Tüm dünya, koronavirüs salgını nedeniyle alınan tedbirler kapsamında karantinaya girdiğinde Chartreuse rahipleri hali hazırda 'izolasyondaydı.' Onların 900 yıllık münzevi yaşamlarına sadece birkaç ay daha eklenmiş oldu.

Carthusians (Şartrö Tarikatı) olarak da bilinen Chartreuse rahipleri, Batı Fransa Alplerinde yüzyıllardır izole bir yaşam sürüyor. Günlerini yalnız geçiren rahipler çoğunlukla dua ediyor, kendi yetiştirdikleri çitflik hayvanları ve bahçeleriyle ilgileniyor.

Birkaç istisna dışında keşişlerin birbirlerinin yaşadıkları alanlara girmesi de yasak. Ayrıca nadiren etkileşime giriliyor.

Covid-19 sırasında Carthusian yaşam tarzı değişmeden sürdü

Grande Chartreuse Manastırı rahipleri, belki de söz konusu dış dünya ile bütün bağlarını koparmış yaşam tarzı sayesinde yüzyıllardır yaşanan savaşlardan, sürgünlerden ya da salgınlardan sağ çıkabilmiş.

Tarikatları için de Orta Çağ dönemindeki sloganlarına uygun bir yaşam benimsenmeli; Stat crux dum volvitur orbis (Dünya dönerken haç sabittir).

Yani 2020'de bir buçuk milyonun üzerinde cana mal olan Covid-19 salgını dünyayı adeta durdururken, Carthusian yaşam tarzı ise değişmeden devam etmiş.

Onların dış dünyayla tek bağlantısı ürettikleri Chartreuse adlı likör

Fakat rahipler her ne kadar tefekkür için dış dünyayla bağlarını koparmış olsa da onları oldukça tanınır yapan dünyevi bir ürün, keşişlerin yüzyıllar önce geliştirdiği bir likör olan Chartreuse.

Katolik rahipler, Covid-19 salgını sırasında da tarifini sadece kendilerinin bildiği Chartreuse likörünü üretmeyi sürdürdü.

Chartreuse efsanesi

"1084'te inziva arayan yedi adam güneydoğu Fransa'nın Chartreuse Dağları'na sığındı" ya da Fransız yazar Stendhal'ın dediği gibi "Alplerin zümrüdü"ne.

Efsaneye göre yüzyıllar sonra 1605'te, tarikatın Paris yakınlarındaki manastırına, yaklaşık 130 bitki ve bu bitkilerle hazırlanmış şifalı tonik yapımı için simyacının "Uzun Yaşam İksiri" adlı eski el yazması verildi.

Rahipler söz konusu iksiri 1764 yılına kadar yavaş yavaş geliştirdi ve yalnız bir keşiş olan Frère Charles da manastır yakınındaki kasaba ve köylere katırla satışa başladı.

1840'a gelindiğinde ise rahipler, artık likör adını alan 'iksir'in, daha hafif yüzde 55 alkollü versiyonu olan 'Green Chartreuse' ve daha tatlı olan yüzde 40 alkollü versiyonu 'Yellow Chartreuse'yü formüle ettiler.

Likör başlarda, hazımsızlık, boğaz ağrısı ve mide bulantısı gibi rahatsızlıklar için tıbbi olarak satılırken, zamanla popüler kokteyl içkilerinden biri haline geldi. Öyle ki her yıl yaklaşık 1 buçuk milyon şişe Chartreuse marka likör satıldığı belirtiliyor.

İçkinin telif hakları 380 kadar Carthusian keşiş ve rahibeye ait

Likörün telif hakları ise Arjantin, Brezilya, İngiltere, Almanya, İtalya, Slovenya, Güney Kore, İspanya ve Amerika Birleşik Devletleri dahil olmak üzere tüm dünyaya yayılmış 22 mülkte ikamet eden 380 Carthusian keşiş ve rahibeye kadar uzanıyor.

Keşişlerden sadece ikisi tam tarifi biliyor

130 bitkiden oluşan Chartreuse likörünün tam tarifini ve yıllandırma sürecini bilen ise sadece iki rahip.

İçkinin 1984'teki dağıtım müdürü o dönem The New Yorker'a verdiği bir röportajda, “Ne sattığım hakkında hiçbir fikrim yok. Tarifi sadece üçü biliyor ve her sabah kötü kullandıkları eski bir arabayla içki fabrikasına gidiyorlar" ifadesini kullanmıştı.

Şİmdi tarifi koruyan iki keşişin dışında, Chartreuse üretimine dahil olan diğerleri sadece tarifin parçalarını biliyor.

Tarifi bilen iki Chartreuse rahibi likör şişeleninceye kadar gözlemliyor

Süreç ise şöyle işliyor; Grande Chartreuse Manastırı içindeki yetenekli 5 keşiş, 130 etiketlenmemiş bitkiyi, işaretsiz (veya 2020'de QR kodlu) çuvallara alıyor, ölçüyor ve ayırıyor.

Ardından içki fabrikasında, Carthusian olmayan beş çalışan likörü yumuşatma, damıtma, karıştırma ve yaşlandırma süreci için tarifi bilen beyaz cüppeli iki keşişle birlikte çalışıyor.

Beş haftalık damıtma süreci boyunca ve sonraki yaşlanma yıllarında, bu iki keşiş aynı zamanda ürünü tadarak ne zaman şişeleyip satmaya hazır olduğuna karar veriyor.