Armando ve Kristina iki yıl once Erivan da bir spor salonunun tribunlerinde tanıstılar. İlk goruste birbirlerinden etkilendiler. Aşkları ugruna iki yıl boyunca İstanbul ve Erivan arasında mekik dokudular. Nihayet bu yıl İstanbullu Armando Erivanlı Kristina nın ailesini ikna etmeyi başardı. Bu yılki Pan-Ermeni oyunları sırasında evlenmeye karar verdiler. İki hafta icinde uc nikah toreni ve iki dugun yaptılar. Şimdi İstanbul da yeni yaşamlarına alışmaya calışıyorlar. Kristina cok buyuk bulduğu İstanbul un birbirine benzeyen sokaklarında kaybolmamaya calışıyor. Armando ise eşine ilk Turkce derslerini veriyor. İstanbullu Armando Cosentino yla Erivanlı Kristina Musaelyan nın aşklarının hikayesi bu. Hikayeleri iki yıl once başlar. Dunya Ermeni spor oyunlarına katılmak icin İstanbul dan bir kafileyle Erivan a gider Armando Cosentino. Bir yandan oyuncusu olduğu erkek voleybol takımını finale taşımaya calışır bir yandan da kadın voleybol takımının antrenorluğunu yapar. Bu uğraşlardan geriye kalan vakitte de diğer macları ve yarışmaları takip eder. Bir gun tribunde otururken gozune guzeller guzeli bir kız ilişir. Guluşunden o kadar etkilenir ki kendini tutamaz tanışmak icin yanına gider. Armando Ermenice bilmez kız da Turkce. İngilizce anlaşmaya calışırlar ama olmaz. Ama Armando ismini duyan Kristina İtalyanca bildiğini soyleyince ortak dili bulurlar. Oyunlar suresince iki hafta boyunca Erivan sokaklarında gezip tozarlar. Armando daha Turkiye ye donuş yolundayken Kristina yla evlenmeye karar vermiştir bile: ‘‘Altı yıllık ilişkimi yeni bitirmiştim ama Kristina dan o kadar etkilendim ki İstanbul a donunce anneme ‘Bana bu kızı iste dedim. O da telefon edip annesiyle konuştu. Kristina nın ailesi bu kadar acele etmeme şaşırdı. Biraz duşuneceklerini soylediler. Bir yılı telefonla konuşarak gecirdik. ’ Armando bir sonraki yazı iple ceker. 2002 Haziran’ında beden eğitimi dersi verdiği ilkoğretim okulları kapanır kapanmaz soluğu ilk ucakla Erivan da alır. Niyeti Kristina nın ailesiyle tanışmaktır. İki hafta Musaelyanlar ın evinde kalır. Sonra da onları İstanbul daki evine daha doğrusu evliliği kafasına koyduğu icin carcabuk kiralayıp doşediği yeni dairesine davet eder. ‘‘Beni daha iyi tanımalarını ailemi cevremi arkadaşlarımı da gormelerini istedim. O iki haftalık ziyaret gayet olumlu gecti.’’ Kristina annesiyle İstanbul a gelip Şişli deki evde iki hafta gecirir ve geri doner. Araya hasretle telefon goruşmeleriyle gecen koca bir oğrenim yılı daha girer. Nihayet bu yılın 28 Mayıs ında hem de doğum gununde Kristina Armando nun evlenme teklifini kabul eder. Haziran da soz kesilir. Armando 2003 Ağustos unda 3. Dunya Ermeni oyunları icin 80 kişilik İstanbul kafilesiyle birlikte bir kez daha Ermenistan a gider. İki onemli hedefi vardır: İstanbul u başarılı bir şekilde temsil etmek ve Kristina yla evlenmek. NİKAHINDAN İKİ SAAT ONCE GUMUŞ MADALYA 24 Eylul pazar gunu yaşadıklarını hic unutamaz. Oyle bir koşuşturmaca yaşar ki o gun... O gun iki haftalık mucadele sonunda İstanbul erkek voleybol karmasıyla final macına cıkar. Bir yandan da oğlen saatlerinde oynanan macın cabuk bitmesi icin dua eder. Cunku nikah torenine sadece iki saat kalmıştır. Mactan boynuna ikincilik odulu olan gumuş madalyayı takarak ayrılır. İstanbul kafilesi arkadaşlarını yalnız bırakmaz. Bir otobus ve 10 otomobille 100 kişilik kafile Armando ya eşlik eder. Ermeni geleneklerine uygun şekilde yanlarında beş kişilik bir bandoyla kız evinin olduğu mahalleye giren kalabalık ortalığı ayağa kaldırır: ‘‘Biz oyle kalabalık şekilde mahalleye girince bir de bando muziği etrafa yayılınca insanlar camlara cıktı. Bizim kafiledekiler evin onunde halay cektiler. Yukarı cıkıp kızı odasından aldım. Geleneksel Ermeni konyağını yudumladıktan sonra kiraladığımız limuzine bindik ve kiliseye doğru yola cıktık. İki hafta icinde yapılacak uc nikah toreni ve iki duğunun ilk adımıydı bu. Bu oyunların asıl amacı tum dunyadaki Ermeni topluluklarının kaynaşması ve tanışmasını sağlamak olduğundan aşkımız adeta oyunların sembolu haline gelmiş yerel medyanın da ilgisini cekmişti.’’ Genc ciftin nikahı Echmiadzin’daki 1300 yılık Surp Hripsime Kilisesi nde kıyılır. Akşam Turk kafilesinin Erivan ın en luks oteli Armenia da duzenlediği baloya katılırlar. Ertesi gun mutlu cift Turkiye ye donen İstanbul kafilesiyle beraber ucaktadır. Ama Armando nun ailesi Ermenistan’daki nikaha ve duğune katılamamıştır. Bu nedenle İstanbul daki duğun hazırlıklarına başlanır. 7 Eylul de Harbiye deki St. Esprit kilisesinde ikinci nikah toreni yapılır. Bu kez ağırlık Armando nun akraba ve dostlarındadır. Ertesi gunu kıyılan resmi nikah iki haftalık evlenme maratonuna nokta koyar. Şimdi Kristina ‘‘cok buyuk’’ dediği İstanbul a alışıp Turkce oğrenmeye bir aylık kocası Armando ise ona yardımcı olmaya calışıyor. İSTANBUL NE KADAR BUYUK Kristina Musaelyan (23) Erivan doğumlu ama ailesi Baku kokenli. Aile 10 yıl boyunca iki şehir arasında mekik dokumuş. İlkokula başlamak icin 1987 de Erivan a donmuş. 1990 da Karabağ da yaşanan olaylardan sonra bir daha Baku ye donememişler. O da okul yıllarında voleybola ilgi duymuş. Beş yıl voleybol oynayıp genc milli takıma kadar yukselmiş. Sovyetler Birliği nin yıkılmasından sonra Ermenistan ın icine girdiği ekonomik krizi izleyen 10 yıl icinde ailenin fertleri Moskova ya Odessa ya Donetsk e ve Los Angeles e dağılmışlar. Bu goc dalgası sırasında Erivan dan ayrılmayan Kristina İtalyan dili ve edebiyatı okumuş. Tabii bunun mustakbel eşiyle aralarındaki ortak iletişim dili olacağını bilmeden. İstanbul u gorduğunde ilk tepkisi ‘‘cok buyuk’’ demek olmuş: ‘‘Butun sokaklar birbirine benziyor. Sokakları oğrenmekte zorlanıyorum. Bir de her yer dukkan dolu. Ama iki şeyi cok guzel İstanbul un: Denizi ve tarihi dokusu.’’ Evde gecirdiği vakitlerde Eurosport izlemeyi seviyor. Ozellikle İtalya Ligi ne bayılıyor. Armando nun soylediğine gore İtalya daki tum oyuncuları boyu ve kilolarına kadar tanıyor. En cok sevdiği oyunculardan biri Inter forması giyen Emre Belozoğlu. OĞRETMEN ANTRENOR SPORCU Armando Cosentino (31) İstanbul doğumlu. Baba tarafından kokleri İtalya nın Bari kentine kadar gidiyor. Dedesi 20. yuzyılın başında Turkiye ye ticaret amacıyla gelmiş. Annesi ise Ermeni. Babasından uzakta buyuyen Cosentino nun cocukluğu Ermeni cemaatine daha yakın gecmiş. ‘‘Anadilim Turkce zaten babamın ailesiyle goruşmuyorum. İlkokulu ve ortaokulu o zaman yaşadığımız Yeşilkoy deki devlet okullarında bitirdim. Voleybola da 15 yaşında Eczacıbaşı nın 4. Levent teki salonunda başladım. Ama keşke daha once başlasaydım. Belki milli takıma kadar yukselirdim. Daha sonra Ankara da TED Kolej de ve ENKA da oynadım. 1999 da askerliğimi yapmak icin İtalya ya gittim.’’ Askerlik donemi oncesi Marmara Universitesi Beden Eğitimi Spor Yuksekokulu ndan diplomasını alır. Pangaltı Ermeni İlkoğretim Okulu ve Lisesi nde oğretmenliğe ilk adımı atar: ‘‘Voleyboldan hicbir zaman cok para kazanamadım. Geleceğimi duşunerek 24 yaşında yuksekokula girdim. Zaten ekonomik krizden sonra voleybol cakıldı. 15 kadar oyuncu dışında kimse iyi para kazanamıyor. Profesyonel gibi antrenman yapıyorduk ama kazandığım para yıllık 15 milyarı gecmiyordu.’’ Cosentino 2000-01 de Yenikoyspor da sıkıntılı bir yıldan sonra gecen sezon İstanbul Buyukşehir Belediyespor da forma giydi. Bu yaz sporculuğu bıraktı ve Şişli Spor Kulubu nde antrenorluğe başladı. ‘‘Yıllar once aldığım bir antrenorluk diplomam vardı. Gecen ay Ankara da uluslararası bir seminere katılıp oradan da sertifika aldım. Sabahları okula gidip dersimi veriyorum. Haftanın bir gunu de Moda daki Aramyan-Uncuyan İlkoğretim Okulu na gidiyorum. Şişlispor un 17.00 deki akşam idmanına yetişiyorum.’’