10-13 Nisan 2004 tarihleri arasında Erivan ın Ozgurluk Meydanında miting duzenleyen ve daha sonra oturma eylemine baslayan gostericilerin 13 Nisan gecesi siddet kullanılarak dagıtılmasından yuzun uzerinde kisinin yaralanması ve tutuklanmasından sonra cesitli ulkeler ve demokratik kurumlar Ermenistan hukumetini elestirmeye baslamıstır. Ermenistan hukumetinin gostericilere karsı siddet uygulaması uzerine konu 28 Nisan 2004 tarihinde Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisinde tartısmaya acılmıs ve Ermenistan hukumeti ciddi sekilde elestirilmistir. 4 Nisan 2004 tarihinde yeniden Ozgurluk Meydanı nda miting duzenleyen Adalet Bloku (Lideri Stepan Demirciyan) ve Milli Birlik (Lideri Artases Gegamyan) partisi Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi tarafından kabul edilmis kararın uygulanmasını ve tutuklu bulunan gostericilerin serbest bırakılmasını talep etmistir. Muhalefet basını mitinge toplananların sayısını 40 bin iktidar basını ise yaklasık 10 bin kisi olarak acıklamıstır. Muhalefet ve iktidarın mitinge toplananların sayısı hakkında celiskili rakamlar vermesi psikolojik mucadeleden baska bir sey degildir. Muhalefet tabanını guclu ve yandaslarının sayısını cok gostermekle kamu oyunu etkilemeye calısmakta iktidar ise mitinge toplananların sayısını az gostermekle kamu oyunu tam tersi bir sekilde etkilemeye calısmaktadır. Ermenistan muhalefet partilerinin bir kısmı iktidara karsı isbirliği icinde olsalar da tum muhalefet partilerini bir catı altında toplanması mumkun olmamıstır. Eylem ve gosterilerin yapılması konusunda anlasma sağlansa da olayların gelismesi surecinde liderliği hangi parti liderinin ustleneceği konusu acık kalmıstır. Muhalefet Devlet Baskanı Robert Kocaryan ın istifa etmesi durumunda muhalefet liderleri arasından ulkeyi iki yıllığına yonetecek birisinin (kimin olacağı konusunda bir acıklama yapılmamıstır) iktidara getirileceğini bildirse de her gun değisen siyasi ortamda bu anlasmanın guvenirliliği tartısmaya acıktır. İktidar da muhalefet partileri arasındaki bu anlasmazlığı buyuk bir basarı ile kullanmakta ve siyasi tansiyonu dusurmeye calısmaktadır. Ancak Ermenistan hukumeti muhalefet partilerinin isbirliğini engellemeye calıssa da Avrupa Konseyi nin baskılarını bertaraf etmekte zaman zaman zorlanmaktadır. Eğer hukumet Avrupa Konseyinin reform taleplerini uygulamazsa bugune kadar Ermenistan muhalefetine acık destek vermeyen Konsey baskılarını daha da arttırır ve muhalefeti acık bir sekilde destekleyebilir.