Son gunlerde Ermeni sorunuyla ilgili iki acıklama tartısma yarattı. Orhan Pamuk Bir milyon Ermeni kestik ama Turkiye de bunu soylemekten cekiniyorum anlamına gelen bir seyler soyledi yurtdısında. Halil Berktay da oldurulen Ermeni sayısı hakkında kesin bir sey dememekle birlikte iki konuda net konustu: Tehcir kararı yetkili Osmanlı makamları tarafından alınmıstır bir yanlıs anlama sonucu degildir ve bu boyutlarda uygulanan tehcirin bizzat kendisi de soykırım sayılmalıdır. Once sunu soylemeliyim ki Halil Berktay cok sevdigim ve saydığım bir arkadasımdır ve cok yetenekli durust bir bilim adamıdır. Orhan Pamuk da kendisini dunyaya kabul ettirmis bir yazın ustasıdır. Ama soylediklerine ancak kısmen katılıyorum. Ermeni tehciri olduğu ve bu arada cok sayıda Ermeni nin oldurulduğu anlasılıyor. Kabul ettiğiniz tanıma bağlı olarak bu durumu soykırım olarak da gorebilirsiniz. Fakat tarihcilerin bilim adamlarının ve siyasetcilerin bu konuyu tartısırken sanki olaylar bir boslukta gecmis gibi yuzlerce yıl Osmanlı yonetiminde bas tacı edilen en ust kademelere getirilen Ermenilerin boyle saldırılara uğraması anlasılmayan bir sırmıs gibi davranamamaları gerekir. Arkasına Rus kuvvetlerini alan Ermenilerin de Turklere ve Muslumanlara saldırdığı karsılıklı bir kıyımın gerceklestiği anlasılıyor. Bu sonucu cıkarmak icin sadece belgelere bakmak yetmez olayları yasamıs olan canlı tanıklar vardır. (Hâlâ kaldıysa tabii.) Ve Ermeni soykırımını tanıyın diye bize baskı yapan Avrupalıların bu konuda cifte standart uyguladığı bir baska yon var: Avrupa dan cekilen Osmanlıların geride bıraktığı Turk nufus tarihin tanık olduğu en buyuk soykırımlardan birine uğramıstır. Bu soykırımı ne Batı ulkeleri tanıyor ne de biz gundeme getiriyoruz. Bunları Ermeni tehcirini haklı gostermek icin soylemiyorum. Elbette yapılmaması gereken kabul edilemez bir olaydı tehcir. Fakat bunu soylerken Turklere yapılan soykırım uygulamalarını gormezlikten gelmek niye? Bunu anlamak zor. Pamuk ve Berktay ın soylediklerini bir baska acıdan daha değerlendirmekte yarar var: Bu sozler bundan 20-30 yıl once soylenseydi soyleyeni anasından doğduğuna pisman ederlerdi. Milliyetci damarımız cok daha siddetli atardı. simdi Pamuk ve Berktay hakkında cok sert elestiriler olduysa da bu iki değerli aydınımız Salman Rusdi nin karsılastığı turden bir tepkiyle karsılasmadılar. Demokratik bir toplumda Pamuk ve Berktay gibi muhalif aydınlar elbette olacaktır. Hatta olmalıdır. Onların varlığını demokratiklesmemizin turnusol kâğıdı gibi kabul etmeliyiz. Kim bilir bakarsınız Berktay ın ve Pamuk un benzerleri Ermeni aydınları arasından da cıkar ve o zaman tarihe bakısımız gercekten evrensel bir acı kazanır. Erdal İnonu Ataturk le birlikte Cumhuriyet i kuran İsmet pasanın oğlu ve dunya capında bir bilim adamıdır. Bir sure SHP nin genel baskanlığını yaptı. Durust bir politikacı olduğunu herkes kabul eder. Kayınbiraderinin sirketinin aldığı bir banka borcundan dolayı İnonu ye yurtdısına cıkıs yasağı konulmustu. Kendisine verilecek bir odulu almak icin Meksika ya gitmesi ancak Basbakan Erdoğan ın girisimiyle oldu. simdi tekrar yurtdısına cıkıs yasağı konulmus. İnonu yle konustum. Yasağın yersiz ve yanlıs olduğunu yakında yargı kararıyla duzeltileceğine inandığını soyledi. Bu arada ihtilaf konusu olan sirket borcunun da odenmekte olduğunu ekledi. Erdal İnonu nun borc takıp yurtdısına kacacağına inanabiliyor musunuz? Keske bu tur yasaklar zamanında gercekten kacacak olanlar icin alınsaydı.