Ermenistan’daki uluslararası UWC Dilijan koleji, dünyanın her ülkesinden ve çeşitli kültürlerden öğrencileri bir çatı altında topluyor.

UWC Dilijan kolejinden 2017 yılında mezun olan Türkiye vatandaşı Bora, Yerevan merkezli Mediamax haber sitesine Ermenistan’da geçirdiği 2 yılı anlattı.

Edinburg Üniversitesi’nde eğitimine devam eden 19 yaşındaki Bora “Dilijan'da yaşadığım 2 yıl boyunca yurtdışında daha küçük yaştan beri okuma fırsatı bulduğum için hep gurur duyuyordum. Ancak Edinburg’a yerleştiğimden sonra Ermenistan’ın hem coğrafya hem de kültür açısından uzak olmadığını anladım.”

Eğitim aldığı ve yaşadığı yabancı iki ülkeyi kıyaslayan Bora, İskoçya'da, yasalara, hükümete ve altyapılarına olan bağımlılık daha yüksek olurken Ermenistan’da ise insanların, devletten bağımsız yaşdıklarından dolayı aileleriyle, arkdaşlarıyla bağlı olduğunu vurguladı.

Bora “Dilijan’dayken bir kadın “Güçlü aile bağları sayesinde Ermenistan’ın sokaklarında evsizleri bulamazsınız” diyordu. Edinburg’da ise sokaklarda uyuyan evsizleri çok gördüm. Onlara polisler ve kamu görevlileri yardım ediyor” diye anlattı.

Paraleller geçirmeye devam eden Türk öğrenci “Hayat anlamı” krizinin bir meydan okuma olduğunu vurgulayarak şöyle devam etti: “4 çocuğunu büyütmek, eğtitime vermek, karısı, kız ve erkek kardeşlerini bakmak zorunda olan büyükbabamın “hayat anlamı” hakkında düşündüğünü sanmıyorum. Herhalde büyükbabamın bunun hakkında düşünme zamanı olmamış, üstelik merak ettiği ve baktığı insanlar kendisi için bir cihan anlamı taşıyordu. Biz, atalarından bir adım ileri gittikleri için anne babalarımzla gurur duyuyoruz. Aynı gururu ben Ermenilerde gördüm. Onlar Soykırımdan kurtulan atalarıyla, Ermenistan’ı inşa eden anne babalarıyla, şimdiyse çocuklarına yardım etmeleri için kendileriyle gurur duyuyorlar. Buna farklı olarak gelişmiş ülkelerde kronik depresyon ciddi bir problemdir, çünkü “hayat anlamını” bulamıyorlar, bakacakları kimseleri yok, hayatlarında merak edecekleri hiç bir şey yok.”