Insan dogup yurumeye baslar baslamaz hep birseylerin pesinden kosar. Ekmek sorununu hallettikten sonra mutlulugu kovalar. Kimi askta arar onu kimi parada. Kimi icinse bilgi esastir. Cin e bile gider ogrenmek icin. Bunlarin hepsi gereklidir bir olcude ama hicbiri tek basina yetmez mutlu olmaya. Bir tanesine fazla kaptirip digerlerini ihmal edersek bedbaht bile olabiliriz. O nedenle bence en iyisi yasam denen buyuk arayista kucuk mutluluklarla yetinmeyi de bilmektir. Felsefeyi uzatmadan size filateliden yani pul sevgisinden soz etmek istiyorum. Pul meraki ilk bakista bir ulkenin cikardigi pullari toplamaktan ibaret basit bir hobi gibi gorunse de cogu zaman bunu asar. Cunku her pul aslinda tarihin belli bir donemini yansitir. Koleksiyonculukta ilerledikce pullardan kartpostallara zarflara gecersiniz. Bunlar bize gecmisten goruntuler ve mesajlar getirir. Zarflardaki sansur damgalari tarihler ve diger isaretler savas ve isgal donemlerine iliskin somut bilgiler verir. Ornegin koleksiyonumda yillardir gittigim yerlerde buldugum Mersin kartpostallari var. Bir tanesi Fransiz askerlerinin Mersin limanina girisini gosteriyor. Tarihi Aralik 1918. Bir baskasinda Amiral Gouraud Istasyon Caddesi nde resmî gecitte goruluyor. Buyutecle bakinca onu selamlayan kalabaligin arkasinda dusunceli yuzlerin farkina variyorsunuz. 18 Nisan 1920 damgali Fransiz pullarinin uzerinde Ermeniler icin kurulan Kilikya devletinin adi yazilmis. Kilikya da Turk Ceteleri baslikli diger bir kartta Fransizca bir mesaj var: Kemalistler sandigimiz gibi capulcu degil cok iyi egitilmis askerler biz uyumusuz megerse diye basliyor Bu aslinda tam bir irk ve din savasi. Bu savaslarin surup gitmesi ne anlamsiz. diye bitiyor. Filateli ogretici olmasinin yanisira degisik yas kultur ve sosyal siniftan insanlari biraraya getiren onlari onyargidan arinmis sevgi ve saygiya dayanan iliskilere sokan bir ugras. Size surekli kucuk sevincler yasatan bu bitmeyen arayis gunluk yasamin rutininden cikip seyahat etmeyi gerektirdigi icin cok da zevkli. Gecenlerde Londra da bir filateli fuarina gittim. Once dunyanin dort bir yanindan gelmis dostlarla bulusup sohbet ettik. Sonra da 100 kadar tuccarin tezgah kurdugu buyuk salona lunaparka giren cocuklar gibi heyecanla girdik. Kim bilir neler bulup sevinecektik? Sira sira dizilmis kutulardaki binlerce malzemeyi taramaya koyuldugumuzda dunyanin tum dertlerini unutmustuk. Aklimizda ne Irak ta savasin gerekceleriyle ilgili tartismalar ne de Kofi Annan in gizli servislerce dinlendigi iddialari vardi artik. Filatelist dostum Timur Kuran in Yalanla Yasamak adli muthis kitabinda anlattigi carpitmalarla dolu dunyadan tarihe ayna tutan belgelerin gercek dunyasina girmistik adeta. Kutulardan birinde uzerine sonradan Irak ta Ingiliz isgali ibaresi basilmis bir grup Osmanli posta karti buldum. Ingiliz tuccarin comert bir indirimle verdigi bu kartlar sevindirdigi kadar dusundurdu de beni. 85 yil once Irak Osmanli dan kurtarilip Faysal a teslim edilmis uc kral ve bes diktatorden sonra tekrar kurtarilmisti; acaba simdi kimden kurtarilip kime teslim edilecekti? Zamani unutmus tezgahlari dolasirken tren konduktorlugunden emekli dostum Peter la karsilastik. Gunun en buyuk surprizi bu iyi kalpli Ingiliz koylusunden geldi. Peter koleksiyonum icin yillardir aradigim ve bir tane bile buldugumda sevindigim 1860 larin Istanbul Belediyesi su pullarindan elli tanesini onume koydu. Kayisdag Goztepe Camlica gibi cesmelerin sularinin satisinda makbuz diye kullanilan Osmanlica Fransizca Yunanca ve Ermenice yazili bu pullar bir aniyi canlandirdi gozumde. Dedesi Osmanli vatandasi kendisi Hollandali Balian adinda bir Ermeni yle sohbet ediyorduk. Ermenice bilmedigini Osmanli doneminde Ermenice nin yasak oldugunu soylemisti. Ancak elimdeki bu pullar ve nice baska cok dilli zarf ve resmî evrak Balian in yanilgisini hicbir tartisma gerektirmeksizin ortaya koymustu. Londra da pul pesinde kosma heyecaninin yanisira haber dunyasindan dostlarla bulusmak filatelinin dayanilmaz hoslugunun baska bir yaniydi. Hos olan diger bir sey de 140 yil once Istanbul da basilan su pullarinin da tipki bizler gibi gezgin olmalariydi. Kim bilir nerelerden gecip Peter in eline varmis sonra benimle Amsterdam a gelmislerdi. Koleksiyonumda aynisi olanlar daha nerelere gidecek nice pulsever dosta kucuk sevincler yasatacak.