AB uyelik surecinde bu hale dusmedik. Sanki PKK terorizmiyle mucadele etmeden Kurt etnonasyonalist talepleri kabul ederek Kurt sorununun cozumunu eskiden de savunmamislardi. En basit sosyoloji bilgisi milliyetci siddetin onlarin bu tutumlarinin etkisine bir tepki oldugunu gosteriyor. Bu tutumlarini surdururlerse ayni olaylarin tekrarlanmasinin sosyolojik bir determinizm oldugunun farkinda degiller. Siyasi hayatimizda bir mucize olsaydi da hic var olmasalardi Turkiye cok farkli olurdu. Guclerini yanlis hesap etmeyen Kurtler bireysel kulturel haklarla yetinirlerdi. Kibris Ege Ermeni soykirimi ve AB uyeligi konularinda cok daha olumlu bir duzeyde olurduk. Onlarin disa bagimli kuskusu uyandiran savunmalari olmadan demokrasimiz bile cok daha istikrarli bir yapiya kavusurdu. Fakat bu liberal aydinlarin belki de en buyuk zarari tarihi facialarla yuzlesmek bahanesiyle Turklerin soykirimci barbar onursuz ilkel vb. olduklarini yillardir topluma zerk etmelerinden kaynaklaniyor. Altemur Kilic in bir yazisinda soyledigi gibi canini kurtarmak icin Anadolu ya siginan cesitli Musluman etnik gruplarin genc Cumhuriyet cercevesinde Turk olmakla sereflenmeleri cazibesini yitiriyor. Simdi bazilari kendilerini bu nitelikteki Turklerden daha ustun gorebiliyor ve Turklugu ustkimlik olarak reddedebiliyor. 3. Hacli Seferi nin daha 1150 lerde kendilerine direnenlerin Turk olmasindan dolayi Turchia dedikleri bu topraklarda Anadolu Selcuklari ve Osmanli yi kuran ve yoneten Islam uygarligi sancagini Avrupa nin ortasina diken 1878 anayasasinda bile resmi dili Turkce olan Osmanlinin halefi Turklerin Cumhuriyetinin Iki asli unsurundan biriyiz demek curetini kendilerinde bulanlar varsa bunda bu aydinlarin kusuru yok mu? Simdi bir de Turk ve Kurt milliyetciligini ayni duzeyde goruyorlar. Birisinin etnik olmayan butunlestirici ulus-devlet milliyetciligi digerinin irk temelinde ayristirici ve dislayici etnonasyonalizm ile solculuk karisimi fasizm oldugunu anlamiyorlar. PKK siddetinin bu ideolojinin urunu oldugunu goz ardi ediyorlar. Toplumlari yikanlar disaridan degil kendi iclerinden cikiyor.