AB Disisleri Bakanlari toplantisindan basina ulasan bilgilere gore muzakerelerin 3 Ekim de baslayacagi anlasiliyor. Toplantida muzakere cerceve belgesi tartisilmamis. Oysa bu olmadan muzakereler baslayamaz. Rum/Yunan tarafi Turkiye nin ek protokol konusundaki deklarasyonuna karsi AB nin yapacagi deklarasyonun son halini gormeden muzakere cercevesi belgesini gorusmek istememistir. AB deklarasyonunun 7 Eylul de cikacaginin soyleniyor olmasi uzerinde hâlâ uzlasilamayan hususlar oldugunu gosteriyor. Bilinen bir sey varsa o da bu deklarasyonda bizim Kibris Rumlarini tanimamiz istenmeyecek. Bu onemli. Zira AB kurumlari muzakereler bitip uye olma asamasina gelmeden tanima mecburiyetimizin olmadigini kabul etmis oluyor. Bundan boyle Rumlarin taninma amaciyla veto kullanmalari zorlasacak. Buna mukabil Rumlar Gumruk Birligi nin onlara verdigi imkânlari gerekirse yargiya da giderek sonuna kadar kullanacaklar. Boylece fiili taninma yolunda ilerleyerek bizim tanimama tutumumuzun icini bosaltacaklar. Burada bir baska belki de daha onemli bir sorun var. AB uyeligimiz onunde engeller ciktikca kabul etmemize imkân olmayan sartlar ileri suruldukce uyelik disi secenekler guclendikce halkin ve siyasi sinifin AB hayali cokuyor. Buna karsilik basinda gercek gucleriyle orantisiz yer isgal eden liberal aydinlar yeni bir soylem gelistiriyorlar. Efendim 15 hatta 20 yillik bir surec sonunda kim ole kim kala. Isin sonuna geldigimizde Chirac da Papadopulos da ortada olmayacak. Biz bir kere muzakereye baslayalim. Sonrasi Allah kerim diyorlar. Borsa da muhtemelen AKP de bundan memnun oluyor. Bu gayriciddi olmasinin otesinde tehlikeli bir yaklasim. Bir kere simdi uzak gorunen 15-20 yil aslinda cok cabuk gececek. Dusunun muzakereler tamamlanmis ama Kibris sorunu cozumlenmemis. Uye olmak icin Kibris Rumlarini Kibris Cumhuriyeti olarak taniyacak misiniz? Ayni tutumu Ege deki asiri Yunan talepleri icin de benimseyecek misiniz? Fransa da uyeligimiz konusunda yapilacak referandumu kazanmak icin son dakikada Ermeni soykirimini kabul edecek misiniz? Bunlari yapmazsaniz uye olamazsiniz. Soyup soyup da sonuna geldiginiz bir seyden vazgecmeniz de cok zor. Turk kamuoyunun o asama yaklastikca icine dusecegi durumu tasavvur edebiliyor musunuz? Bu nedenle muzakere surecini potansiyel Rum/Yunan vetosunun etkisinden kurtarmak ve surec sonunda da olaganustu bir santajla karsilasmamak icin bu sorunlari mutlaka zamanlica cozmek gerekiyor. Ama Rum/Yunan ikilisi buna neden imkân versinler ki? Amaclari bizim muzakere surecimizde veto santajini kullanip cikarlarini azamilestirmek degil mi? Bazi liberal arkadaslarimiz muzakereler ilerledikce Turkiye ile AB entegrasyonunun derinlesecegini ve AB nin bizi uye yapmaktan kacinamayacagini ileri suruyor. Oysa bizim onumuzdeki engellerin hicbiri AB entegrasyon sureciyle ilgili degil. Rumlar 3. BM cozum paketini de reddetti. Yunanistan surekli hukuka atifta bulunurken Ege de yargidan kacti. Ermeniler soykirimi tartismadan kabul etmemizi istiyor. Onemli bazi AB ulkeleri Holokost un isiginda gelistirilen cokkulturlulugu bir yana koyup bizi din ve kultur farki dolayisiyla uye yapmak istemiyor. Kisaca onumuzdeki engeller AB kurulus felsefesiyle bagdasmayan 19. yuzyil milliyetciliginden ve 20. yuzyil irkciligindan kaynaklaniyor. Buna bir de AB nin Tanzimat donemi duvel-i muazzamasi gibi Kurtler ve Aleviler icin azinlik statusunde israr etmesini ekleyin. Devletin PKK teroruyle muzakere edip demokratik bir cozum bulmasi talepleri havada ucusurken azinlik statusu yeni KOB a yeni bir Kopenhag Siyasi Kistasi olarak girerse AB uyeliginin zaten esamisi okunmayacak. Bu arada bir kucuk tehlike daha var. 17 Aralik karari tartismalari sirasinda Turk tarafi Kibris a odaklanmisken bazi AB ulkeleri Isvec Basbakani nin tabiriyle sartli uyeligi metne sokmuslardi. Bu arada bir bakmissiniz imtiyazli ortaklik muzakere cercevesine girivermis. Kendimizi aldatarak dis politika yapamayiz. Gunduz Aktan Arsivi