Evet 6-7 Eylul! Tarihimizin kepaze sayfalarindan biri... Hatirladiniz mi? Turkiye nin alnina bu kapkara lekenin surulmesinden bu yana tam yarim yuzyil gecmis... 6 Eylul 1955. Istanbul da karanlik bir gece. Gayrimuslim vatandaslarimizi ozellikle Rumlari hedef alan rezil bir saldiri plani devreye sokuluyor. Bir tertip soz konusu. Tertipte de devlet parmagi... Selanik te Ataturk un dogdugu evin bombalanmasi da tertibin bir parcasi... Turk basininin ve bazi gazetecilerin kullanilmasi da tertibin bir parcasi... Dugmeye devletin icinden basiliyor kalabaliklar sokaga dokuluyor. 6 Eylul gecesi ve ertesi gun en cok Rumlar sonra Ermenilerle Museviler saldiriya ugruyor. Evleri isyerleri yagmalaniyor. 73 kilise 1 sinagog 2 manastir 26 azinlik okulu tahrip ve talan ediliyor. Olenler yaralananlar... Tecavuze ugrayan kadinlar... Biliyor musunuz bunlari? Ya da hatirladiniz mi? Yoksa hatirlamak istemiyor musunuz? Belki de unutmaktan yanasin... Ama ben degilim. Unutmak care degil cunku. Unutturmaya calismak da ustunu ortmek de oyle care olmuyor. Yasananlar tarihin sayfalari arasinda kaybolmuyor. Tarihin taniklari acilari yasayanlar ve bu acilari paylasanlar tarihciler unutturmuyorlar. Iyi de yapiyorlar. Tarihten ders cikarmak yasanan trajedileri ancak dogru ogrenmekle mumkun olabiliyor. Fransiz yazari Marguerite Yourcenar in bir sozu var: Tarih bir ozgurluk okuludur. Bizi onyargilardan kurtarir. Ve sorunlarimiza baska bir acidan bakmayi ogretir diyor. Ama bizlerin bu ozgurluk okulunda okuyabilmemiz icin tarihin dogru ogretilmesi gerekir. Herkesin ozgurce kendi tarihi ni yazabilmesi gerekir. Tabularin yasaklarin resmi yalanlarin bulundugu ortamlarda gercegin bir degil bin yuzlu oldugu gercegi ogrenilemez cunku... 6-7 Eylul de cocuktum. Istanbul da Istiklal Caddesi nde sevgili halamin calistigi bir mucevherci dukkâni vardi. Cevredeki gayrimuslim vatandaslarin dukkânlari yagmalanirken yasanan kâbusu ancak Turk bayragi acilarak halamin dukkâninin kurtarilisini ve o geceki korkunc saatleri daha sonraki yillarda dinlemistim. Acilari paylasmak lazim. Cikis yolu bu. Insani bir sey ustelik... Herkesin mesru acilari var. Bu acilari paylasarak nedenlerini nicinlerini yerli yerini oturtarak daha insan gibi yasayabiliriz. Yalanda yasamanin bir yarari yok. Yalanda yasamak durumu kurtarmiyor cunku... Kurtulus dogruda gercekte. Insanlarin toplumlarin devletlerin hayatinda yanlislar oldu olacak. Bunlari gormek kabullenmek gerektiginde ozur dilemektir dogru olan... Bundan korkmayalim. Yasanan acilar ancak bu sayede barisin onunde engel olmaktan cikar. Bu sayede gecmisin tutsagi olmaktan kurtulur olgunlasir birlikte huzur ve baris icinde yasamanin yollarinda yurumeye baslariz. Gecmisle ne kadar az derdimiz olursa bugunu o kadar rahat yasar gelecegi o kadar guzel kurariz. Yarim yuzyil once 6-7 Eylul de yasanmis olan acilari paylasiyorum.