Ah o eski gunler... Oğle vakti midye dolu cuvallar cıkartılırken iskelede bekleyenlerden biri de Ahmet Karaaslan. 69 yaşındaki Ahmet amca midyecilerin en yaşlısı. Baba mesleğini devralmış eski gunleri de biliyor. Babası bu işi Rumlardan oğrendiklerini anlatırdı. Eskiden kucuk motorlu kayıkları ile akıntılı sulara acılırlar Boğaz ın karşı yakasına bile gitmeyi başaramazlardı. Bugun yarım saat suren mesafelere kucuk kayıklarıyla beş saatte giderlerdi. Ama ona gore her şey eskiden cok daha guzeldi. İstanbul da cok Rum ve Ermeni vardı. Ozellikle Paskalya zamanı Ermeni ve Rumlara midye yetiştirmekte zorlanırlardı. Hem o zamanlar midyeler daha lezzetliydi. Daha cok para getirirdi. Ahmet amca ilerleyen yaşına karşın nasırlı elleri ile cuvalların taşınmasına yardım ediyor. Cuvallar kucuk ahşap ve teneke barakaların doldurduğu midyeciler limanı na taşınıyor. Binlerce midye ayıklama yapacak insanların onunde tepecikler oluşturuyor. Kucuk barakaların doldurduğu alanda hummalı bir faaliyet başlıyor. Kucuk bıcaklarla acılan midyeler su dolu leğenlerin icine atılıyor. Bazıları kabuklu olarak temizleniyor...