Matenadaran Minyatur bolumu sorumlusu ve sanat doktoru Hravart Hagopyan’ın “Ermeni Kutsal Resimleri” isimli kitabı yayımlandı. Kutsal resimlere ilşkin ilginc bilgilerin yer aldığı kitaptan birkac alıntı yapalım. 100 yıl kadar once ermeni aydınlar ermeni kutsal resimleri konusunun araştırılmasının onemini on plana cıkartmışlardı. Cunku alışkanlık olduğu uzere; Bizans Gurcu ve Rus kutsal resimleri arasında Ermeni kutsal resmi pek anılmıyordu. Hagopyan Ermeni kutsal resim anlayışının hep varolduğunu ve Hristiyanlığı kabulden itibaren kutsal resimlerin resmedildiğini belirtmekte. Hatta 1-3 yy arasında Hristiyanlığı kabulden once dahi Ermenilerin kutsal resimlere sahip olduklarına ilişkin şehadetler var. Vaspurakan Hakyats Manastırında Meryem Ana ve Oğul resmi olduğu IX yy tarihcisi Aram Hor Virap’ta Meryem Ana ve Oğul resmini gorduğunu ifade etmekte. Ancak o donem resimlerinde cizenin adı anılmamaktayd. Resmi sipariş eden kral heyet veya ruhaninin adı yazılmaktaydı. VII yy’dan itibaren Ermeni Kilisesi ayin esnasında Ortadoks ve Katolik diğer kiliselerden ayrı olmak uzere Merkezi sunak uzerine “Terunakan hac” koymaktaydı. Bu Meryem Ana ve İsa’yı sembolize etmekteydi. VII yy’da Yezr Katoğikos ve daha sonra Vahan Ana Adak masasına Kutsal resim koymaya başladılar ancak halk ve ruhaniler Hac’a o kadar alışmışlardı ki Katoğikosu gorevinden aldılar. Bu nedenle Ermeniler hacabaşd olarak anılmaktadır. Bu XVI yy’a kadar devam etti. Bu ermeni halkının kutsal resmi kabul etmediğini gostermemektedi kutsal resimler fazla kullanılmamıştır. XVII ve XVIII yy’da Kilise tuzuğunde yapılan değişiklikten sonra kutsal resim ve minyaturlerin kullanım sahası daha da genişledi.