Dunyadaki Ermeni diasporası 90 yıl once Ermenilere karsı islendigini iddi ettikleri katliamların yıldonumunu andı. 24 Nisan 1915 tarihinde Osmanlı yonetimi Ermenilerin ulkenin kuzeyi ve guneydogusunda yasadıkları sehir ve kasabalardan Suriye Lubnan ve Irak a tehcir edilmesini karara bağlamıstı ki bu toprakların tamamı o vakitler Osmanlı’ya ait idi. Ermeniler tehcir esnasında kendilerine yonelik bir katliam gerceklestiğini iddia ederken Turkler bunu karıslıklı oldurme hadisesi yani mukatele olduğu konusunda ısrar ediyor. Ermeniler bazı Avrupa cevrelerinin desteğiyle İslam’ı Avrupa’nın ortalarına kadar goturen Osmanlı yonetimi sebebiyle bircok Avrupa ulkesi ve halkıyla kotu anılara sahip Turkiye’yi sıkıntıya sokma basarısı gosterdi. Bu halklardan bazıları su an Ermeni iddialarını reddeden Batılı ulkeler. Ermeniler simdi sozumona Batılı ulkeler uzerinden Turklerden intikam almanın cabası icerisinde. Ancak Ankara ilgili ulkelerin arsivlerini acması ve bu konunun ayrıntılarının incelenmesi icin uzman ve akademisyenlerden olusan ortak komisyonlar kurması cağrıları sonrası arsivlerini butun arastırmacılara ve akademisyenlere acma kararıyla Avrupa ve ABD destekli Ermeni cabalarına karsı koymaya calısmakta. Ermeni diasporasının liderleri ise tarihe bakısın kaynağı olarak İstanbul’daki Osmanlı arsivlerinin destek alınmasını reddediyor ve Osmanlı’nın torunlarını sozde soykırımı itiraf etmeye zorlamak icin Turkiye’nin Avrupa Birliği surecini sıkıntıya sokmak icin elden geleni yapıyor. Konu aslında tarihi ve arsiv boyutundan cok dusmanlığı korukleyen siyasi ekonomik fikri ve kulturel. Ermeni diasporasının su soruya cevap vermesi gerekmez mi: Ermeni diasporasının hedefi tarihten mi intikam almak yoksa Osmanlı torunlarından mı? Avrupa muzakere komisyonunun Turkiye devletinin ve halkının ulusal egemenliğine dokunan bircok madde iceren son yıllık raporu Turk siyasi cevrelerinin Avrupa’nın tutumlarına yonelik kaygılarını artırdı. Adı gecen rapor Ankara’dan 90 yıl once Ermenilere yapılan katliamların tanınmasını istemekte dinî etnik ve mezhebî azınlıklara daha fazla hak verilmesi anlamına gelecek sekilde demokratik reformları surdurmesi gerektiğini vurgulamayı da ihmal etmiyor. Bu cercevede Ankara AB’nin Ermeni konusunu kasıyıp Turkiye’nin sozde soykırım iddialarının sorusturulması icin tarihci ve hukukculardan mutesekkil bir mahkemenin olusturulması onerisini dile getirirken bunun gormezlikten gelinmesi ni de Turk tezlerine karsı ilgisizliğin gostergesi olarak yorumluyor. Turk kamuoyunda Ermeni meselesinin siyasi amaclar icin kullanıldığı ve Turkiye’nin AB uyeliğine karsı cıkan Avrupa cevrelerinin bu konuyu Turkiye’nin AB eğilimini engellemenin aracı kılmak istedikleri seklinde bir kanaat bulunuyor. Ayrıca Avrupa resmî tutumuna uygun olarak bu konunun uyelik kriterlerinin dısında yer aldığı gorusu hakim. Ortada goz ardı edilemez onemli bir nokta var. Turkiye’ye yonelik Avrupa uslubundaki sertlesmenin Turkiye-ABD iliskilerindeki gerginlik sonrası su an Amerikan desteğinden beslenmis olması. Gerginliğin sebebi ise Ankara’nın Ortadoğu politikalarıyla ilgili Amerikan taleplerini geri cevirmesiydi. Ozellikle de bircok Amerikalı siyasi akademik ve medya cevreleri iktidardaki Erdoğan ve partisine yonelik yuksek sesle konusmaya basladılar. Bu cevreler yorumlarını Amerikan Senatosu’nun Ankara’yı Ermeni katliamlarını tanımaya cağıran karar tasarısını onaylaması ihtimalleriyle tehdit etme sınırına tasıdılar. Turk askeri ve milliyetci cevreler devletin ve halkın butunluğunun su surecte tehlike icinde olduğu gorusunde Avrupa baskentleri ve Washington’un niyetlerinden suphe duymaktalar. Turk halkının coğunluğu bu ulkelerin kendilerine karsı ortak komplo kurduklarına inanmakta ayrıca. Bu durum Ankara - AB ve Turkiye - ABD arasındaki diyaloğu zorlastırmakta.