Ermeni Apostolik Kilisesinin 130. Baspatrigi olan ve mutevefa Gevorg VI Corekcyan dan sonra 30 Eylul1955’den 18 Agustos 1994’e kadar Ermeni Kilisesini idare eden Tum Dunya Ermenileri Katoğikosu Vazgen I’in hatırası asla unutulmayacaktır. Sovyet Ermenistanı’nın dısardan sakin ancak icerden kompleks ve celiskili bir zamanına denk gelen Baspatrik Vazgen I doneminde daha 1 Aralık 1955 tarihli fermanıyla beraber kilise ve manastırların oncelikli onarımı direktifi verdi. Ana kilise Az. Hripsime Az. Gayane Az. soğagat Manastırı Geğartavank Hor Virab manastırı Az. Hovannes Baku Moskova Doni Rostov ve Armavir kiliseleri onarıldı. Mayravank havalisinde sehitler Anıtı Hrimyan Hayrik’in Cesme Anıtı Kalust Gulbenkyan vanadunu Alek ve Mari Manukyan hazine Daireleri insa edildi... Vehapar’ın gayretleriyle kendi ve annesinin adlarıyla kutsanmıs iki incil Toros Roslin’in resimlediği Zeytun İncili ve Malatya İncili Tovma Ardzruni’nin tek elyazması Ardzruni Hanedanlığı Tarihi ve daha bircok nadide elyazması eser ve belgeler Erivan Madenataran’ına teslim edildi. Ermeni Kilisesinin birliği ve Kiliselerarası iliskilerin genisletislmesi anlamında da Vazgen I’in katkıları buyuktur. 1962 yılında Ermeni Kilisesi Dunya Kiliseler Konseyi ve daha sonra Avrupa Kiliseler Kongresi uyesi oldu. 1937 yılında Yeni nesil icin baslığını tasıyan (Martkots Paris 1933 S.73) makalesiyle baslamak uzere Anavatan-Diaspora Ermeni toplumu ve Ermeni Kilisesine iliskin onemli makalelerin altına imzasını attı. 1988 yılında baslayan Karabağ hareketi ve deprem yıllarındaki calısmaları yanısıra yeni bağımsız Ermenistan Cumhuriyetini ilk kutsayanın onun olduğunu unutmak mumkun değildir. Aramızdan ayrılalı 10 yıl olan sabırlı sakin ve bilgeVehapar Ermeni kilisesinin 130. Katoğikosu Vazgen I Balcıyan fiziken aramızda olmamakla beraber onun aydın eksikliğini hep hissediyoruz ve hissedeceğiz.