Neden bilmiyorum Turkiye de Ermenistan Kapısı’nı acmak bir karasevda’ haline geldi. En son Erdogan hukumeti bu sevda’ya kapıldı. Ermenistan tarafında hicbir sart degismezken Ankara diplomatik iliskileri kurma ve sınır kapısını acmayı gundeme getirdi. Ancak Ermenistan Devlet Baskanı Robert Kocaryan Varsova’daki Avrupa Konseyi Zirvesi’nde diyalog ve cozum arayısında olmadıklarını bir kez daha gosterdi. Kocaryan 46 Avrupa ulkesinin en ust duzey temsilcisine 1915 olaylarının soykırımı olarak kabul edilmesinin ana politikaları’ olduğunu tekrarladı. Basbakan R. Tayyip Erdoğan ile Kocaryan’ın bu zirvede bir araya gelmeleri beklentisi hakimken acıklama Turk tarafında soğuk dus etkisi yaptı. Kocaryan Azerbaycan’ın Dağlık Karabağ bolgesi Ermenilerinin silahlı mucadele yuruten isyancı liderlerinden biriyken etkili Karabağ klanı’ sayesinde Ermenistan’ın devlet baskanı olmayı basardı. En buyuk destekcisi Tasnak Partisi olan Kocaryan ulkede demokratik yapıyı yok etmis durumda. Kocaryan’ı ayakta tutan Ermenistan halkının desteği değil Buyuk Ermenistan’ hayali pesindeki diaspora Ermenilerinin sağladığı maddi ve politik destek. Kocaryan soykırımı iddiasından vazgecmesi halinde Turk dusmanlığı’ uzerine kurgulu Ermeni diasporası desteğini yitirecektir. Bu sartlar altında Kocaryan’ın soykırımı iddiasından vazgecip isgal altında tuttuğu Azerbaycan topraklarının yuzde 20’sinden cekilmesini beklemek saflık olur. Tabii ki Kocaryan’ın soykırımı ısrarının tek sebebi bu değil. Dikkat edilirse soykırımı kampanyaları 1990 sonrasında siddetlendi. Soğuk Savas’ın sona ermesinin Turkiye’ye uluslararası baskıyı kolaylastırması bunda onemli rol oynadı. Ama asıl sebep soykırımı cığırtkanlığının Ermenilerin Azerbaycan isgalini ve katliamlarını perdeliyor olması. Mağdur mazlum rolune burunup Avrupa ve Amerikan parlamentolarında surekli soykırımını gundeme getiren Ermeniler boylece Karabağ katliamlarını ve Azerbaycan isgalini perdeliyor. 413 bin Ermeni’nin Osmanlı topraklarında tehcirini soykırımı’ olarak niteliyor ama 800 bin Azeri’yi topraklarından surmeyi ve Hocalı basta etnik temizlik yapmalarını bir hak gibi gosteriyorlar. Kocaryan’ın Avrupa Konseyi’nde yaptığı konusma bu acıdan da cok dusundurucu. Avrupa Konseyi Parlamenterler Assamblesi 25 Ocak 2005’te yani 4 ay kadar once Ermenistan’ı Azerbaycan topraklarını isgal eden ulke olarak kabul edip barıscı yollardan cekilmesi icin kapsamlı bir rapor kabul etti. Birlesmis Milletler’in 4 ayrı kararını AGİT’in cozum projelerini tıkayan isgalin mimarı Kocaryan simdi Avrupa Konseyi’nde soykırımını gundeme getirerek mağduru’ oynuyor. Boylece uluslararası toplumun ve Avrupa Konseyi’nin sorunun cozumu icin aktif bir rol ustlenmesini engelliyor. Turkiye bu asamada Kocaryan ile anladığı dilden konusmalı. Yani Ermenistan’ı uluslararası platformlarda sıkıstırıp isgali sona erdirmesini ve komsuları ile barıscıl iliskiler kurmasını sağlayacak girisimlerde bulunmalı. İslam Konferansı Teskilatı rahatlıkla Karabağ sorununu gundeme tasıyabilir. Avrupa Konseyi AGİT BM ve NATO’daki tum imkanlarını devreye sokmalı Turkiye. Bu politikanın sadece Turkiye’nin gayreti ile basarıya ulasması tabii ki mumkun değil. Turkiye ve Azerbaycan bu asamada cok yakın bir diyalog ve isbirliği mekanizması olusturmalı. Lobi imkanlarını aynı noktaya yonlendirmeli. Dost ulkelerin de desteği kazanılarak Ermenistan uluslararası baskı altına alınmalı. O zaman soykırımı iddiaları bu sekilde gundemi isgal etmeyeceği gibi Ermenistan baskıdan kurtulmanın caresi olarak Turkiye’ye yaklasmanın yollarını arayacaktır. Turkiye-Ermenistan iliskilerinde asıl faydayı Ermenistan elde edecektir o halde kapıları acmak ve kopruleri kurmak karasevda’sı da onların olmalıdır.