Peder Roshan Corderio Hindistanlı ve dört yıldır Mersin Katolik Kilisesi’nde hizmet veriyor. Deprem’den sonra depremzedelere kapılarını açan kurumlardan biri olan kilise halen barınma dahil her türlü desteği vermek için büyük çaba harcıyor. Peder Corderio’yla deprem sonraki yaşadıkları süreci ve sürdürdükleri yardım organizasyonunu konuştuk.

Röportaj: Abdulla Sert

Çoğunluğu Hatay yöresinden gelip Kiliseniz Misafirhanesinde kalmakta olan depremzedelere sağlamakta olduğunuz barınma, yiyecek, sosyal ve psikolojik hizmetleri gözlemleme fırsatı buldum. Dikkatimi çeken, tüm bu hizmetlerin düzenli ve bir kurallar bütününe uyularak verilmesi ve depremzedelerin de hizmetlerin yürütülmesinde aktif rol almakta olduğuydu. Bu dikkatimi çeken düzeni sağlamak için nasıl bir yaklaşımınız var?

Gözleminiz ve ilginiz için teşekkür ederim. İhtiyacı olan ve kilisemize sığınan 7 den 70 e depremzedeye etnik, inanç ve diğer yönlerden ayrım yapmadan, koşulsuz “karşılıksız sevgi” temelinde yaklaşıyoruz. Kilisemizin mevcut olanaklarını, insani eşitlik temelinde gelenlerle paylaşıyoruz. Ancak, 80 kişilik barınma kapasitesi olan misafirhanemizde kalanların “ortak yaşam” kültürüne uymasını sağlayacak kuralları da kilise pederi olarak ben belirliyor ve gelenlere baştan itibaren sevgi temelli yaklaşımla ikna yöntemini uyguluyorum. Zamanımın tümünü burada geçiriyor ve koyduğum kurallara uyulması için elimden geleni yapıyorum. Burada kalan depremzedelerin de yapılması gereken işlerde doğrudan katılımcı olmalarını sağlıyorum. Böylece, gözleminizde belirttiğiniz düzenin devamını hep beraber sağlıyoruz. Sonuçta burada kalan herkes diğerlerinin haklarına saygı temelinde davranıyor, ortak alanların temizliği, düzeni için üzerlerine düşeni yapmak için ellerinden geleni yapıyorlar.

Şüphesiz bu hizmetleri maddi ve manevi yönden sürdürülebilir kılmak önemli. Bu anlamda misafirhanenizi ne zamana kadar bu işlevler için sorunsuz kullanabileceğini düşünüyorsunuz?

Türkiye deprem nedeniyle hepimiz zor durumdayız bu büyük felaketle karşı karşıya geldik, bu nedenle sivil toplum kuruluşları dahil hepimiz, deprem yaralarını sarmada katkıda bulunmalıyız. Ancak o zaman toplam yük hafifler. Bu anlamda yardımcı olduğumuz insanların gülümsemesi benim için tarifi imkansız bir mutluluk kaynağı olmaktadır. Şu anda burada kalan 65 depremzede var ve onlara gerekli olan her şeyi sağlıyoruz. Şüphesiz bu işin bir maliyeti var. Mevcut olanaklarımızla hizmetlerimizi 3 ay daha sağlayabileceğimizi öngörüyorum. 3 ay sonra gelir gider, bağış durumumuza bakarak hizmetlerimizin devam mı edeceğini ya da sonlanacağını kararlaştıracağız.

Yaptığınız çalışmaları özetleyebilir misiniz?

Her kişiye üç öğün yemek, çay kahve, duş, çamaşır yıkama ve yatma hizmetini, karşılıksız beklemeden ama kişilerin de doğrudan katılımıyla veriyoruz.

İlk günden başlayarak buraya gelen her depremzede için bir dosya oluşturdum. Bir liste yaptım ve her depremzedenin adı ve soyadından başlayıp nereden ne zaman geldiği vb. mevcut durumunu kayıt altına aldım. Herkesi tek tek çağırarak görevler almalarını istedim ki biraz şoktan çıkabilsinler. Misafirhanenin mevcut 3 katının çalışır durumda olmasını sağladım ve düzenli kontrol ettim. Genel temizliğin herkes tarafından paylaşılmasını sağladım.

Burada kalan gençlere de sorumluluk vererek onların Mersin’de mevcut AVM’lere gidip kafa dağıtmalarını sağlamaya çalışıyorum.

Buna ek olarak yerel resmi kuruluşların destekleriyle doktorluk ve sağlık hizmetlerinin kesintisiz verilmesini sağladık. Bir başka önemli desteğimiz ise depremzedelere travmalarını aşmaya yardımcı olacak psikolojik danışma ve tedavidir. Bunun için, çağrımıza yanıt vererek yurtdışından gelip çalışan gönüllü psikologlar aramıza katıldı. Arkadaşlar sağ olsunlar, her gün dileyene psikolojik yardımı veriyorlar.

Sürdürülebilirlik açısından baktığımızda mevcut hizmetlerin 3 ay ve sonrasında devamı için düzenli gelir kaynaklarınız nelerdir.

Gelir kaynaklarımızı ikiye ayırabiliriz. Birisi, yerel cemaatimizden gelen yiyecek, gıda ve giyecek gibi maddi kaynak, diğeri ise Vatikan’ın destek verdiği gönüllü yardım kuruluşu CARİTAS’ın düzenli yardımlarıdır.

Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim. Son olarak eklemek istediğiniz bir şey var mı?

10 ili kapsayan deprem sonrasında imkanı olan kişi ve sivil toplum kuruluşları, ilgili devlet kurumları deprem yaralarını sarmaya devam ediyorlar ve etmeliler diye düşünüyorum. Hala, ölülerini enkaz altından çıkaramayan insanlar görüyoruz. Bu büyük trajediye maddi olanaklarımızı, gelmesinin devam edeceğini ümit ettiğimiz bağışlarla sunmaya devam edeceğiz. Ayrıca Katolik inancın buradaki temsilcisi olarak depremden hem yitirdiklerimiz hem de sağ kalanlar için dualarıma devam edeceğim.