Elimde rahmetli Sabiha Gokcen in kitabı: ‘‘Ataturk un İzinde Bir Omur Boyle Gecti.’’ (Turk Hava Kurumu Yayını. l982. Anıları derleyen Oktay Verel). Gokcen yaşam oykusunu anlatıyor. Kitabın 23 ve sonraki sayfalarından ozetliyorum: ‘‘22 mart l9l3 te Bursa da doğmuşum. Babam Edirne Vilayeti Başkatipliğinden Bursa ya bir daha oradan cıkmamak uzere Abdulhamit tarafından surulmuş. Son derece aydın fikirli bir insanmış. İlk evliliğini Edirne de yapmış. Bu evlilikten Şefik ve Nazime isimli iki cocuğu olmuş. Cok ufak yaşta anneleri vefat etmiş. Babamla iki cocuk evde yapayalnız kalmışlar. Annem Hayriye hanımın da ilk evliliği bir subayla olmuş. Bu evlilikten iki cocuğu dunyaya gelmiş. Erkek Neşet kız Nafia. Bu yavrucakların da henuz sacları bitmeden annem dul kalıyor. Derken babamla annem evleniyor. Bu ikisinin de ikinci evliliği. Selime ablam dunyaya geliyor. Nazime ablam veremden oluyor. Şefik ağabeyim Harbiye oğrencisi. Birinci Dunya Savaşında son sınıftan alınıp cepheye gonderiliyor. Bir ay gecmeden şehit duşuyor. Neşet ağabeyim evleniyor annemin torunu doğuyor. Buyukanne olduktan sonra annem bana hamile kalıyor. Beni duşurmeyi deniyor ama başaramıyor. Ailenin altıncı cocuğu olarak beni dunyaya getiriyor... Babam oldu. Neşet ağabeyim babamı gomdukten bir sure sonra İstiklal Harbine katılmak uzere Bursa dan ayrıldı...’’ İşte size ailenin kısacık oykusu ve isimler. Bu iddia kimlerin hangi amaclarına hizmet etti? Kendini savunması mumkun olmayan olmuş bir insanın arkasından nicin ortaya atıldı? Bilmiyorum anlamıyorum. Sabiha Gokcen in aziz manevi varlığından ozur diliyorum.