Koskocaman bir cografyaya bastan basa ırkcılıgın dayanılmaz gulunclukleriyle dokunmuş deli gomleği giydirdiler. Her turlu gorgusuzluğun kara bulamacında delirmiş kalıbından kimliğinden cıkmış ırkcılığı masal cadılarının demir yaba ve tırpanı yerine sallayıp teror (korku ve dehşet) saldılar. Her dişi catalı ayrı ayrı bilenip sivriltilmiş yabayı celiği ışıldayan tırpanı başka isim ve goruntulerle bir o yana bir bu yana sallayarak hadi ben soyu ırkı ulu bir Turk um de bakim dediler. Kazın zorla şiddetin korku darbeleri altında tavuk tavuğun ordek yapılması misali insanları kok ve kimliklerinden koparıp başka biri yapmak icin korku şırıngaladılar. Irkcılık İttihat ve Terakki Cemiyeti nin toplumun başına sardığı bela sarığıydı. Bu sarığı sallayarak bir imparatorluğu bitirdiler. İlk kez 1910 yılında bunların eliyle Turkce okullarda resmi dil yapılmak istendiğinde Arnavutluk isyanı başladı. Onu Arap isyanları izledi. Sonucta imparatorluğun son parcaları da gitti. Bugun kanayan yara olan Kurt sorunu gecmişte yaşanan Ermeni olayları İttihatcı ırkcılığın gunumuze sarkan izleridir. Oysa İttihatcı uc astan Bulgaristanlı Talat Paşa Balkanlı Enver ne kadar Turk se Gurcu Cemal Paşa da o kadar Turk tu. Tıpkı onlardan sonra cumhuriyetcilerin safına gecip Turkculuğun Esaslarını yazan Kurt Ziya Gokalp gibi... Ne yazık ki Cumhuriyetciler bugun artık insanlık sucu olan ırkcılığın getirdiği belalardan yeterince ders cıkaramadılar. İttihatcı ruh ve onların uydurduğu Orta Asya dan geldik masalı surduruldu. Orta Asyalı kimi cekik gozlu geneli esmer kara kaş kara saclıydı. Sarışını kumralı mavi yeşil gozlu soy ağacının dalları Asya kırlarını ruyasında bile gormemiş okul cocukları topluca ben Orta Asya dan gelmiş kanı has temiz Turk um diye bağırtılıyordu. Cocuklar ırkcılığın gulunesi halleri uğruna hayatlarının daha ilk adımında devlet eliyle yalan soylemeye zorlanıyordu. Korku belasından kimlik ve kokenlerini inkar ederek kendilerini aşağılıyorlardı. Dede ve ninelerinden koklerinin Mezopotamyalı Akdenizli Egeli Karadenizli Balkanlı ya da Arap collerinden olduğunu oğrenen cocuk okulda bile bile sahtekarlığa suruklenmenin utancını yaşayarak ruhu utancla parcalanıyor yaralı bir kişilik oluyordu. Bunların oğulları torunları ırkcılığın bayrağını en cok o yana bu yana sallıyorlar. Onlardan kimileri Arap tı. Arabistanların orta Asya sında Osmanlı yonetimi ile işbirliği memurluk koruculuk yapmış sonra da tutunamayıp goc etmek zorunda kalmışlardı. Kimileri adalardan bazıları aynı nedenlerle kendi yurtlarında tutunamayan gocmenlerdi. Ve yine ne yazık ki ırkcılık en kolayı ve kestirmeden gecim yoluydu. Irkcı naralar atan kiralık katiller soygun harac ceteleri bile bazı kesimlerde dokunulmaz vatansever oluyordu. Bu piyasada annesi din değiştirerek başkalaşımını tamamlamış bir Ermeni ailenin oğlu en birinci Turk milliyetcisi payesi alıyordu acık gozluler pazarında... Gulunclukler sergileye sergileye ilerleyen ırkcılığa gore yeryuzune medeniyetin ışıklarını getiren buğdayı hayvanı evcilleştirmeyi keşfeden yazıyı matbaayı bulan Turklerdi. İnsan alemi Turk soyundan turemişti. Kızılderililer bile Turk tu. Ve bu gulunesi haller arasında Turkce dışında dil yasaklanıyordu. Dillerini konuşma sucu işleyen Kurtler meydan dayakları para ve hapis cezalarıyla aşağılanarak yeni doğmuş bebeklerinin yureğine kin dolduruluyordu. 1960 larda h‰l‰ vatandaş Turkce konuş kampanyaları acılıyor 1980 in darbeci generalleri evlerde sokaklarda başaramadıklarını Diyarbakır Cezaevi nde zafere donuşturmeye cıkıyor Kurtce konuşmayı yasaklıyordu. İngiliz tiyatro yazarı Henry Pinter de bunu Dağ Dili adındaki tiyatro eseriyle guluncluğun evrensel tarihine geciriyordu. General Kenan Evren kalabalıkların onunde Turkun kanı elbette farklıdır diyor diktatorluğune karşı cıkanları kanı bozuk vatan haini ilan ediyordu. General vatanın kendisi olduğu icin karşıtları vatana karşı olmuş oluyordu. Gunumuz dunyasında ise Ataturk un manevi kızı Sabiha Gokcen in yok olup Ermeni ailenin kızı olduğu gundeme gelince kimi cevrelerde Ermeni olmak Hitler in Yahudi ve Cingenelere bakışında olduğu gibi aşağılanma kabul ediliyordu. Kazım Karabekir in Ermeni cocukları yetimhanesinden yetişme kimilerinin oğullarıyla torunları da Sarı Gelin ve Kırmızı gul demet demet şarkılarıyla gobek atarak Ermenilerden kalma Kayseri pastırması sucuğunu mantısını hapur hupur yiyerek Gokcen in Ermeni olduğunu soylemenin milli duyguları devletin milletiyle bolunmez butunluğunu bozmaya matuf iftira olduğunu soyluyorlardı. Kimileri de milli onur adına aslında onun Ermeni değil Boşnak olduğunu soyluyordu. Irkcılığın dayanılmaz guluncluğu icinde Boşnak olmak soydaşlık oluyordu. Dunya Mars a giderken en babaları dahil kimin Turk kimin ne olduğunun bile bilinmez olduğu bir coğrafyada ac perişan halleriyle ırkcı tırpan sallamakla meşguldu. Ustlerindeki deli gomleğiyle korku cehennemleri yaratıyor orada insanları kendini inkara zorlayarak insanlıklarından cıkarıyorlardı. Ama merak etmeyin ırkcılığın gulunesi halleri son demlerini yaşıyor. Değişmemekte direnenleri zorla dunyalı yapıyorlar artık...