İtalya’dan 8 Mart 1995 tarihinde, 1910 yılında inşaa edilen Aziz Pavlus Kilisesi’nde yaşamak için Konya’ya gelen Rahibeler Isabella ve Serena 27 yıl boyunca hizmet verdikten sonra Türkiye’den ayrılıyor.

Topluluklarının ismi olan Dirilmiş İsa Kardeşliği – Fraternità Gesù Risorto – 15 Ağustos 1977’de İtalya Trento Bölgesi’nde San Lorenzo Dorsino adında küçük bir köyde Trento’daki Episkopos tarafından takdis edilerek kuruldu. “Nerede iki ya da üç kişi benim adımla toplanırsa, ben de orada aralarındayım.” (Matta 18,20) İsa’nın Sözü, iki peder Vigilio Covi ve Fiorenzo Soraruf’un yüreklerinde İsa’nın mevcudiyetine somut bir yer sunma arzusunu uyandırmıştı, beraber yaşamak ve ikamet etmek istediler. Cemaatin hikayesi böyle başladı ve Peder Vigilio Covi artık cemaatin Başrahibi’dir.

1935 yılına kadar Konya’da Asompsyonistler Augustinus Cemaati’nin Rahipleri vardı. Daha sonra, ayda bir, Ankara’dan Ayin kutlamak için bir rahip gelmeye devam etti. Rahibeler İsabella ve Serena göreve başladıktan sonra, Ankara’dan en azından ayda bir kez bir rahip geliyor.

Neden geldiniz, gelmenizin amacı neydi diye soru sorarken, Rahibe İsabella şu şekilde cevaplıyor: “Özellikle teşekkür etmek için Konya’ya geldik, çünkü bölgemizde Trento’da Hristiyan imanı Azizler Sisinnio, Martirio ve Alessandro aracılığıyla Kapadokya’dan, önce Milano’ya sonra da Trento’ya geldi. Orada Mesih İsa’yı tanıttılar ve 397 yılında öldürüldüler. Bunun için biz onların memleketini seviyorduk. O zaman onların geldikleri yerde onların bize getirdikleri imanı yaşamayı teşekkür etmek için diledik.”

Rahibe Serena: “Konya’da yaşamak kolay oldu, çünkü gerçekten her gün görebildik ki İsa bizimle, aramızda bize yardım ediyordu ve yol gösteriyordu. Her günü O’nun ellerinden alabildik. O’na her zaman teşekkür ediyoruz” diyor.

“Konya’da Hristiyanlar sadece birkaç kişi, diğerleri farklı inançtan, onların yanında yaşıyoruz. Örneğin komşularımızla güzel ilişkilerimiz var, biz de iyi olmak için çalıştık ve birkaç aile ile tanıştık ve arkadaş olduk. Başlangıçta Türkçe hiç bilmiyorduk, bize insanlar yardımcı oldular. Aynı zamanda, Konya’da Mevlâna yaşadı, çok açık sevgi dolu bir düşüncesi var. Mevlâna’nın 22. Kuşak Torunu Esin Çelebi Bayru ile daima sevgi birliği içindeyiz. Zaman zaman telefonlaşıyoruz, bayramlaşıyoruz. Son Noel Bayramı’nda kilisemize geldi. Üstteki tüm sebeplerden dolayı Konya’dan özlemle ayrılıyoruz. Seve seve biz de artık Konyalı olduk” diye Rahibe İsabella anlatıyor.

Konya’daki Türk cemaatin genel olarak çok az olduğunu ama 27 sene içerisinde çok Iraklı Keldani mültecinin Konya’da kaldığını belirten Rahibeler, şimdilik bu son 7-8 yıldır özellikle öğrenci veya çalışan olarak burada bulunan Afrikalıların yaşadığını söyledi. Birkaç İranlının da burada yaşadığını ama sayıca az olduklarını belirttiler. Ayrıca, Afrika’dan çok çeşitli uyruklardan (Kongo, Nigeria, vs.) insanların her pazar günü 25-30 kişi kadar kiliseye geldiğini, her pazar ayin olmasa da bir dua toplantısının yapıldığını ve büyük bayramlarda daha fazla olduklarını vurguladılar.
“Yerinize bir tarikat gelecek mi yoksa Aziz Pavlus Kilisesi boş mu kalacak?” sorusuna: “Konya Kilisesi İzmir Başepiskoposluğu’na bağlı olduğu için, onlar düşündüler ve hazırlık yaptılar. Bizden sonra bir kişi gelecek, Maria Grazia. Öyle ki şimdilik kilise boş kalmayacak, Rab’be şükredelim. Kilise açık kalacağı için mutluyuz yoksa gitmeyecektik.” diyen Rahibe Serena bunu gülerek söylüyor.

Daha önce Ankara’da yaşayan Adanmış Bakire Birliği’nden (Ordo Virginum) Maria Grazia Zambon, Rahibeler İsabella ve Serena’nın yerini alacak. (Kendisi “Fidei donum” – bir episkoposluktan başka bir episkoposluğa dini bir görevlinin armağan edilmesi – ile İtalya Milano Episkoposluğu’na bağlıdır.)
“Türkiye’den ayrılmadan önce neden İzmir’e geldiniz?” sorusuna karşılık Rahibe İsabella şöyle anlatıyor: “Yarın 6 Ocak Meryem Ana Evi’nde Mesih İsa’ya şükredeceğiz çünkü 7 Mart 1995’te Konya’ya gitmeden önce orada, o zamanki İzmir Başepiskoposu Mons. Bernardini bizi Konya’da başlamamız için takdis etmişti. Bu yüzden şimdi bitirmek için, aynı yerde Rab’be şükretmek için Meryem Ana’ya gidiyoruz.”

Rahibeler 9 Ocak Pazar Günü saat 12’de kendi cemaati ile birlikte, arkadaşlarını selamlamak ve özellikle Rab’be şükretmek için veda ayini kutladılar. İzmir Başepiskoposluğu’nun Genel Vekili Peder Felianus Dogon Ayin’i yönetilirken, İzmir Başepiskoposluğu’nun Şansölyesi – Özel Kalem Müdürü – Peder Alessandro Amprino, Episkoposluğun Diyakonu Nikola da törene eşlik ettiler.

10 Ocak Pazartesi sabah Konya Meram ilçe sınırları içerisinde yer almakta olan Aziz Pavlus (St. Paul) Kilisesi Rahibeleri İsabella ve Serena ve beraberlerindeki Peder Felianus, Peder Alessandro Amprino ve Maria Grazia Zambon İlçe Müftülüğüne veda ziyaretinde bulundular. Ziyaretten son derece memnun olduğunu ifade eden İlçe Müftüsü Zekeriya Koçak heyete anlamlı ziyaretleri için teşekkür etti ve İtalya’da yeni görevlerinde kolaylıklar diledi. Aynı zamanda yeni atanan Maria Grazia’ya da başarı temennisinde bulundu.

Rahibeler Isabella ve Serena, 16 Ocak 2022 Pazar günü İtalya’daki Cemaatlerine dönecekler ve orada yaşacaklar.

Güzel görüşmemizi bitirirken Rahibe İsabella elini kalbine koyarak: “Türkiye ve Konya yüreğimizde kalacak!” dedi.