20. yy.’ın birinci yarısına kadar tarih bilimi duzensiz hedefi belirsiz şekilde gelişti. Hernekadar farklı yuzyıllarda buyuk tarihci ve tarih bilimcileri (M. Horenatsi M. Camcyan A. Karakaşyan M. Ormanyan N. Atonts Leo H. Manantyan) onemli eserler verdilerse de bu calışmalar yonlendirilmedi ve devlet tarafından himaye edilmedi. Ermenistan’da sovyet duzeninin kurulmasından sonra tarih bilimi devlet himayesine alındı. 1943 Kasım’ında Buyuk Anayurt savaşının ağır gunlerinde kurulan Ermenistan Bilimler Akademisi ve nezdindeki Tarih Enstitusu başlıbaşına bir kurum oldu. Kurulduğu gunden itibaren tarih biliminin gelişme ve kadroların hazırlanma merkezi oldu. Ermenistan Bilkimler Akademisi tarih enstitusu’nden Knel Grigoryan’ın yeni basılan kitapcığı enstitunun 60 yıllık calışmalarını belgeliyor. Yazar bolum bolum ermeni tarihcilerin yaptıkları calışmaları anlatıyor ve anılan bu cabalar olmasaydı ermeni tarihinin butuncul ve cok yonlu incelenemiyeceğini vurguluyor. Bu anlamda yaptıkları bilimsel calışmalardan oturu tarih bilimcilerine ( M. Nersisyan S. Yeremyan K. Kafadaryan M. Hasratyan P. Arakelyan L. Hacikyan K. Diratsyan Aş. Hovannisyan K. Sargsyan Ts. Ağayan ve diğerlerini) yonelik ovucu sozler de yer alıyor yapıtta. Tarih Enstitusu’nun bilim calışanlarının hummalı ve ozverili calışmaları sonucu abidevi bir eser olan 8 ciltlik Ermeni halk Tarihi yaratıldı. Tarih Ens. calışanlarının onlarca yıl diğer sovyet cumhuriyetleri ve yurtdışından uzmanlarla bilimsel bağlarını koruduklarını vurgulayan kitapcığın yazarı enstitu calışanlarının şu anda oncelikle 4 ciltlik “Ermeni tarihi” adlı yapıt uzerinde calıştıklarını yazıyor.