Երէկ Արցախի Ազգային ժողովի ՀՅԴ խմբակցութիւնը հետեւեալ յայտարարութիւնը հրապարակեց Հայաստանի առաջին նախագահ Լեւոն Տէր Պետրոսեանի վերջերս կատարած յայտարարութիւններուն գծով.

Հայաստանի Հանրապետութեան Ազգային ժողովի ընտրութիւնների քարոզարշաւի շրջանակներում որոշ քաղաքական ուժեր ու գործիչներ իրենց քաղաքական փլաթֆորմի հիմքում դնում են խաղաղութեան եւ բարի դրացիութեան հաստատում` Արցախի հիմնահարցի հանգուցալուծման ոչ հայանպաստ դիրքորոշումներով: Այդ մտքերի ռազմավարութիւնը յանգում է «տարածքներ Արցախի միջանկեալ կարգավիճակի դիմաց» կամ, որ նոյնն է «տարածքներ խաղաղութեան դիմաց» սկզբունքին: Ընդ որում նրանք փորձում են ապացուցել, որ մեր հակառակորդը ոչ թէ Ազրպէյճանն է, այլ ամբողջ աշխարհը, որը գործում է մեր դէմ եւ ստիպում է, որ ընդունենք Մատրիտեան սկզբունքները: Հետաքրքիրն այն է, որ այս ամէնը ըստ այդ ուժերի պէտք է իրականացնեն Հայաստանի Հանրապետութեան իշխանութիւնները եւ խօսք անգամ չկայ Արցախի ժողովրդի կամ իշխանութիւնների կարծիքի մասին: Սա փաստօրէն անզօրութեան, յարմարուողականութեան, «թղթէ շերեփի» փառաբանում է, մոռանալով, որ հայ ժողովուրդը կրում է իր սեփական «երկաթէ շերեփը»: Ամենատարօրինակն այն է, որ այս ամէնի մասին Հայաստանի Հանրապետութեան առաջին նախագահը որոշել է յիշեցնել մի ժամանակահատուածում, երբ միջազգային հանրութիւնը աւելի է ընկալում հայկական կողմի պահանջները, երբ Միացեալ Նահանգների եւ Աւստրալիայի մի շարք նահանգներ ընդունել են Արցախի անկախութիւնը եւ վերոյիշեալ գործընթացը շարունակւում է: Շեշտենք նաեւ, որ այսօր աւելի է խորանում Ազրպէյճանի եւ Թուրքիայի դիւանագիտական մեկուսացման գործընթացը եւ նրանց առաւելապաշտական քաղաքականութիւնը չափաւորելու միտումները: Փաստօրէն այդ քաղաքական ուժերը Արցախին, որպէս ենթակայ, չեն ճանաչում եւ ամէն ինչ յանգեցնում են Ազրպէյճան-Հայաստանի Հանրապետութիւն փոխյարաբերութեանը:

Արցախը, որպէս հայութեան միասնականութեան գրաւականի Հայաստանի Հանրապետութեան առաջին նախագահը հակադրում է հետեւեալ մտքերով. «Ժողովուրդը մի բան պէտք է պահանջի իշխանութիւնից, լուծի այս խնդիրը ® վերջ տուէք այս մեր դժբախտութիւններին, մեր տառապանքներին»:

Արցախի Ազգային ժողովի «Դաշնակցութիւն» խմբակցութիւնը դատապարտում է Հայաստանի Հանրապետութիւնում առկայ այս քաղաքական գաղափարները կրողների կեցուածքը եւ այն դիտում որպէս ոտնձգութիւն Արցախի գերիշխանութեան նկատմամբ: Վերստին յայտարարում ենք, որ Արցախի անկախութեանը այլընտրանք չկայ եւ մեր հազարաւոր զոհերի արիւնը ի զուր չի թափուել:

Գտնում ենք, որ ցեղասպան Ազրպէյճանն ու Թուրքիան վարելով հայատեաց քաղաքականութիւն դա նոյնիսկ չեն թաքցնում, իսկ դրան հակադրուելու միակ ձեւը ուժեղ եւ հզօր պաշտպանութիւն, տնտեսական համակարգ եւ բարձր ոգի ունենալն է:

ԼԵՌՆԱՅԻՆ ՂԱՐԱԲԱՂԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹԵԱՆ
ԱԶԳԱՅԻՆ ԺՈՂՈՎԻ «ԴԱՇՆԱԿՑՈՒԹԻՒՆ» ԽՄԲԱԿՑՈՒԹԻՒՆ