Turkiye ilginc bir surecten geciyor. Bir taraftan yabancı sermayenin ilgisinin en ust duzeyde oldugu bir donem yasanırken ote yandan iceride turban dısarıda Ermeni sorunu ve Fransa daki anayasa referandumu gibi konular ekonomiyi baskı altına alıyor. Bu gelismelerin ekonomi uzerindeki etkileri Borsa endeksinde faiz ve doviz fiyatlarında goruluyor. Turk ekonomisinde bir taraftan istihdam gibi konularda sıkısıklık yasanırken diger taraftan ozellikle yabancı sermaye konusunda istahlı bekleyis herkesi sasırtıyor. Alıskın olduğumuz tavra gore bir tarafta isler kotu giderken ote yandan bunun olumsuz yansımaları ic ve dıs dunyayı da aynı olcude etkilerdi. Oysa bugun gelinen noktada cok farklı bir durum var. Yabancıların ilgisi tum sektorlere yonelmis durumda. Bugun dunyanın buyuk sirketleri arasına giren Turkcell İskandinav sermayeli Telia Sonera’ya satılıyor. Turk Telekom uzerinde polemikler simdiden basladı bile. Basbakan Yardımcısı Abdullah Gul Telekom Italia Mobile’nin (TIM) CEO’su Provera’nın Turk Telekom’u alamazsak Turkiye’den cekiliriz. sozunu sirketin Telekom’u satın alma konusunda ne kadar istekli olduklarını gosterir.” seklinde yorumladı. Evet gercekten de Aria’nın Turk Telekom’un Aycell’i ile birlesmesinde Turkiye ciddi anlamda destek olmustu. Oyle anlasılıyor ki dune kadar değeri yerlerde surunen Telekom bugun itibarıyla yabancıları satın almak icin tehditler savurtacak değere ulastı. Satın almalar sadece bu dev sirketlerde gerceklesmiyor. 2001 krizi ile birlikte Fon’a devredilen Demirbank HSBC’ye satıldı. Ardından Avrupa’nın guclu finans kuruluslarından İtalyan Uni Credito ile Koc Grubu ortaklığı Yapı Kredi’yi satın almada son asamaya gelmis durumda. Diğer yandan Dısbank beklenenden yuksek fiyata Fortis’e satıldı. TEB’in yuzde 50’sinin Paribas’a satılması ardından sekerbank ile Hollandalı Rabobank arasında sonuca giden gorusmeler sektorde yabancı sermaye beklentisini yukseltti. Tabii bu gelismeler su ana kadar sozde kalan yabancıların fiiliyata gecmesi acısından onem tasıyor. Bankacılık sektorunde yuzde 4 civarında olan yabancı payı bu birlesmelerden sonra yıl sonuna doğru yuzde 20’ler seviyesine cıkar. 2003 yılına kadar yabancıların sirket satın alma ve birlesmelere olan ilgisi neredeyse hic yoktu. 2001’de dibe vuran sirketlerin değeri makul duzeye inmesine rağmen yabancılar gelmemisti. Cunku istikrar yoktu. Turkiye’de gerek kamu gerekse ozel sektor sirketlerinin değeri 17 Aralık’tan sonra arttı. Daha dune kadar adeta Fon’a devir icin sıra bekleyen bankaların onunde bugun yabancılar kuyruk olmus durumda. Turk sirketlerine talep sadece bankalarla sınırlı değil. Turkiye’nin en buyuk sanayi sirketi Tupras’ta da benzer bir durum var. Tupras’ın yuzde 15’ine yakın bolumunun borsada 500 milyon dolara yakın fiyatla satılması aynı havanın sonucu. Piyasa değeri 3 1 milyar dolar olan sirkete 2 Eylul’de teklifler alınacak. Tupras ihalesinde devrin bu yıl icinde tamamlanması ongoruluyor. Yassı celik ureticisi ve altıncı buyuk sanayi kurulusumuz Erdemir de bugun satın almak isteyen sirketler kur yapıyor. Son birlesmelerde yabancı payların bankacılık sektorunde artması birilerini korkutmasın. Asıl bugune kadar mevduatlarımızı toplayıp daha sonra Fon’a girmek icin can atan” bankalardan korkmalıydık. Turkiye’nin kredilibitesi dısarıda Ermeni iceride turban sorununa rağmen her gecen gun artıyor. Sevinelim mi uzulelim mi? Buna siz karar verin a