Bir hususun altını isin basında cizmekte yarar var. Alman Meclisi nin kabul ettigi Ermeni tasarısı iyi niyetten yoksun. Tasarıyı gundeme getiren sag partilerin Turkiye nin AB perspektifi konusunda nasıl bir tavır takındıklarını goren herkes buradaki asıl amacı anlar. Yoksa Almanya ne 1915 olaylarını ne de bu olaylardaki kendi sorumluluğunu dun kesfetmis değil. Alman soluna gelince sağ partiler tarafından gundeme getirilen bu tasarıyı desteklemekten baska bir caresi yoktu. Zira Alman solu Ermenilerin soykırıma uğradıklarına zaten inanıyor. Tasarıyı kaleme alanların iyi niyetle davranmadıklarını gosteren ince bir husus daha var. Tasarının Alman basınına yansıyan ilk halinde Almanya nın 1915 tehcirini ve onu takip eden olayları kısmen de olsa onayladığı ifade ediliyordu. Aslında bu ifade bile iyi niyetten yoksundu cunku kısmen onaylaması bir yana bircok Ermeni tarihci tehcirin asıl fikir babasının Almanya olduğuna inanıyor. İlgilenenler Vahan Dadrian adlı Ermeni arastırmacının yazdıklarına bakabilirler. Kendileri seyirci Tasarı metninin kabul edilen halindeyse soyle deniyor: Federal Meclis Ermenilerin organize bir sekilde surgun edilmeleri ve katledilmeleriyle ilgili kapsamlı bilgilere rağmen bu korkunc olayları durdurmaya tesebbus dahi etmemis olan Almanya nın oynadığı yuz kızartıcı rolden de uzuntu duymaktadır. Yani Almanya kendisini kısmen de olsa suca istirak edenler sınıfından cıkarmıs suca seyirci kalanlar sınıfına sokmus. Bronsart de Schellendorf gibi Alman komutanların zamanında soyledikleri ve yaptıkları ise hic hesaba katılmamıs Tasarının kabul edilmesinden sonra Ankara da Dısisleri Bakanlığı tarafından yapılan acıklamada Federal Almanya Parlamentosu kararında dile getirildiği gibi kendi gecmisiyle yuzlesmek ihtiyacını duyuyorsa bunu asılsız iddialar temelinde sekillendirilen tarihi olaylar ve Turkiye nin uzerinden değil kendi tarihi sorumlulukları cercevesinde yapmalıdır diyor. Bu doğru bir yaklasım mı acaba? Almanya bu konuya simdi olduğu gibi art niyetle değil tarihi sorumluluğuna gercekten nesnel bir acıdan bakmaya baslarsa o zaman ortaya cok sayıda belge ve bilgiyle cıkabilir. Bunlar ise ne Almanları ne de biz Turkleri memnun edebilir. Almanlar dedelerinin bu meselede sadece seyirci kalmadıklarını Turkler ise 1915 te gercekten tatsız bir seylerin olduğunu gosteren belgelerle karsı karsıya kalabilirler. Yaralar kasınırsa... Turklerle Almanların karsılıklı olarak yaralarını kasımaları halinde iki tarafın birbirine ağır suclamalar yonelttikleri ve iliskilere de ciddi zararlar verdikleri bir mecraya kolaylıkla girilebilir. Nitekim bu potansiyel Basbakan Erdoğan ın Alman Meclisi nde kabul edilen tasarıyı cok yanlı ve cok cirkin olarak nitelemesinde goruluyor. Bu bir yana Erdoğan ın Alman Basbakanı nın Turkiye nin Ermeni yaklasımını desteklediğini savunması da yasanan karmasayı kanıtlıyor. Zira Schroder in savunduğu sey Ankara nın Tarihciler toplansın bu konuyu arastırsın yaklasımıydı. Yoksa Schroder Soykırım olduğuna inanmıyorum demedi. Ama Erdoğan ın sozlerinden boyle bir anlam cıkıyor. Boyle olunca da Alman hukumet sozcu yardımcısı Thomas Stegg yaptığı acıklamayla Erdoğan ı dunya nezdinde yalancı durumuna dusurdu. Sorun derinlesiyor Ermeni meselesi giderek Turkiye nin Batı ile bir numaralı sorunu haline geliyor. Sorunun ustesinden ise fevri ve yanıltıcı acıklamalarla gelinebilecekmis gibi gorunmuyor. Zira o durumda sadece bir sağırlar diyaloğuna hizmet edilmis oluyor ki bu da sorunu cozmuyor derinlestiriyor. Hukumetin bu konuda daha inandırıcı bir yola girmesi ve konunun tarihcilere bırakılmasına gercekten inanıyorsa bunu bir an once tarafsız olarak yapması gerekiyor. semihi@cnnturk.com.tr